Even een vluggortje met wortelsinaasappelstoof

Hoi! in het bakschap van de supermarkt staat vluggort. Ik heb daar nog nooit van gehoord dus ik check of het vegan is (ja!) en mik het het in mijn winkelmandje. Het is gepelde gerst (gort) die snel (vlug) op tafel staat, vlugge gerst, vlugge gort, vlug, vlugger, vluggort. Vooral geschikt voor het maken van nagerechten. Mooi. Dat wordt dan een hoofdgerecht.

De ingrediënten (voor twee personen):

- 100 gram vluggort
- 500 gram gekleurde wortelmix (schijfjes uit het koelvak, reeds geschrapt, gewassen en gesneden door derden)
- 1 ui
- 1 teen knoflook
- 1 klein vers pepertje
- 1 stukje verse kurkuma of een theelepeltje gedroogde kurkuma
- olijfolie om mee te bakken
- het sap van 1 sinaasappel
- 1 plantaardig bouillonblokje
- 1 handje (blanke) rozijnen
- 8 gedroogde abrikozen
- 1 snuf (pittige) speculaas- of koekkruiden
- 125 milliliter sojaroom (of andere plantaardige room)
- bosuiringetjes en reepjes gedroogde abrikoos ter decoratie

De bereidingswijze, in een aantal handzame en overzichtelijke stappen zoals je niet van mij gewend bent:

1. Kook de wortels kort in water om ze even iets zachter te maken. Giet ze af.
2. Zet een pan water op het vuur voor de vluggort.
3. Schil en snij ui, knoflook en kurkuma in kleine stukjes en de peper in ringetjes.
4. Verhit 2 eetlepels olijfolie in een (wok)pan en fruit de ui.
5. Fruit knoflook, peper en kurkuma ook, bij de ui.
6. Voeg de afgegoten wortelmix toe en bak alles nog even (3 minuten) op hoog vuur in den rondte.
7. Het water in de pan voor de vluggort kookt inmiddels wel dus kieper die gerst maar in dat water. Laat weer aan de kook komen en dan 15 minuten doorpruttelen.
8. Blus de wortels ondertussen af met het sinaasappelsap en kruimel er een bouillonblokje bij. Laat ook pruttelen.
9. Snij de abrikozen doormidden en strooi ze samen met de rozijnen en de koekkruiden bij de wortelsinaasappelstoof.
10. Als alles een kwartier heeft gesudderd giet je de room bij de wortels. De wortels stoven nog 8 minuten door terwijl je de vluggort afgiet en de tafel dekt.

11. Strooi nog wat bosuiringetjes en abrikozenreepjes over het stoofpotje.
12. Schep op en eet.

Linksboven op het bord pulled mushrooms uit mijn vorige blogpost.

Doei!

Pulled mushrooms, trek de herfst je bord op!

Hoi! Het dorp droogt op na een regenbui. Weerkaatste zonnestraaltjes zo klein als speldenprikjes schieten uit de druppeltjes die overal op liggen te trillen. Op de bladeren in de bomen, op geparkeerde auto's, op de terrastafel waaraan ik zit te schrijven, in de pan met de net aangebakken pulled mushroomreepjes. Nee, dat laatste klopt niet. Die druppels in de pan zijn van de hete olijfolie. De afbeelding hieronder is geen foto van een opdrogend dorp.

Van het volgende recept klaar je net zo op als mijn dorp na een regenbuitje. Schep de herfst op je broodje of bord. Maak pulled mushrooms van oesterzwammen. Lekker, veelzijdig, en klaar in een mum van tijd. Ik geef je een heel makkelijk recept. Als je het jezelf per se moeilijker wil maken dan kan dat, op veel manieren, maar in het geval van dit recept kun je de oesterzwammen eerst 20 minuten op bakpapier in een oven van 220 graden leggen voordat je ze uit elkaar trekt. Ik heb daar geen zin in. Ik heb trek. Dus ik trek die paddenstoelen al veel rapper uit elkaar.

Dit heb je nodig:

- 100 gram oesterzwammen
- 2 eetlepels sojasaus
- 2 theelepels bruine basterdsuiker
- 1 theelepel balsamico
- olijfolie om in te bakken
- chilislierten of cayennepeper of anderszins gedroogde peper, hoeveelheid zoals altijd naar smaak

1. Borstel de oesterzwammen schoon en snijd de voetjes eraf.
2. Trek de paddenstoelen in dunne reepjes uit elkaar.
3. Verhit een flinke eetlepel olijfolie in een pan.
4. Bak de zwammenreepjes al roerend drie minuten hard aan in de hete olijfolie.
5. Voeg de peper(slierten) toe en roer alles even om.
6. Voeg sojasaus, suiker en balsamico toe.
7. Roerbak alles even op hoog vuur en laat daarna even pruttelen op lager vuur.
8. Schep de pulled mushroom op een lekker broodje of op je bordje.

Ik schepte maaltijdsoep over de pulled mushrooms, dat verwacht niemand. Zie de allereerste foto van dit blogbericht. Een andere keer serveerde ik de zwammenreepjes naast een wortelgortsinaasappelstoofpotje, kijk maar:

Onverwachts? Misschien. Net als de herfst, die komt ook altijd als je hem niet verwacht. Of hij komt niet meer. Dat is meestal wanneer je hem wel verwacht. Dat ie dan niet meer komt. De herfst.

Doei!

Winterpeengebraad: gebraden wortel met rozemarijn

Hoi! Je kunt alles braden, ja hoor, ook winterpeen. En ja hoor, ook wanneer je winterpeen braadt, komt er een jus bij vrij waarmee je je aardappels, pasta, rijst, of wat je dan ook maar bij je wortelgebraad gaat serveren, kunt bedruipen. En dat justje, nomnomnom, dat is lekker!

Ik hak de peen in stukken. Hoe kleiner de stukken, hoe rapper ze garen. Als de rapper gaar is, zijn de bieten op. Geen beats in deze keuken vandaag.

De stukken peen braden aan in een eetlepel hete olijfolie en een klont margarine in een pan. Een gesnipperd uitje, knoflookteentje, pepertje en een takje rozemarijn compenseren het gebrek aan rijmwoorden van deze beatloze keukenrapper en bakken een minuut of drie op hoog vuur mee met de wortelbrokken.

Een slok whiskey sist over peen en smaakmakkers en draait even mee in de pan. Twee slokken water klokken erachteraan, evenals een bouillonblokje, drie eetlepels zongedroogde tomatenreepjes en een in stukjes gesneden tomaat. Het vuur gaat op een zacht pruttelstandje en de deksel gaat op de pan. Sudderen en pruttelen maar, worteltje en smaakkornuitjes!

Af en toe voeg ik nog een beetje vocht toe als de boel te snel verdampt in die pan. Na ongeveer een half uur zijn de wortelstukken gaar. Dat weet ik omdat ik een vork prik in een groot stuk wortel. Dat gaat heel gemakkelijk omdat de wortel lekker zacht is geworden. De peen is gebraden.

Lekker man! Ik serveer mijn winterpeengebraad met in eigen vocht opgewarmde, daarna afgegoten kikkererwten, macaroni en een salade. Ik laat kikkererwten en macaroni om beurten zwemmen in de jus op mijn bord en klop mezelf tevreden op mijn schouder. Lekker man!

De foto met de zwemmende macaroni is helaas mislukt, sorry voor het ongemak. De macaroni zwom naakt, dus jammer is het wel. Tenminste, als je van naakt zwemmende macaroni houdt is het jammer. Wanneer je niet gediend bent van naakt zwemmende macaroni foto's dan is het maar beter dat de foto te wazig was om te plaatsen. Dat wazige gaf trouwens wel weer een soft-erotisch effect, wat voor de mensen die wel van naakt zwemmende macaroni foto's houden misschien juist een goede reden zou zijn geweest om de mislukte foto hier alsnog te plaatsen. Maar dat heb ik toch maar niet gedaan. Sorry.

Doei!

Ingrediënten voor twee personen:
- 1 grote winterpeen
- 1 eetlepel olijfolie
- 1 klont plantaardige margarine
- 1 gesnipperde ui
- 1 teen knoflook in stukjes
- 1 vers pepertje (of meer of minder, naar eigen smaak) in kleine stukjes
- 1 slok whiskey
- 1 plantaardig bouillonblokje
- 3 eetlepels zongedroogde tomatenreepjes uit een potje olie
- 1 in stukjes gesneden tomaat

In a cabin with groene bonen in tomatensaus

Hoi! Ik kook ook. Natuurlijk kook ik. En ik kook ook ook. Ook kook ik in vakantiehutten. Genoeg over jou nu, laten we het over sperziebonen hebben. En over mij. Ook over mij. Ik kook ook. Ik kook ook met sperziebonen soms. Deze keer bijvoorbeeld. In een cabin op een camping. Genoeg over sperziebonen, terug naar mij.

Ik heb de volgende ingrediënten:
- 200 gram sperziebonen, gewassen en gedopt
- 1 grote paprika, in dunne repen gesneden
- 1 grote dikke portobello, ook in repen gesneden
- 2 knoflOOKtenen, ook in reepjes
- 1/2 theelepeltje gemalen komijn
- ook een 1/2 theelepel kerriepoeder
- 2 theelepels sambal oelek (ook weer theelepels)
- 2 eetlepels pindakaas (wow helemaal nieuw dit, geen "ook" te bespeuren, nou op de "lepels" na misschien een beetje?)
- 1 pak passata (ook zo nieuw)
- 1 eetlepel (gelukkig, ook een eetlepel) agavesiroop
- 1 handje (nee, wat?!) pinda's (oh gelukkig, ook weer iets met pinda)
- mihoen voor 2 (2, ook 2, net als de eetlepels pindakaas en de theelepels sambal)
- ooklijfolie

Ook heb ik een pan, een braad/hapjespan waar een hele flinke guts olijfolie in kan. Die gaat er dan ook in en als ie heet genoeg is duikelen de sperzieboontjes over elkaar heen het glibberige kookbadje in. Op hoog vuur spetteren ze een minuut of drie lekker door de pan.

Kerrie, komijn en knoflook voegen zich bij de boontjes. Na een minuutje smaakwalsen, dribbelen paprika- en portobelloreepjes de pan binnen en sprinten ze een minuut of vijf door de bonen, olie en smaakmakers heen richting de eindstreep.

Sambal, pindakaas en passata remmen de enthousiaste panbedansers wat af.  Er wordt wat geprutteld, wat zoetgehouden met agavesiroop en nog wat meer geprutteld. In de loop van het pruttelen flitst er nog een handje pinda's in de pan.

Ondertussen wordt er ergens op de wereld ook een pannetje mihoen bereid. Laat dat toevallig nou net op het campingfornuis bij dezelfde cabin zijn als waar de sperziebonen, paprika- en champignonrepen hun eindspurt maken, nee maar, komt dat even gelegen!

We eten alles op. Wij winnen. We verliezen ook. Het eten is weg. Maar ook weer niet. Het eten is veranderd. Het zit in ons. Ook mooi. Ook niet mooi.

Doei!

Mihoen met een bloemkool-en-zwarte-bonenpannetje

Hoi! Campingkoken, ik hou ervan. We hebben een zak diepgevroren bloemkoolroosjes bij een ienieminiwinkeltje opgescharreld en onze uit Nederland meegenomen proviandkrat wordt op dit moment uit de auto getild. De buitenkeuken is opgebouwd, ik kan aan de slag.

Oh ja, joechei! Er zit nog gas in de fles die we vijf zomers geleden voor het laatst gebruikten. Nee klopt, wij checken dat soort dingen niet voorafgaand aan onze vakanties. Zo waren we vannacht tijdens een flinke hoosbui blij verrast dat onze tent na al die jaren nog waterdicht bleek.

Gaspit aan, pan erop, olijfolie erin, even verhitten en de bevroren bloemkool kan erbij. Duuuuuurt lang voordat de roosjes ontdooien. Het campingkookstel staat niet waterpas, ik dirigeer alle roosjes naar linksonder in de pan, daar waar de olijfolie samenklotst. Ik strooi lekkere hoeveelheden laos, kurkuma, citroengras, knoflookpoeder en cayennepeper over de bloemkool. Ik zet een pannetje water op het vuur. Daar kan straks mihoen in weken.

Hoera, de bloemkool is eindelijk ontdooid en zelfs ook warm, hallelujah! Vier eetlepels ananassap uit het blikje golven de pan in. Met name de hoek linksonder is weer favoriet. Mooi hè, hoeken in een ronde pan? Ik verbrokkel het bouillonblokje ook maar boven de hotspot. Ik roer even goed alles de hele pan door, ook rechtsonder, linksboven en rechtsboven zijn aan de beurt, niet per se in die volgorde.

Het blik zwarte bonen is uitgelekt en kukelt ook in de pan, evenals de stukjes ananas en een handje pinda's. Ja die pinda's lieten we in één beweging met de bonen en de ananas uitlekken. Geen idee wat er uit die pinda's gelekt is, misschien wel persoonsgegevens of gevoelige bedrijfsinformatie. Zouden ze lekker smaken, samen met bloemkool, persoonsgegevens en gevoelige bedrijfsinformatie? We zullen er vandaag niet achter komen.

Vandaag weken we genoeg mihoen voor twee in een pan vol gekookt water, gieten hem af en serveren hem met de bloemkool en zwarte bonen schotel. En we eten zeer smakelijk. Buiten op de camping. Lekker. Mmm.

Doei!

Ingrediënten:
- 450 gram bloemkoolroosjes (vers of uit de diepvries)
- 1/2 theelepel gemalen laos
- 1/2 theelepel gemalen kurkuma
- 1/2 theelepel knoflookpoeder
- 1/2 theelepel gemalen citroengras
- cayennepeper naar smaak
- 1 klein blikje ananasstukjes en
- 4 eetlepels van het sap van de ananas uit het blikje
- 1 plantaardig bouillonblokje
- 1 blik zwarte bonen (400 gram)
- 1 hand pinda's
- olijfolie om in te bakken
- mihoen voor twee personen

Coleslaw & carrotslaw sitting in the tree

Hoi!

Coleslaw and carrotslaw sitting in the tree
K-i-s-s-i-n-g!

Ja ik wil dus een coleslaw maken om mee te nemen naar een barbecue. De kool is in de winkel blijven liggen, gewoon bij de groente, op haar eigen plek, in de supermarkt. Dus daar ga ik. Niet terug naar de winkel, nee nee hoor, daarvoor ben ik te lui, ik heb vakantie zeg. Nee, ik maak gewoon een carrotslaw. Wortels heb ik wel. Die wilde ik door de coleslaw doen. Namelijk.

Het recept voor de coleslaw geef ik je ook wel, alleen dan zonder foto's, want die coleslaw maakte ik een tijdje geleden voor een andere barbecue en daar was het dan weer zo gezellig dat ik vergat foto's te maken van mijn salade. Niet dat het op de barbecue waar het hier vandaag om gaat niet gezellig zou zijn, nee nee, die barbecue is simpelweg nog niet begonnen en ik ben wel van zins mijn koolsla zonder kool op de gevoelige plaat vast te leggen alvorens die barbecue al dan niet gezellig wordt.

Daar ga ik. De ingrediënten voor de carrotslaw:
- 600 gram gewassen en geschrapte worteltjes
- 2 zurige appeltjes (ik haal ze uit eigen tuin, ze hangen daar nu al rijp te wezen alsof het half september is, maar Granny Smiths kun je bijvoorbeeld ook gebruiken)
- 5 dikke eetlepels vegan mayonaise
- 2 dikke eetlepels sojakwark
- 1 hand rozijnen
- 2 handjes walnoten
- 3 gewelde vijgen
- 1 hand rood-gele paprikareepjes uit een potje
- 1 flinke snuf gemalen kaneel
- zwarte peper
- zout/zeezout

Bereidingswijze:
1. De wortels en gewassen appeltjes draaien door de raspbladen van mijn keukenmachine.
2. De mayo en kwark zwieren door elkaar heen tot ik niet meer zie wie wie is, wat peper en zout naar smaak erdoorheen en dan danst de dikke dressing door de wortel- en appelsliertjes.
3. De vijgen snijd ik in kleine stukjes en meng ik met de rest van de ingrediënten door de wortelappelsalade.
4. Zwengel de barbecue maar aan, de carrotslaw komt eraan!

Dit is de foto waarvan je wist dat ie misschien zou komen maar dan net iets eerder dan je verwachtte, let maar op*.

Grappig, ik kom er achter dat coleslaw een Nederlandicisme in het Engels is. Dat ik het woord dan weer opnieuw leen van het Engels, dat vind ik dan leuk. Cirkel rond of zoiets. Nou ja, goed verhaal.

De coleslaw lijkt veel op de wortelsalade,de bestanddelen zijn:
- 1/2 Chinese kool
- 300 gram gewassen en geschrapte worteltjes
- 1 Granny Smith appel
- 5 eetlepels vegan mayonaise
- 2 eetlepels sojakwark
- 2 handen rozijnen
- 2 handen walnoten
- 2 handen zilveruitjes
- zwarte peper
- zout/zeezout

Bereidingswijze:
1. De gewassen kool, wortels en appel draaien door de raspbladen van mijn keukenmachine.
2. De mayo en kwark zwieren door elkaar heen tot ik niet meer zie wie wie is, wat peper en zout naar smaak erdoorheen en dan danst de dikke dressing door de kool-, wortel- en appelsliertjes.
3. De rest van de ingrediënten walsen door de coleslaw.
4. De barbecue wordt heel gezellig.

Ik probeer eraan te denken om vanavond tijdens de barbecue waarvan nog onduidelijk is of ie gezellig zal blijken te zijn geweest wat plaatjes te schieten van de carrotslaw*. Voor nu alvast een foto uit eigen tuin:

Doei!

Paprika's gevuld met een hemels bonenbrijtje

Hoi! Mijn ouders waren op bezoek en ik vulde wat paprika's voor ze. Vier rode paprika's om precies te zijn. Nee ik vulde er twéé voor hen, plus twee voor mijn man en mij. Ik stopte ze (de paprika's) vol met een puree van bonen en amandelmeel en nog wat dingen en serveerde ze (de paprika's) met nog meer bonen en een dikke vette salade. Die salade laat ik verder voor wat ze was: lekker genoeg om over te vechten. De paprika's handel ik hier af.

Ingrediënten voor vier personen:
voor het hemelse bonenbrijtje:
- 3 eetlepels black eyed beans uit een blik of pot (400 gram), uitgelekt
- 3 eetlepels limabonen uit een blik of pot (400 gram), uitgelekt
- 55 gram amandelmeel
- 4 eetlepels edelgistvlokken
- nootmuskaat naar smaak
- 1 theelepel zout
voor de rest:
- 4 paprika's
- 1 ui, in stukjes gesneden
- 2 tenen knoflook, in stukjes gesneden
- de rest van de black eyed en limabonen, uitgelekt
- cayennepeper naar smaak
- gedroogde oregano naar smaak
- zout
- olijfolie
- 4 eetlepels rood-gele paprikareepjes uit een potje
- 4 stukjes gemarineerde artisjok op waterbasis uit een potje
(Die twee laatste ingrediënten  zijn niet noodzakelijk maar zorgen wel voor een extra verrassinkje in die paprika dadelijk. Andere extra verrassinkjes kunnen zijn: noten, zongedroogde tomaatjes, een cherrytomaatje, een falafelballetje, een paar olijfjes, een kauwgombal of een verlovingsring. Pas op met die ring, slik hem niet door.)

De bereidingswijze:
1. Verwarm de elektrische oven voor naar 200°C.
2. Maak in de keukenmachine of vijzel of met een staafmixer of op welke manier dan ook gehakt van alle ingrediënten voor de hemelse bonenbrij.
3. Fruit ui en knoflook aan in olijfolie in een hete pan. Meng de rest van de bonen met cayennepeper, oregano en zout door de ui en de knoflook.
4. Was de paprika's en snijd de dakjes van hun behuizing. Zet ze rechtop in één of twee ovenschalen waar later nog iets bij past. Je kunt een dun plakje van de onderkant van de paprika's snijden voor meer sta-stabiliteit.

5. Schep in iedere paprika één eetlepel van de knoflook/ui/bonenmix, één eetlepel rood-gele paprikareepjes en één stuk artisjok.

6. Vul de paprika's verder op met de hemelse bonenbrij. Verdeel de hele brij op over de paprika's en zet de dakjes weer bovenop de paprika-appartementjes.

7. Verdeel de rest van de knoflook/ui/bonenmix om de paprikahuizen in de ovenschaal of ovenschalen heen en zet de schalen in de oven.

8. Het gerecht mag dertig minuten in de oven blijven staan, als je dat lekkerder vindt mag het ook langer. Haal wel alvast de dakjes van de paprika uit de oven als die beginnen te blakeren.

9. Opdienen maar die handel. De foto's doen misschien anders vermoeden, maar iedereen heeft ervan gesmikkeld hoor, echt waar. De saladestrijd leidde gewoon wat af, maar gelukkig had ieder zijn eigen paprika. Als dáár om gevochten moest worden had ik dit bericht misschien niet eens meer kunnen neerpennen,

Scheve ogen. Achteraf bezien was op dit moment al duidelijk te voelen dat er gevochten zou gaan worden om die salade.

Vechten om de salade.

Doei!

Baklava met gemberstroop en pecannoten.

Hoi! Zoet als de mier die hier aan onze wand hangt. Wees gewaarschuwd. Baklava.

Schilderij gemaakt door Kristel Buddeke

Landen van de Balkan tot het Midden-Oosten claimen dat zij hét enige echte recept voor baklava kennen. Ik maak zelf ook aanspraak op dit recept en presenteer u baklava met gemberstroop, pecannoten, amandelstiften, zonnebloempitten, rozijnen, pistachenootjes en koekkruiden. Jep. De enige echte baklava uit een klein dorpje op de grens tussen Twente en Duitsland. Glanerbaklava..

Wat heb ik nodig? Nou, ingrediënten, om mee te beginnen.

Voor de gembersiroop:
- 4 eetlepels gembersiroop, ik heb Caribische gembersiroop bij een toko gekocht, het is een siroop die bedoeld is om, aangelengd met water, te drinken. Andere gembersiroop mag je van mij ook gebruiken.
- 4 eetlepels water
- 165 gram fijne rietsuiker
- 2 eetlepels geconcentreerd sinaasappelsap uit zo'n plastic sinaasappeltje, zo'n zelfde flesje dat ze ook gevuld met citroensap verkopen
- 1 flinke snuf koek- en speculaaskruiden

Deze ingrediënten laat ik alvast in een pannetje op een heel zacht vuur opwarmen zodat alle smaken langzaam aan elkaar wennen en verbintenissen met elkaar kunnen aangaan.

Ik verwarm de elektrische oven baklalvast voor naar 190 graden en laat zes plakjes plantaardig bladerdeeg ontdooien. Tijd voor de rest van de ingrediëntenlijst:

- 6 plakjes bladerdeeg, dat zei ik al
- 50 gram gesmolten plantaardige margarine
- beetje bloem om aanrecht en deegroller mee te bestuiven
- beetje zonnebloemolie om in te vetten
- handje ongezouten geschilde pistachenootjes
Voor de vulling:
- 100 gram pecannoten
- 11 gram amandelstiften (of stukjes amandel)
- 20 gram zonnebloempitten
- 25 gram rozijnen
- 2 theelepels koek- en speculaaskruiden
- 2 eetlepels rietsuiker

Ik vermaal de pecannoten met de staafmixer. Je kunt ze ook vijzelen of hakken. Haklava. De rest van de vullingbestanddelen roer ik door de vermalen pecannoten.

Ik vet een rechthoekig bakblik in met wat zonnebloemolie en leg een op maat geknipt stukje baklavapapier op de bodem. Bakpapier bedoel ik. Dan smelt ik de margarine en bestuif schoon aanrecht en deegroller met een beetje bloem.

Ik rol een bladerdeegplakje uit tot het formaat van het bakblik en leg het op de bodem van het bakblik. Ik besmeer het plakje met margarine. Nog een plakje rol ik uit en stapel ik op de vorige. ook dit plakje krijgt een margarinebehandeling.

Dan gaat de helft van de vulling op het bladerdeeg in het baklavablik. Ik verspreid de boel gelijkmatig.

Weer twee deegvelletjes uitgerold en gestapeld op het notenmengsel. Ik vergeet ze niet in te smeren met margarine. Daar gaat de andere helft van de vulling in het bakblik en daarop nog twee uitgerolde bladerdeegvellen en margarine. Ik snijd de baklava in 16 stukjes.

Ik strooi  de pistachenootjes over de baklava en zet de schaal in de oven. Daar blijft ie een half uur staan bakkenlava.

Uit de oven gehaald giet ik de helft van de gemberstroop over de baklava. Dan wacht ik een half uur en giet de rest van de stroop eroverheen. Ik eet de baklava pas de volgende dag. Vier uur wachten is ook genoeg, als je dat kunt.

Hè hè dat recept is eindelijk opgetekend. Ik heb baklavakantie nu. De wijntjes van gisteravond maken me een beetje braklava dus je weet niet hoe ik er nu naar snaklava, naar die baklava. Als je trouwens nog een tic aan het recept wil toevoegen adviseer ik cognaclava. Dan wordt het een echte uitbraklava. Snijdt de stukjes goed tot de bodem door voor je ze serveert, dat voorkomt praklava. Het spul is heel heel heel heel erg lekker, het enige nadeel, het is plaklava. Hahaha wat een bak(lava)!

Doei!

Aalbessenjam met nectarines. Of nectarinejam met aalbessen.

Hoi! Komt een bes bij de fruitdokter zegt die bes: "Dokter ik baal overal van, ik denk dat ik een baalbes ben." "Welnee," zegt de dokter, "je aalt, je bent een aalbes." "Wat is alen dan?" vraagt de aalbes. "Dat weet ik niet maar het is vast en zeker iets leuks." En de bes huppelt weer naar buiten, fluitend, lachend en alend.

Samen met twee nectarines en fijne rietsuiker maak je heel snel een friszoete aalbessenjam.

Komt een nectarine bij de fruitdokter zegt die nectarine: "Dokter ik faal in het bes zijn, ik denk dat ik een faalbes ben." "Ja klopt," zegt de dokter, "als bes faal je stevig. Maar noem jezelf nectarine en je bent weer behoorlijk goed bezig!" En de nectarine huppelt weer naar buiten, fluitend, lachend en niet meer falend als bes.

Samen met een flinke tros aalbessen en fijne rietsuiker maak je heel snel een zoetfrisse nectarinejam.*

Ingrediënten:
- 129 gram aalbessen
- 2 nectarines
- 100 gram fijne rietsuiker

Ga je fruit wassen, ris de aalbesjes van hun takjes, snijdt de nectarines in kleine stukjes, doe fruit met suiker in een steelpannetje met een bodem die wat aankan, breng de boel aan de kook, roer goed door, zet het vuur laag en laat alles een half uurtje pruttelen. Laat afkoelen en eet op. Of doe de jam in een potje voor toekomstig gebruik.

Doei!

* Weet iemand waarom het woord nectarinejam met het enkelvoud van nectarine werkt en aalbessenjam met het meervoud van aalbes? Is dat omdat je van één nectarine al genoeg jam kunt maken en van één aalbes nog niet? Van één aalbes toch ook wel, als je heel heel heel klein bent en snel vol zit? Van één nectarine toch ook niet, als je heel heel heel veel trek hebt of zo groot bent dat die nectarine voor jou net een aalbes is en je van een aalbes niet eens weet dat ze bestaat omdat ze zo klein is dat je haar niet ziet. Of is het aalbesjam? Of nectarinesjam? Nou ja, ik hoor het wel als iemand het weet!

Komkommertijd. Twee aardappelsalades, twee dressings, één tzatziki. Slank. Voor bij de barbecue.

Hoi! In mijn vorige bericht beloofde ik komkommer. Als ik komkommer beloof dan zal de wereld komkommer van me krijgen. Ben benieuwd naar de symptomen. Een lange groene neus met een waterige binnenkant? Klinkt als een flinke verkoudheid. Hoe besmettelijk is het eigenlijk, als je het via deze wereldwijde wirwar gewoon kunt oplopen door het lezen van een blogbericht?

Met al dat barbecueweer van de laatste tijd kwam het er van hoor. Ik maakte eindelijk een aardappelsalade. Wat zeg ik? Eén aardappelsalade? Ik maakte er maar liefst twee zeg, hallo hoor, eindelijk! Het heeft 368 blogberichten mogen duren dus dan kunnen het er ook wel twee zijn, me dunkt. Ik gooi er ook nog een simpele tzatziki tegenaan voor de verzachting van het lange wachten. En vanwege de komkommer natuurlijk. Drie recepten in één. Daar gaan we dan.

Aardappelsalade met slanke bieslookdressing
Ja ook dat nog, slank. Slank is de dressing. Is dat niet mooi? Voor een lekkere zwembroekbody straks aan het water of voor je Franse chaletje. Voor strakke billen in die afritsbroek op je bedwongen bergtop. Of zodat je weer in je lievelingszomerjurkje past. Of je koopt een nieuw jurkje. Dat kan ook altijd.

Ingrediënten voor de dressing:
- 5 eetlepels sojayoghurt
- 20 gram verse bieslook
- 1 eetlepel citroensap
- 1 eetlepel olijfolie
- 1/2 theelepel zout
- 1 flinke snuf nootmuskaat
- 2 eetlepels edelgistvlokken
Ingrediënten die de dressing kunnen dragen:
- 800 gram gekookte vastkokende aardappels, afgekoeld en in stukjes of schijfjes gesneden
- 1 komkommer, in stukjes gesneden
- 1 paprika, in stukjes gesneden
- 1 flinke handvol zilveruitjes, meer of minder naar je eigen smaak
- gepaneerde nepkip*, gebakken en in stukken gesneden en bij wijze van croutons over de salade gestrooid nadat alle andere ingrediënten gemengd zijn met elkaar en de dressing.
*Ik gebruik SoFine SoChicken Sticks, maar het kan met elke schnitzelachtige kipvervanger.

Nou ja zo lukt het wel hé, qua bereidingswijze? Voor de dressing meng je de genoemde ingrediënten goed. Die dressing roer je door de rest behalve de nepkip. En die kip gaat er dan als laatste overheen. En dat smaakt dan ongeveer zo:

Oh nee wacht, niet iedereen kan proeven vanaf een foto, dat vergeet ik wel eens, sorry!

Aardappelsalade Italiaanse stijl, met slanke pesto-achtige dressing
Wacht, wat!? Alweer een slanke dressing?! Nee man! Dadelijk liggen jullie allemaal graatmager aan dat zwembad. Komen bezorgde obers jullie extra porties brengen. Schuiven familieleden de grootste stukken taart naar jullie toe. En dat allemaal door mijn slanke dressings. Sorry boys. En girls.

Ingrediënten voor de dressing:
- 11 gram verse basilicumblaadjes (ik woog mijn handvol basilicum speciaal voor jullie, lief hè? Ik woog mijn hand ook. Wanneer ik mijn hand ontspannen op mijn digitale keukenweegschaal laat rusten weegt ze rond de 600 gram. Best leuk om te weten hè? Je hebt er verder niets aan. Het gaat hier trouwens over mijn rechterhand.)
- 5 eetlepels heet water uit de waterkoker
- 1 flinke theelepel of een half blokje plantaardige bouillon (of meer als je het zouter wil)
- 2 eetlepels edelgist
Saladebestanddelen:
- 900 gram gekookte vastkokende aardappels, afgekoeld en in stukjes of schijfjes gesneden
- 1 paprika, in stukjes gesneden
- een paar cherrytomaatjes, bijvoorbeeld 7, of 5, of misschien wel 12, in partjes gesneden
- 4 of 5 of meer of minder eetlepels julienne gesneden zongedroogde tomaatjes uit de olie
- een half potje artisjokkenhartjes, in stukjes gebroken, snik
- kappertjes naar smaak, pas op, geen haarlakjes toelaten, kappertjes of geen kappertjes, haarlak moet je niet door je salade spuiten
- zwarte peper en (zee)zout naar smaak

Ga je gang, stamp en wrijf de dressingbestanddelen in de vijzel. Meng de dressing met de rest en hopsasa, een salade, hopsasalade.

Tzatziki
Sojayoghurt, komkommer en knoflook. Veel meer is het niet. Ja nog wat citroensap en peper en zout.

Ingrediënten:
- 1,5 komkommer, gewassen, door de rasp van mijn keukenmachine gehaald en bestrooid met zout goed lang uitgelekt in een zeef
- 269 gram sojayoghurt
- 3 tenen knoflook, zeer fijn gesneden
- 1 eetlepel citroensap
- zwarte peper en himalayazout, allebei uit zo'n molentje, naar je eigen smaak en goeddunken

Door elkaar roeren en de smaken laten intrekken. Smaakt super lekker bij die vegan biefstuk die onlangs zijn intrede in de wereld maakte. Alsof je bifteki bij de Griek eet! Die biefstuk grilde ik in stukjes op spiesjes op de barbecue, souvlakig hè?

Links falafelballetje, midden kipstuckjes, rechts biefstukjes

Doei!

Komkommertijd. Zoete aardappel-spaghetti met vegan gehakt.

Hoi! Het is al best lang blote benen weer. Met zulk weer speel ik buiten. Als ik buiten speel sta ik ultrakort tot niet in de keuken. Ik gooi wat smaakmakers en voorgesneden groentes in een pan, kook er wat koolhydraten bij, voeg wat peulvruchten en nootachtigen toe en loop met mijn dinertje de tuin in om te genieten van alweer een zonnige avond. Ik denk er niet aan om achter mijn laptopje te gaan zitten tikken wat ik nu weer in die pannen heb uitgespookt.

Wie schetst mijn verbazing dat ik nu hier wel zit te typen dan? Nee, niemand? Welnu, dan doe ik het zelf: mijn verbazing is van walvisachtige grootte. Mijn man heeft zojuist gekookt en ik heb geen foto's gemaakt en hem geen interview afgenomen. Waar moet ik dan over schrijven?

Er slingeren door mijn huis en tassen een stuk of wat notitieboekjes. In één van die boekjes vind ik het recept terug van zoete aardappel-spaghetti met plantaardig gehakt. Zijn daar nog beelden van? Even kijken in mijn telefoon. Ja hoor. Er zijn beelden. En er zijn ingrediënten:

- 400 gram zoete aardappel-spaghetti (ik kocht de slierten kant en klaar, je kunt ze natuurlijk ook zelf maken, respect hoor, gemak dient de mens maar zelfgemaakt smaakt lekkerder).
- 1 gesnipperde ui
- 1 teen knoflook in kleine stukjes
- 1 cm of naar smaak verse peper in stukjes
- kurkumapoeder
- gemalen komijn
- gemalen laos
- kaneelpoeder
- 175 gram vegan gehakt
- 1 handje rozijnen
- 400 gram bonen naar wens, ik geloof dat ik kidneybonen had aan de foto's te zien
- olijfolie om in te bakken
- plantaardige margarine
- zwarte peper en zout

Er is zelfs een bereidingswijze:

1. Bak de zoete aardappel-spaghetti aan in twee eetlepels olijfolie in een wok of hapjespan. Breng de hitte terug naar een matig vuurtje (wat een slecht relatieadvies hè, gelukkig is dit een recept), blijf af en toe roeren in de pan en voeg eventueel nog wat extra olijfolie en/of een klontje margarine toe. Blijf omscheppen en de slierten in de gaten houden zodat ze niet aankoeken.

2. Verhit in een andere bakwaardige pan twee eetlepels olijfolie en fruit daar ui, knoflook, peper, flinke snuffen kurkuma, komijn, laos en een klein snufje kaneel.

3. Strooi het vegan gehakt bij de specerijen en bak alles al roerende zo'n vijf minuten lang op hoog vuur. Zet het vuur lager.

4. Vergeet niet om de bakkende spaghetti af en toe om te scheppen.

5. Doe de uitgelekte bonen en een handjevol rozijnen bij het vegan gehakt en laat ze op een zacht vuur opwarmen. Strooi er nog wat peper en zout overheen.

6. Haal de pannen van het vuur, roer de bonenmix door de spaghetti. Klaar hoor.

Ik combineerde dit gerecht met een saladetje van wortel, mais en rode ui. Je ziet het verschil tussen hoofd- en bijgerecht bijna niet hè? Een culinair gevalletje van ton-sur-ton, en forme-sur-forme. De julliennepeentjes verschillen voor het oog nauwelijks van de zoete aardappel-spaghetti. Misschien zijn ze wel enen en dezelfden, heb je ze ooit samen gezien? Oh wacht, ja dus:

Die komkommer hou je nog van me tegoed trouwens.

Doei!

Veganistische tiramisu cakerol. Over Pennywise en dingen die je groot en sterk maken.

Hoi! Een vriendin van me laat een grote zwarte raaf boven haar hoofd klapwieken wanneer ze alleen door het donker fietst. Niet echt nee, in haar verbeelding. Zo straalt ze kracht en zelfverzekerdheid uit. Ik vind dat mooi en ik dacht er aan toen er wat warrige, lawaai makende figuren om mij heen drentelden op een verlaten station. Ik ging op zoek naar mijn eigen beschermheer m/v.

Ik begon met een tijger, tien keer zo groot als een reguliere tijger, achter me. Werkte niet, ik kon me helemaal geen correcte tijger voorstellen. Ik gooide leeuw en leeuwin, panter, tijger, luipaard, zebra en weet ik wat allemaal door elkaar en raakte bijna net zo in de war als die individuen om me heen. Ik draag nooit dierenprinten.

Ik probeerde het met de reus die in de Fata Morgana in de Efteling de schat van de sultan bewaakt. Die reus is enorm, je vaart in de attractie met een bootje tussen zijn benen door. Deze reus heeft een boze oogopslag, doorlopende wenkbrauwen, hele grote rode balzakachtige oorlellen en hij draagt een soort luier. Ik voelde me niet sterker onder zijn beluierde kruis daar op dat station. Ik voelde me belachelijk.

Hagrid dan, een personage uit de Harry Potter-wereld, ook een reus, een vriendelijke reus. Nee. Hagrid voelde te zachtaardig, goedgelovig en aarzelend. Deed het niet voor me, sorry Hagrid.

Ik stapte in de trein. Eén van de warrige stationfiguren reisde mee en ijsbeerde schreeuwend door het gangpad. Ik deed alsof ik hem negeerde, balde mijn vuisten, en dacht aan rechtse stoten en snoeiharde buiktrappen. Ik was een beetje bang. Zes lange minuten later stapte ik uit op mijn thuisstationnetje.

Ho hé wacht! Wie hebben we daar? Het is Pennywise, de dansende clown uit It van Stephen King.

Detail uit het werk "De zin van het lezen", gemaakt door Kristel Buddeke.

Pennywise huppelde naast me over het perron. Ik imiteerde zijn waanzinnige grijns, maakte een clownesk danspasje en alle angst viel van me af. De schreeuwende ijsbeerfiguur bleef achter in de trein. De treindeuren waren al weer dicht. Dat hielp ook mee.

Ik heb voortaan mijn lievelingsclown bij me. Mijn vriend in benarde situaties. Mijn afschrikmiddel. Mijn beschermheer. Mijn krachtgever. Ik doe de stem van Pennywise uit de film It de dato 1990 goed na trouwens.

"Want a balloon? Everything floats down here."

Hoor je?

"De zin van het lezen", Kristel Buddeke
Die voet is op ware grootte en komt 3d het doek uit, gaaf hè!

Een recept is wel verdiend na dit relaas, bedankt voor het lezen, laat het me weten als je ook een patroonheilige hebt, ik ben nieuwsgierig naar je verhaal.

Deze tiramisu cakerol zweeft langs je smaakpapillen voor je het weet in veel te grote hoeveelheden en in veel te rap tempo je buik in. Je krijgt extra liefdeshandvatjes. Zo is het weer makkelijker voor mijn clown om je beet te grijpen en je mee te sleuren naar daar waar alles zweeft. It nooit gelezen of de films nooit gezien? Ik raad ze aan. Ze zijn wel een beetje eng. Maar ook mooi, met vriendschap en zo, weet je wel, van die diepe ware vriendschap, met voor elkaar door het vuur gaan, dat soort dingen, hou ik van.

De ingrediënten:

* droge bestanddelen voor de cake:
- 175 gram zelfrijzend bakmeel
- 70 gram fijne rietsuiker
- 1 snuf zout
- 1 theelepel baking soda
- 4 eetlepels cacaopoeder
* natte bestanddelen voor de cake:
- 200 milliliter minus 1 espressokopje vanillesojamelk of andere plantaardige melk
- 1 espressokopje sterke koffie of espresso
- 84 gram plantaardige margarine
- 1 eetlepel appelazijn
- 1 theelepel amandelaroma
- eventueel 1 theelepel vanillearoma in het geval dat je melk zonder vanillesmaak gebruikt, maar het hoeft niet
* bestanddelen voor de vulling:
- 229 gram sojayoghurt
- 1 theelepel amandelaroma
- 104 gram poedersuiker
- 75 gram geurloze kokosolie
- 109 gram amandelmeel

De bereidingswijze:

1. Haal het bakblik uit je oven en bekleed het met bakpapier. Verwarm de elektrische oven naar 170°C.
2. Zet hele sterke (decaf) koffie of maak espresso. Je hebt er één espressokopje van nodig.
3. Meng alle droge ingrediënten voor de cake: bakmeel, rietsuiker, zout, baking soda en cacaopoeder.
4. Smelt de margarine in de magnetron of au bain marie.
5. Vul één espressokopje espresso of sterke koffie in een maatbeker aan met melk tot je in totaal 200 milliliter hebt.
6. Voeg de margarine, appelazijn en amandelaroma bij de koffie en sojamelk en mix alles goed.
7. Schenk het natte goed langzaam bij het droge goed, al roerend met een garde. Klop tot een glad beslag.
8. Schenk het beslag op het bakpapier op het bakblik en maak er met een spatel of pannenlikker ongeveer een rechthoek van.

9. Schuif het blik met het beslag in de oven en wacht 9 a 10 minuten, het deeg moet meegeven wanneer je het indrukt, dus wacht niet te lang, anders wordt het te krokant om te kunnen oprollen.

10. Laat de cakeplak buiten de oven op het bakblik afkoelen.
11. Meng ondertussen alle ingrediënten voor de vulling in de keukenmachine met het draaimes tot een romige substantie.

12. Leg het bakpapier met de cake erop voorzichtig op het aanrecht of een ander schoon oprolvlak. Eventueel kun je er nog een sushirolmatje onder leggen om te helpen rollen.
13. Verspreid de amandelyoghurtroomvulling over de cakeplak met behulp van spatel, pannenlikker of de bolle kant van een lepel. Hou ongeveer vier centimeter vanaf de bovenste rand van de cakerechthoek naar beneden vrij van roomvulling.

14. Rol het bakpapier met de cake erop om de vulling heen voorzichtig op van onder naar boven. Dit gaat waarschijnlijk niet van een leien dakje, bij mij niet in ieder geval. Ik vreesde voor een fiasco. Ben door blijven rollen, vouwde de niet besmeerde rand van boven om de cakerol heen, onder het bakpapier door en pakte het pakket stevig dicht met het bakpapier. Ik verstevigde de rol nog extra met wat aluminiumfolie en legde de cakerol in de koelkast. Wanneer de rol na minimaal twee uur genoeg is opgestijfd kun je de folie en het bakpapier er voorzichtig vanaf halen en blijkt het allemaal wel weer mee te vallen met dat fiasco.

Overigens kun je de cakerol ook invriezen en dan later via een nacht in de koelkast weer ontdooien.

Vervangingsregels in het kader van allergieën en intoleranties:
- Je kunt de sojayoghurt vervangen door het dikke gedeelte van twee blikken vette kokosmelk die een nacht in de koelkast hebben gestaan. De sojavanillemelk vervang je makkelijk door kokos- of amandelmelk. Deze alternatieven zijn lief voor mensen die niet zo goed tegen soja kunnen.
- De cacao zou je ook nog weg kunnen laten in het geval van cacao-allergieën.
- Het amandelmeel kan misschien wel door kokosmail vervangen worden ook nog als daar nog intoleranties omzeild moeten worden.
- Mijn koffie was wel sterk maar ook cafeïnevrij.
- Glutenvrij heb ik nog niet over nagedacht. Suikervrij ook niet, kom maar door als je daar goede ideeën over hebt hoor!

Sojavrije tiramisu cakerol

In ieder geval was deze tiramisurol lekker, te lekker, mijn lovehandles zijn er van gegroeid. Kom maar op Pennywise.

Doei!