Pittige linzenhoumousse met zongedroogde tomaatjes, basilicum, knoflook en kaneel

Hoi! Potdorie er is weer geen hartig broodbeleg in huis. En dat op zondagmorgen. KAN NIET! Ik ren de keuken in en roep: "Ik ben hier voor de baan!" "De baan?" "Ja de baan! De baan van broodbelegjesmakerrrd!" "Nou eh oké dan, maak maar een belegje dan."

Ingrediënten:
- 265 gram uitgelekte en afgespoelde linzen uit een blik
- 1 dikke teen knoflook
- 1 klein gedroogd chilipepertje
- 1 hand verse basilicumblaadjes
- 6 zongedroogde tomaatjes uit een potje en 3 eetlepels van de olie uit datzelfde potje
- 1 snuf kaneel
- 1 theelepeltje zout

Deze dingen kieper ik allemaal in mijn keukenmachine met hakmesdevice erin en ik laat de machine ongeveer een minuut op de hoogste stand zijn snijbladen als een dolle door alle bestanddelen heen spinnen. Wat ik er daarna uit lepel is een heerlijk luchtige spread voor op je boterham, cracker, toastje, stokbrood, beschuitje, rijstwafel, matze, tortilla of pannenkoek. Je kunt er ook dingen in dippen ook nog.

Mijn man zei dat de linzenhoumousse hem aan de vulling van gevulde eitjes van vroeger deed denken, maar dan zonder de vieze nasmaak, ha!

Ik ben aangenomen trouwens, als broodbelegjesmakerrrd.

Doei!

Knapperige ondersteboventaart, tarte tatin om weg te happen als een baas

Hoi! Deze taart, man, we zijn er helemaal ondersteboven van, mijn man en ik. Letterlijk. We hangen ondersteboven vanaf de zitting van onze bank deze taart op te eten. Ik heb de taart dan ook ondersteboven gebakken. Ik kan prima op mijn handen werken in de keuken ja. Als niemand kijkt. Doe maar mee.

Ingrediënten:
- 1 rode ui, in stukjes
- 1 dikke teen knoflook, in stukjes
- een stukje verse peper naar smaak, in stukjes
- 2 paprika's in stukjes (bijvoorbeeld een rode en een gele)
- 20 amandelen
- 8 zongedroogde tomaatjes in olie
- 2 theelepels oregano
- 8 eetlepels passata
- 1 plantaardig bouillonblokje
- 3 eetlepels edelgistvlokken
- nootmuskaat
- 265 gram linzen (uitgelekt)
- 4 plakjes plantaardig bladerdeeg
- zout
- olijfolie om in te bakken

1. Verwarm de oven voor naar 225 graden en ontdooi vier plakjes plantaardig bladerdeeg.
2. Doe een handstand en blijf zo staan. Mik met je tenen de rode uisnippers, knoflookstukjes en peperflinters in een verhitte pan met daarin twee eetlepels olijfolie.
3. Schuif met één van je voeten de paprika van de snijplank de pan in, bak de paprika even mee op hoog vuur en zet het vuur lager naar een gemiddelde temperatuur.
4. Dribbel 20 amandelen in de pan en schop er acht in stukjes of reepjes gesneden zongedroogde tomaatjes achteraan. Klem het potje oregano tussen je tenen en dwarrel er een theelepel of twee van in de pan. Ook met je tenen verkruimel je het bouillonblokje boven de pan. Giet er dan acht eetlepels passata en de uitgelekte linzen achteraan. Roer alles goed door elkaar en zet het vuur laag.
5. Voeg 3 eetlepels edelgistvlokken en een snuf nootmuskaat toe en laat de boel nog een minuutje pruttelen.
6. Stort het natte, zware goedje in een quichevorm en bedek de heerlijkheden met het bladerdeeg. Je kunt het deeg hier en daar wat uitrekken en er passende puzzelstukjes van snijden om alles te bedekken. Besmeer het deeg met wat olijfolie. Strooi een beetje zout en edelgistvlokken over het deeg en zet de vorm 25 minuten in de voorverwarmde oven.

7. Haal de taart uit de oven en keer hem om op een schaal. Pas op dat je je tenen niet brandt. Het beste draag je ovensokken aan je voeten.

Zie daar, een hartige taart met een zompige zware vulling en dan toch een knapperige bodem! Binnen vijf minuten hebben wij haar op. Nou ja, binnen tien minuten dan. Ach ik weet niet hoe lang we aten, ik hing ondersteboven, dat doet iets met je tijdsbesef. De taart was heel snel op en we wilden dat we er nog één hadden.

Doei!

Dipderriesalade: kipkerriesalade, maar dan veganistisch

Hoi! Mijn man zat even in een dip. Waarom? Omdat er geen hartig broodbeleg meer was. Geen hummus, kokos- of notenkaas, geen paté-achtige sojasmeerseltjes, geen tapenade, geen nep filet-americain, geen plantaardige boterhamworst, niks. Huilen geblazen dus. Gelukkig had ik nepkipstukjes gekocht. Ik repte me de keuken in. En ik varieerde op een oud receptje van mezelf het volgende slaatje in elkaar. Lekker op een boterhammetje, crackertje of toastje!

De ik-haal-je-uit-je-er-is-geen-hartig-broodbeleg-dip derriesalade:

- 1 gesnipperde ui
- 1 verkruimeld gedroogd chilipepertje (als dat te pittig is laat je het weg of gebruik je zwarte peper of zoiets, cayennepeper misschien? Kijk maar! Het is jouw dipderriesalade.)
- 1 gesnipperd teentje knoflook
- olijfolie om in te bakken
- kerrie
- kurkuma
- 1 bakje plantaardige kipstukjes
- 1 theelepeltje plantaardige (kippen)bouillon (ja die bestaat, ik kocht een potje bij een zeer bekende grootgrutter)
- vijf eetlepels vegan mayonaise

1. Verhit olijfolie in een bakpan.
2. Fruit ui, peper knoflook, flink veel kerrie en kurkuma fel op hoog vuur.
3. Knikker de kipstukjes erbij, bak ze ook goed aan, doe een lepeltje (kippen)bouillon erbij, meng alles goed en bak nog eventjes door.
4. Doe dan de inhoud van de pan in een bakje, meng de veganaise erdoor en klaar!
5. Eet een toastje met warme dipderriesalade en bewaar de rest van de salade in de koelkast tot je weer toe bent aan een boterham, toastje of cracker met wat hartigs.

6. Hou op te huilen en berg de chocoladevlokken en jam maar weer op, er is dipderriesalade!

Doei!

Kaneelmuffins met walnoot

Hoi! De laatste tijd heb ik relatief veel muffins gemaakt. Ik maakte muffins voor een cd-presentatie en muffins voor een festival over duurzaamheid. Veel verschillende muffins. In mijn notitieboekje heb ik ze allemaal benoemd zoals de afleveringen van de sitcom Friends benoemd werden.

Ik weet niet of je ernaar keek, Friends? Of misschien kijk je er nu wel naar. In ieder geval begint de naam van iedere aflevering van die serie met The one with the... of The one where... Dus ik heb in mijn boekje staan: Die met de bruine slierten erbovenop, Die met de framboos, Die met de roze stip, Die met groene versiering en Die met de walnoten. Die laatste muffins, Die met de walnoten, zijn mijn persoonlijke favoriet. Dat zijn zeg maar de muffins waar Ross en Rachel elkaar krijgen. Dat komt vooral omdat er veel kaneel in zit. Dus eigenlijk is de naam Die met veel kaneel inhoudelijk accurater. Maar omdat je op iedere muffin een walnoot ziet liggen is het voor de nietsvermoedende muffin-uitkiezende voorbijganger handiger om er aan te refereren met Die met de walnoten.

Die met de walnoten liggen hier op de achterste schaal.

Ik zei bijvoorbeeld tegen iemand die niet kon kiezen maar die wel zei dat ie erg veel van kaneel hield: "oh, neem dan die met de walnoten, daar zit heel veel kaneel in!" Als ik deze meneer had gezegd "oh, neem dan die met veel kaneel erin!" dan had hij aan de muffins niet kunnen zien welke ik bedoelde. Ik bedoel maar. Het luistert nauw hoor, het begeleiden van personen die een muffin moeten kiezen. Goed, het recept voor Die met de walnoten dus.

De ingrediënten voor twaalf stuks van deze lekkere pittige zoete rakkers zijn:

- 175 gram zelfrijzend bakmeel
- 50 gram fijne rietsuiker (kan ook andere suiker zijn)
- 1 snuf zout
- 1 theelepel baking soda
- 2 theelepels kaneel
- 12 halve walnoten, voor elke muffin één
- 200 milliliter kokosmelk of andere plantaardige melk
- 70 gram sojaboter uit een kuipje (kan vast ook met plantaardige margarine maar die had ik niet in huis)
- 1 eetlepel appelazijn
- 30 milliliter maple syrup
- 1 theelepel vanillearoma (optioneel)

Het zou handig zijn als je zo'n muffinblik voor in de oven hebt waar precies twaalf cakejes in passen. Zorg wel ook voor twaalf papieren muffinvormpjes die je weer in de twaalf inkepinkjes in de ovenvorm kunt puzzelen. Nou ja puzzelen, dat valt wel mee, ik moet aan zo'n babypuzzel denken weet je wel zo'n kubus met losse vormen die je dan door hun eigen inkeping in de kubus moet drukken. En dat je dan altijd weer de driehoek door het vierkant probeert te rammen en de cirkel door het ovaal. Gewoon om te kijken of het kan. Dat heb je bij zo'n muffinblik dus niet, dat past gewoon allemaal, jammer wel.

Okidoki. De bereidingswijze spreekt voor zich. Gewoon alle droge ingrediënten goed mengen met elkaar (zonder de walnoten hoho nee, die komen pas later aan bod!). In een andere kom de natte elementen goed mixen. Ik deed dat met een garde en ja, de sojaboter blijft een beetje schilferig, is in het geheel niet erg, gewoon vertrouwen hebben. En dan voeg je de natte mix bij de droge, of andersom, en meng je alles weer heel goed tot een mooi beslag. Dat beslag giet je in de papieren muffinvormpjes in het muffinblik en in ieder vormpje leg je een halve walnoot op het beslag.

Als je dit recept voor je het begon te maken al één keer doorgenomen had dan weet je dat je de oven had moeten voorverwarmen naar 180 graden Celsius. Als dit niet het geval is, ja, jammer, dan moet dat dus nog even gebeuren nu. Als de oven heet genoeg is gaat het blik vol muffins erin en dan wacht je gewoon een minuut of 20 a 25 tot de muffins gerezen, gebakken en gebruind zijn. Dan haal je ze uit de oven, en laat je ze even afkoelen in het blik. Laat dan de papieren vormpjes verder afkoelen op een rooster. En klaar is kees.

Klopt, dit zijn niet die met de walnoten, dit zijn ginger ale muffins, maar ik heb geen foto van die met de walnoten op een rooster. Mooi rooster dit hè? Heb ik zelf verzonnen en opgebouwd.

Kees? Ik heb één Kees in mijn directe omgeving en die Kees heb ik nog nooit betrapt op het maken van muffins. En al helemaal niet in mijn keuken. Alhoewel Kees wel in hetzelfde dorp woont als ik. Maar nee, niet hier vandaag in mijn keuken hoor, die Kees. Klaar ben ík. En jij ook nu, als je niet nog wacht op het opwarmen van je oven dan. Je had het recept ook gewoon even vooraf moeten doornemen, tsss.

Doei!

Ras aardappels Hanout. Uit de oven uit het universum. Gebakken aardappels met 'gehakt', prei en ui.

Hoi! Ik zag laatst een aardappelschilbak te koop staan in een winkel. Het ding was enorm en het had twee verdiepingen. Het zou mijn halve keuken in beslag nemen. Nou nee, niet zoveel plek. Schrijven is ook overdrijven.

Ik stel me zo voor dat iemand met een aardappelschilbak ook een aardappelschilkamer heeft. "Schat waar ben je?" "In de aardappelschilkamer!" "Wat doe je daar dan?" "Breien!"

Omdat ik nog geen aardappelschilkamer heb kocht ik voorgekookte krieltjes. Bij het bereiden van de malse Marrokaanse veldertjes van laatst zag ik dat de ras el hanout zijn houdbaarheidsdatum nadert. Dat kruidenmengsel zet ik vandaag dus ook weer in. Anders vergeet ik het zakje of het loopt weg, de wijde wereld in. Snap ik best. Er zijn hele mooie plekken om naar toe te gaan, ook als je een zakje kruiden bent.

Nou heb ik vandaag een zak vol wereldbolletjes van aardappel dus die specerijen kunnen globetrotten dat het een lieve lust is. Als ieder kruidje en specerijtje zijn of haar reistasje heeft gepakt stuur ik ze de wijde wereldjes over. Die aard(appel)krieltjes liggen in een ovenschaal en om de kruiden wat variatie in weersomstandigheden te bieden, spray ik 15 keer met een spuitbus olijfolie op die ovenschaal.

(1. Mix in een ovenschaal de ras el hanout met 600 gram krieltjes en spray 15 keer met een spuitbus olijfolie of roer er 30 milliliter olijfolie doorheen.)

Na die olijfolieregen komt zonneschijn. De kosmoskom vol wereldkrieltjes bevolkt met kruiden en natgeregend door de olijfoliedruppels vliegt de hete oven in (hoogste stand). Het duurt twintig minuten voordat het woestijnklimaat aanslaat, ik heb dus twintig minuten de tijd om de volgende receptstap te zetten.

(2. Verwarm de oven voor naar de warmste stand en zet de schaal met krieltjes er twintig minuten in.)

3. In een goede bakpan op het fornuis schenk ik twee eetlepels olijfolie. Als de olie heet is, gaan daar de ui- en preiringen in. Na een heet minuutje of twee, drie in het rond bakken zet ik het vuur wat lager en voeg ik het plantaardige gehakt, een hele flinke snuf kaneel en zout naar mijn eigen smaak toe.

Het ovenschaaluniversumpje haal ik even uit de oven en plaats ik op een onderzetter op mijn aanrecht. De extrauniversele prei-, ui- en gehakt-aliens in de pan zijn wel geïnteresseerd in een  andere kosmos en mengen zich met de kruidenwereldjes in de ovenschaal. Vanuit een niet verwachte koude parallel-universumhoek dienen zich pardoes flink wat plukjes koude sojaboter aan. Ze vlijen zich op de bovenkant van het vernieuwde aardappeluniversum. Dit aan de bovenkant platte universum bestrooi ik met wat buitenaards zout.

(4. Haal de ovenschaal uit de oven en meng het gehaktmengsel uit de pan er goed doorheen. Leg wat toefjes sojaboter op het gerecht en strooi indien gewenst met nog wat zout.)

5. Ik zet de schaal weer in de oven en roer de boel na tien minuten even om. Na nog weer tien minuten check ik of de krieltjes lekker zijn om in te bijten, bij mij is dat het geval, en ik haal het kruidige krielgehaktheelal uit de oven. Het smaakt hemels.

Doei!

PS: als je alleen het recept wil hebben lees dan de alinea's met een getal ervoor.

Ingrediënten:
- 2 eetlepels ras el hanout
- 600 gram voorgekookte krieltjes
- olijfolie om in te bakken
- 1 rode ui in ringen
- 1 prei in ringen
- 160 gram plantaardig gehakt
- kaneel
- zout
- sojaboter

Malse Marrokaanse veldertjes met peen- en courgetteconfetti

Hoi! Dit recept is simpel en heel snel op tafel gezet, zelfs nog sneller dan snel op tafel gezet wanneer je een keukenmachine met snijblad hebt. En oh mijn walhalla wat smikkelen ze lekker weg deze romige boontjes met knapperige gebakken groenteschijfjes. Het is echt troostvoer, maar dan gezond. De volgende keer maak ik meer, ongeacht of we wel of niet troost nodig hebben. Ik hoop dat we geen troost nodig hebben, en jullie ook niet. Ah, nu heb ik zin in koffie.

Nou haal de volgende zaken maar ras uit je boodschappenknapzak:

- 1 pot malse veldertjes, uitgelekt 450 gram
- 2 eetlepels ras el hanout
- 1 eetlepel aardappelzetmeel
- 1 eetlepel koud bokbier (of ander bier, of water)
- 1 flinke scheut romige kokosmelk uit een blik (geen kokosdrink, die is niet dik genoeg)
- 1 bouillonblokje
- 1 courgette
- 1 flinke winterpeen
- 1 rode ui
- 1 tak rozemarijn
- peper en zout
- olijfolie

Het recept is genoeg voor twee personen en luidt als volgt:

1. Druk de gewassen courgette, de geschrapte winterpeen en de geschilde rode ui door het draaiende snijblad je keukenmachine in of snij de rakkers in dunne plakken.
2. Bak deze grote groenteconfetti in twee eetlepels olijfolie samen met de gewassen tak rozemarijn goed aan op hoog vuur en zet het vuur lager.

3. Verhit in een andere pan twee eetlepels olijfolie en schep er twee eetlepels ras el hanout doorheen. Stort de uitgelekte malse veldertjes in de pan en bak ze even flink aan.
4. Meng in een kommetje een eetlepel koud bokbier en een eetlepel aardappelzetmeel goed door elkaar. Giet het papje in de pan met veldertjes.
5. Laat een flinke scheut romige kokosmelk bij de veldertjes gulpen en verkruimel een bouillonblokje boven de pan. Laat even pruttelen.
6. Stort de kapucijnertjes en kornuiten bij de peen- en courgetteconfetti en roer alles goed door elkaar.
7. Aan tafel!

Doei!

Twee ton CO2 en een paar honderd gram komijnekaas van pinda's en kokosolie

Hoi! Mijn man kocht een ton CO2.  En waar moeten we die nu weer laten dan? Oh, die ton wordt gelijk vernietigd. Oké, dán koop ik ook een ton. Mooi wel, díe twee tonnen kunnen nu in ieder geval niet meer uitgestoten worden door grote boze bedrijven die liever de wereld langzaam vernietigen dan dat ze wat geld opgeven om de wereld gezond en leefbaar te houden. Wil je ook af en toe een tonnetje CO2 opkopen en laten vernietigen? Dit is je website:

www.carbonkiller.org.

Zo en nu maak ik een ton veganistische pindakomijnenkaas. Nee, geen ton, dat is te veel. Vernietigen is ook geen optie, daar is deze klaterkaas te lekker voor.

Ingrediënten:
- 200 gram rauwe ongezouten pinda's
- 8 eetlepels geurloze kokosolie, ik schraap die lepels altijd gewoon zo uit de pot, en het zijn dan flinke lepels, met een bergje erop, dus geen afgestreken lepels vloeibaar gemaakte olie.
- 3 eetlepels edelgistvlokken
- 1 theelepel zout
- 1 theelepel kurkuma (lekker en geeft een leuke gele kleur aan de kaas)
- 1/2 theelepeltje laurierpoeder
- 1 snuf nootmuskaat
- 2 eetlepels ongezoetesojayoghurt
- 2 eetlepel komijnzaadjes

Bereidingswijze:
1. Kook de pinda's in een laag water drie kwartier lang totdat ze zacht zijn. Giet ze af.
2. Pureer de pinda's met alle andere ingrediënten behalve de komijnzaadjes  in de hakmolen of met de staafmixer tot er een smeuïg en vettig deeg ontstaat.

3. Kneed de komijnzaadjes door het deeg heen en vorm een mooi stuk van het deeg. Je kunt het deeg ook in een met vershoudfolie bekleed bakje drukken.
4. Laat de kaas gewikkeld in vershoudfolie hard worden in de koelkast. Als het goed is kun je de kaas na een uur of twee wel schaven.

Doe de kaas op je boterham, op een toastje of over je pasta, smelt hem in een tostie of op een pizza en geniet ervan!

Doei!

Mac & cheese met oesterzwammen, padrónpepers en peterselie

Hoi! Macaroni en kaas. Ik at het vroeger met ketchup. Als klein kind at ik alles met ketchup. Vandaag eet ik de mac & cheese niet met ketchup. Het smaakt er wel bij, ketchup. Mijn man eet één bord ervan met ketchup. Hij vindt het heerlijk. Ik eet alleen macaroni en kaas met oesterzwammen, padrónpepers en peterselie.

Hoe je de kaas namaakt? Nou zo. Schep

- 3 flinke eetlepels sojaboter, gewoon uit zo'n smeerkuipje, en smelt deze langzaam in een pannetje met een dikke bodem. Dan voeg je
- 3 flinke eetlepels bloem toe en roer en mix je met een garde tot je een deegprop heb. Ja je hebt het goed geraden, je maakt gewoon een roux. Nu doe je er
- 6 eetlepels sojamelk bij en klopt de deegprop weer wat losser en natter. Giet nu
- 100 milliliter sojamelk erbij en klop en roer tot je een lekker nat vloeibaar papje hebt. Bij dit papje voeg je
- 1 theelepel zout (ik voegde zeezoutvlokken toe, chic),
- 2 eetlepels edelgistvlokken en
- 1 snuf kurkuma (voor de kleur, de mac&cheese kleur)
Je kunt nu nog van alles toevoegen om smaak en textuur naar je eigen wensen te kneden, nootmuskaat, knoflookpoeder of mosterd bijvoorbeeld, knock yourself out, maar ik hou het deze keer bij de vetgedrukte ingrediënten. Mijn oude vertrouwde motto lekker puur, lekker lekker is van toepassing.

Niet in het minst ook omdat ik de smaken van de oesterzwammen en padrónpepers goed tot hun recht wil laten komen. Deze kroon op de macaroni en kaasschotel maak je als volgt. Verhit

- 2 flinke eetlepels olijfolie om in te bakken in een koeken- hapjes- of wokpan. Fruit daarin
- 1 rode ui in ringen gesneden een minuut of twee op hoog vuur. Voeg dan
- 150 gram oesterzwammen toe en
- 6 padrónpepers. Dit zijn milde groene Spaanse pepers die je maar net moet tegenkomen bij je lokale groot- en/of kleingrutter. Als je ze niet hebt, paprika is vast ook lekker in dit recept. Doe dan een stukje scherpe verse peper in flintertjes voor de pit erbij. Maar ik bak die 6 piementos de padrón bij mijn paddenstoeltjes, want ik heb ze hoor. Vergeet niet om
- macaroni voor twee te koken trouwens, anders heb je niets om die kaas doorheen te gieten en die oester- en peperzwammen op te draperen.

Maak de paddenstoelenpan af met peper en zout, meng de macaroni met de kaas, leg de inhoud van het zwampannetje op de macaroni en bestrooi met wat
- verse platte peterselie.

H.e.e.r.l.i.j.k!

Aan deze maaltijd werden bij mij thuis nog wat gemarineerde olijven en bonen en een slaatje van avocado, tomaat en basilicum toegevoegd. Bijgerechteer vooral naar eigen wens, veel dingen smaken lekker bij mac & cheese. 

Doei!

Konijn met drie gegratineerde witloforen en een snufferd van boerenkoolsalade

Hoi! Het lijkt wel of de snoet van een gemuteerd ruimtekonijn op mijn bord ligt. Ik eet geen konijn dus dat zal het wel niet zijn. Natuurlijk is het dat niet.

Wat het wel is? Witlof uit de oven met een hartige zongedroogde tomatenlaag en warme boerenkoolsalade uit de wok. Hoe? Nou zo.

Ingrediënten voor de gegratineerde witlof:
- 4 stronken witlof
- olijfolie
- 2 eetlepels edelgistvlokken
- 2 eetlepels amandelmeel
- zout
- nootmuskaat
- 5 zongedroogde tomaten uit een pot, op waterbasis had ik, oliebasis is ook goed

Bereidingswijze:
1. Was en snijd de stronken witlof in twee of drie plakken in de lengte en leg ze in een met olijfolie ingevette ovenschaal. Bestrijk de bovenkant van de plakken ook met wat olijfolie.
2. Zet de ovenschaal in de tot 200 graden voorverwarmde oven.
3. Hak in de keukenmachine of met de staafmixer de gistvlokken, het amandelmeel, zout naar smaak,een snuf nootmuskaat en de zongedroogde tomaten tot een smakelijk drabje.
4. Haal de witlof na tien minuten uit de oven, draai de plakken om en verdeel het zongedroogde tomatendrabje over de witlof.
5. Zet de witlof nog 11 minuten in de oven en dit gerecht is klaar.

Ingrediënten voor de warme boerenkoolsalade:
- 200 gram voorgesneden en gewassen boerenkool
- 1 ui in snippers
- 2 tenen knoflook in plakjes
- 1 klein gedroogd chilipepertje in stukjes
- 1 blik linzen, uitgelekt
- 2 eetlepels citroensap
- 16 zwarte olijven, doormidden gesneden
- 6 zongedroogde tomaten, in reepjes gesneden
- 1/2 potje artisjokken op waterbasis, in stukjes gesneden

Bereidingswijze:
1. Fruit de ui in de wokpan, voeg knoflook en peper toe en fruit die ook even.
2. Doe de boerenkool in de pan en wok haar even in het rond.
3. Stort de linzen bovenop de boerenkool, begiet de linzen met het citroensap en roer boerenkool en linzen goed door elkaar.
4. Voeg olijven, zongedroogde tomaatjes en artisjokken toe en laat alles even door elkaar heen dansen en zwemmen om alle smaken goed op gang te laten komen en om alles warm te laten worden.
5. Voeg naar behoefte nog wat zout toe en ook dit gerecht is klaar.

Mijn man houdt niet zo van witlof. Mijn man houdt niet zo van boerenkool. Mijn man heeft heel erg genoten van deze maaltijd. Mijn man houdt vanaf nu zijn mening over witlof en boerenkool voor zich of past haar aan. Meningen die veranderen zijn de beste meningen. Het leven is de verandering.

Met vriendelijke groet,

Space Rabbit Boerenkool Witloforen de Eerste van buiten de Melkweg

Doei!

Warme gemarineerde olijven en bonen

Hoi! Ik heb een nieuw kookboek in huis. Eat Vegan van Shannon Martinez & Mo Wyse. Er staan flink veel tapasachtige gerechten in dit boek. Geïnspireerd door het lezen van het boek vulde ik een tafel vol met hapjes, sausjes en salades en verwarmde er een stapel tortilla's bij. Ik heb zelfs één recept uit het boek letter voor letter gevolgd. Ik, ja, ik. De gebakken puntpaprika's met knapperige knoflook waren erg lekker, kijk maar:

Het recept voor warme gemarineerde olijven trok gelijk mijn aandacht. Het is dan ook het eerste recept dat in het boek staat.

Ik paste de bestanddelen aan op wat ik aan olijven en kruiden in huis had. Omdat ik niet zo heel veel olijven had voegde ik bonen toe en kwam zo tot de volgende ingrediënten:

- 1 (biologische) citroen, goed gewassen en in dunne schijfjes gesneden
- 5 teentjes knoflook, geschild
- 4 kleine takjes vers(geplukt)e rozemarijn
- 1 jalapeñopeper in de lengte gehalveerd
- 4 groene pepers uit een potje
- 1 theelepel komijnzaadjes
- 10 kardemompeultjes
- 105 gram Bella di Cerignola olijven (uitlekgewicht)
- 200 gram rode en bruine bonen (uitlekgewicht)
- 100 milliliter olijfolie

De bereidingswijze blijft gelijk. Behalve dat ik niet een dag kon wachten en alvast een deel van de gemarineerde olijven en bonen op tafel zette. Het was al heel erg lekker hoor, maar inderdaad, een dag later zijn de smaken nog meer overal in getrokken dus ik ben blij dat ik maar een kwart van het spul gelijk dezelfde dag op de tapastafel zette.

Voor het gemak tik ik hier de bereidingswijze nog even over uit het boek, met toevoeging van de bonen:

"Doe alle ingrediënten behalve de olijven in een middelgrote pan en zet hem op  laag vuur. Verwarm het geheel tot je kleine belletjes ziet verschijnen ronde citroen en de knoflook.

Doe de olijven en de bonen in een grote schone pot en giet de olie met alle heerlijke smaakmakers erbij.

Sluit de pot of bak goed af en zet hem weg op een koele, droge plek, zodat de smaken zich kunnen ontwikkelen. Je kunt de olijven en bonen de volgende dag al eten, maar als je ze minstens 3 dagen laat marineren worden ze nog lekkerder.

Doe de gewenste hoeveelheid olijven en bonen met wat van de olie in een pan of koekenpan waarin ze ruim passen. Warm de olijven op laag vuur op en serveer ze.

Of... maak ze écht gruwelijk lekker en voeg tijdens het opwarmen een verse portie citroenschijfjes, knoflook, jalapeñopeper en tijm (rozemarijn in mijn geval) toe. Gebruik zoveel smaakmakers als je denkt nodig te hebben voor de hoeveelheid olijven en bonen die je opwarmt.

Serveer de olijven in een mooie kom en gebruik wat van de smaakmakers ter garnering. Serveer direct."

Nu heb ik de volgende dag gewoon een schep van het spul in zijn geheel een beetje opgewarmd en opgegeten, dus niet alleen de olijven en de bonen. Dat smaakt ook helemaal te gek, ik raad het aan.

Nou Shannon en Mo, bedankt voor de inspiratie en de recepten, jammer dat jullie restaurant zo ver weg is, anders kwam ik graag een keer langs.

Doei!

My precious ginger ale muffins. Gemberbier muffins.

Hoi! In de ban van de catering. Zo zou ik een cateringbedrijf noemen. Wat ik zou leveren? In ieder geval deze gemberbier muffins. Ze zijn in een handomdraai gemaakt en smaken kostelijk luchtig alsof er een elf met sterrenstof heeft lopen morsen. Legolas is mijn favoriete elf en we gaan geen ringen vernietigen vandaag. Ik zet de oven op een temperatuur van 180 graden.

Frodo, hier komen! Midden-Aarde is al gered dus meng even de droge bestanddelen voor de muffins goed door elkaar, wil je?

- 100 gram zelfrijzend bakmeel
- 15 gram maïzena
- 1 eetlepel gebroken lijnzaad
- 1 snuf zout
- 1/4 theelepel baking soda
- 25 gram fijne rietsuiker

Ik pak zelf de natte ingrediënten aan en roer ze goed door elkaar.

- 100 milliliter ginger ale
- 1 eetlepel appelazijn
- 100 milliliter zonnebloemolie

Gandalf neemt de leiding over en giet de natte dingen grondig kloppend met een garde bij de droge dingen. Hij tovert er heel rap een mooi beslag van. De muffinvorm staat al klaar met 12 papieren muffinbakjes erin. De oude tovenaar giet ieder bakje tot de helft toe vol met beslag.

Jammer dat er niets hoeft te rijzen trouwens, anders had ik nog een leuke woordgrap kunnen maken over een rijsgezelschap of zo. Ik zal wel even oppassen dat dat zelfrijzend bakmeel niet helemaal naar Mordor (het zwarte land) rijst zometeen.

Frodo en Gollem maken ruzie over wie de muffinvorm in de oven mag zetten. Ja hoor, Gollem valt in de hitte van het gevecht met het hoofdobject van dit episch receptverhaal in de oven. Na 22 minuten is Gollem opgebrand en zijn de gemberbier muffins uitgebakken. Sam haalt ze uit de oven, dan weet ik zeker dat niemand er mee aan de haal gaat. Ze rusten tien minuten in de vorm. Daarna haal ik ze uit de vorm om foto's te maken. Buiten in de vrieskou, daar is het licht het best.

En dan mag iedereen in zijn eigen muffin happen. Mmm, my precious, my delicious!

Doei!

Een amuseschilderij op je bord, Amandelbloesem van Vincent van Gogh

Hoi! De afgelopen editie van de kookclub waarin ik zit had als thema "Vincent van Gogh in China." Dus wat doe je dan? Je interpreteert Van Gogh's beroemde Amandelbloesem in Chinese smaken in een schilderijtje op een bord. Bij het serveren leg je aan je disgenoten uit dat Van Gogh, wanneer hij een Chinese grootmeester in de keuken zou zijn geweest in plaats van de Hollandsche schildermeester die hij was, vast en zeker met dit voorgerecht op de proppen was gekomen.

Was Vincent ooit in China? Nee, bij mijn weten niet. Had Vincent iets met China? Na een kort onderzoek zeg ik nee, hij had meer met Japan. Er worden wel veel replica's van Vincents schilderijen gemaakt in China. Een replica van zijn Amandelbloesem op een bordje lijkt thematisch correct.

Hoe komen we op zo'n thema? Nou ja gewoon, de kookclubeditie vond plaats op de avond van  de Chinese nieuwjaarsdag en op het moment dat we themabesprekingen hielden via Whatsapp bevond een van de leden van de club zich in het Kröller-Müller museum. Zij bekeek daar werk van Van Gogh. Van het een kwam het ander en opeens was Vincent van Gogh in China. Vandaag op jouw bord misschien?

Voor de zes schilderijtjes vol klein amuse-plezier die ik maakte, bereidde ik de volgende zeven minigerechtjes.

1. Gemarineerde bamboescheutjes:
- 1 schep bamboescheutjes uit blik
- 1 scheut sojasaus
- 1 scheut sherry
- 1 scheut citroensap

Laat de bamboescheutjes gedurende de rest van dit recept marineren in sojasaus, sherry en citroensap en giet ze af wanneer je de schilderijtjes gaat bouwen.

2. Kleurige geurige wortelpuree:
- 1 winterpeen, geraspt en in stukken
- 1/2 stengel citroengras, ontdaan van buitenste bladen, binnenkant in stukken gesneden en gekneusd.
- een klein stukje verse gember
- zout naar smaak
- een klein stukje verse peper

Kook de winterpeen samen met het citroengras zacht. Pureer de peen met zout, gember en beetje verse peper.

3. Vierkruiden amandelen:

- 1 handvol amandelen, ongezouten, ongebrand, in vlies
- 1 theelepel karwij
- 1 theelepel kaneelpoeder
- 1/2 theelepel anijspoeder
- 1/4 theelepel gemalen kruidnagel
- olijfolie
- zout

Rooster de amandelen op hoog vuur in een droog pannetje. Voeg de vier kruiden toe: karwij (kummel), kaneel, anijs en kruidnagelpoeder. Roer snel en goed  door tot de keuken begint te geuren naar de kruiden. Voeg dan een scheutje olijfolie toe, zet het vuur lager, roer door en laat geuren en smaken nog even op laag vuur indalen voor je de pan weer van het vuur haalt (ongeveer 2 minuten). Maak af met zout.

5. Preiringetjes in frisse boemboe:
- 1 prei, in ringetjes gesneden en gewassen
- 2 eetlepels olijfolie
- stukje verse gember
- stukje vers citroengras
- stukje verse peper
- 1 theelepel sherry
- 1 theelepel sojasaus
- sap van 1/4 citroen
- zout

Stamp en wrijf in de vijzel een boemboe van olijfolie, gember, peper, citroengras en zout naar smaak. Bak de preiringetjes een beetje bruin in de boemboe. Voeg dan sherry, sojasaus en citroensap toe en laat de smaken nog even intrekken op laag vuur (ongeveer 3 minuten).

6. Shiitakes met sesamsmaak:
- 6 shiitakes
- 2 theelepels bouillonpoeder, ik had veganistisch kippenbouillonpoeder, jaha, vind ik ook raar maar het is toch waar
- 1 theelepel sesamolie
- 1 theelepel sherry
- 1 theelepel sojasaus

Bak de shiitakes flink aan in hete olijfolie, tien minuten op hoog vuur, terwijl je voortdurend roert. Strooi bouillonpoeder over alle paddenstoeltjes en schep ze om. Meng dan de sesamolie erdoor en daarna de sherry en de sojasaus. Twee minuten op laag vuur laten sudderen en klaar.

7. Avocadosaus:
- 1 avocado
- knoflookpoeder
- sap van 1/4 citroen
- kurkuma
- stukje verse peper
- 1 eetlepel olijfolie

Pureer deze ingrediënten tot saus.


Alle mini gerechtjes af? Daar heb je je mise-en-place. Wat je ook nog nodig hebt is een bosui die in de lengte in repen of sprieten is gesneden en twaalf dunne rode peperringetjes. En dan kun je gaan "schilderen".

Maak een boom met takken van bosui en hang preiringetjes, peperringetjes, bamboescheutjes en amandelen aan de takken. Leg aan de voet van iedere amandelboom een shiitake en leg op ieder schilderijtje een toefje wortelpuree en een toefje avocadosaus. Kijk maar naar de plaatjes voor inspiratie. Ik had veel puree en avocadosaus over trouwens, maar dat is geen probleem, dat kan allemaal makkelijk op een toastje of als een groentedipje of bij een ander gerecht gebruikt worden.

De combinatie van kleur, geur en smaak op de Amandelbloesembordjes zet de smaakpapillen goed aan. Ze blijkt een perfecte appetizer voor de veelbelovende gangen die erna nog volgen.

Doei!

Worteltjestaart. Vies hè?

Hoi! Als klein kind moest ik altijd heel erg hard lachen om die mop over het konijn dat bij de bakker om worteltjestaart komt vragen. Het diertje stelt de vraag drie achtereenvolgende dagen en twee keer moet de bakker nee verkopen. De derde keer heeft de bakker een worteltaart gebakken. Het konijntje vraagt hem weer: "Bakker, heeft u ook worteltjestaart?" Wanneer de bakker deze keer met een enthousiast "ja!" antwoordt, reageert het konijn met: "Vies hè!?" Nou ja en dan lag ik dus onder de tafel van het lachen.

Vies hè?

Tegenwoordig maak ik hele serieuze worteltaartjes. Een eventueel konijn dat om worteltaart komt vragen zou ik vriendelijk verzoeken met zijn grappen en grollen elders te gaan leuren. Ik ben bezig met zeer ernstige bak-bezigheden die geen greintje humor dulden. Des te meer smaak en wortels. Dat wel. En de volgende ingrediënten:

- 2 winterpenen (317 gram)
- 80 gram amandelbakmeel
- snuf zout
- 1 theelepel pittige speculaaskruiden
- 2 eetlepels gebroken lijnzaad
- 50 gram fijne rietsuiker
- 1 eetlepel appelazijn
- 100 milliliter zonnebloemolie
Voor de topping:
- 100 gram (rauwe) pinda's
- 40 gram poedersuiker
- 24 gram geurloze kokosolie
- 4 eetlepels (barista) havermelk, kan ook andere plantaardige melk zijn
- 1 theelepel groene voedselkleurstof
- eventueel wat marsepein
Benodigdheden:
- 8 muffinvormpjes
- een muffinvormhouder voor in de oven
- een spuitzak

Nadat ik de eerste drie konijnen de deur heb gewezen en alle lachbanden uit mijn keuken heb gesloopt, begin ik aan de cupcakeklus.

1.De oven gaat op 180 graden om voor te verwarmen.
2. De pinda's zet ik nét onder water in een pannetje op het vuur en laat ik een half uur koken.
3.Ik schil de penen en druk ze door het raspblad van mijn keukenmachine heen.
4. In een mengkom mix ik het amandelbakmeel met een snuf zout, de pittige speculaaskruiden, het lijnzaad en de rietsuiker. Al roerend voeg ik appelazijn en zonnebloemolie toe.
5.Het beslag en de peen draai ik met de hakmolenfunctie van de keukenmachine tot een prachtig oranje deeg.
6. Acht papieren muffinvormpjes besmeer ik met een beetje olie en zet ik in een muffinvorm voor in de oven. Ik verdeel het beslag over de vormpjes en schuif de muffinvorm in de oven.

7. Na ongeveer 18 minuten zet ik de oven uit. Ik laat de taartjes even rusten in de oven.
8. Ondertussen giet ik de pinda's af en doe ze met alle andere topping-ingrediënten in de keukenmachine. In de hakmolen wordt het een mooi groen stijf mengsel.
9. Wanneer cakes en topping genoeg zijn afgekoeld doe ik de topping in een spuitzak en decoreer ik de taartjes ermee.
10. Ik heb ook nog wat marsepein in huis, daarvan heb ik blaadjes gemaakt die ik weer groen gekleurd heb met wat kleurstof.

Ik ben serieus tevreden over het eindresultaat, laat het volgende konijn binnen en ram, voordat ie me ook maar iets kan vragen, een cakeje door zijn strot. Met van die grote angstige konijnenogen slikt ie een paar keer. Dan smakt ie wat en likt over zijn lippen. Hij kijkt me weer aan en maakt aanstalten om iets te zeggen. Ik ben hem voor: "Lekker hè!?"

Doei!

Quinoaveld, voor smakelijke omzwervingen, neem een wandelstok mee

Hoi! Quinoa. Laatst zei een goede vriend van mij: "Ik ben ergens stil blijven staan op de piek van mijn dal". Waarom ik daar aan denk op het moment dat ik over quinoa ga schrijven? Ik weet het niet. Ik ga het direct opzoeken.

Op Wikipedia kom ik een prachtige foto tegen van een quinoaveld in Cachilaya, Bolivia, bij het Titicacameer. Als ik doorklik op Titicacameer dan lees ik in onze internetencyclopedie dat dit water in de Andes ligt, tussen Peru en Bolivia, op 3812 meter boven de zeespiegel. Het is het hoogst commercieel bevaarbare meer ter wereld. Als dat geen piek van een dal is. Check.

Bovenop de laagvlakte die mijn fornuis heet ontstaat vandaag ook een quinoaveld. Een veld met de volgende ingrediënten:

- 150 gram quinoa (ik heb Quinoa Dreierlei, drie soorten quinoa in één verpakking)
- 1 ui, gesnipperd
- 1 teen knoflook in kleine stukjes
- 1 klein stukje verse peper in flintertjes
- 1 tak verse tijm
- olijfolie
- zeezout
- 1/2 potje artisjokken op waterbasis, uitgelekt en in stukjes gesneden
- 10 kapperappeltjes in schijfjes gesneden
- 2 eetlepels zwarte olijvenschijfjes
- 1 eetlepels augurkenstukjes
- een bosui in ringetjes
- basilicumstrooisel of andere kaasvervanger van edelgistvlokken, olie, amandelmeel, zout en nootmuskaat

Het veld wordt als volgt aangelegd:
1. Spoel de quinoa af met heet water. Breng een halve liter water aan de kook en laat de quinoa daar 15 minuten in koken.
2. Fruit ui, knoflook, peper en de tak tijm goed aan in 2 eetlepels olijfolie en bestrooi de boel met wat zeezout.
3. Voeg artisjok, kapperappels, augurk en olijf toe en laat alles op een zacht vuur opwarmen.
4. Giet de quinoa af en meng hem met een eetlepel olijfolie en een hoeveelheid zeezout naar smaak en wens.
5. Meng de quinoa met alle andere ingrediënten, bestrooi met bosui en serveer het gerecht met een plantaardige strooikaas (zie bijvoorbeeld hier, hier of hier) of edelgistvlokken.

Zo, lekker struinen over dat quinoaveld nu hè? Vergeet je wandelstok niet en neem een servetje mee.

Doei!