Plantaardig zonder banaan

Hoi! Het is precies tien jaar geleden dat mijn man en ik in het huwelijksbootje stapten. Vrij letterlijk. Na de voltrekking van ons huwelijk in de Schellingwouderkerk deelden mijn piepfrisse echtehelft en ik de maaltijd en een dik vet vol dol feest met onze dierbaren op een boot. Die boot heet "Het einde van de wereld" en ligt nog steeds in het IJ in Amsterdam. Onze huwelijksboot. De volgende dag voeren we op een boot richting Schotland. Onze huwelijksboot.

Over dierbaren gesproken. Sinds we negen jaar geleden van de Randstad naar het oosten van het land verhuisden (met een busje, niet met een boot) zijn er flink wat dierbaren bijgekomen in ons leven. Als ik terugdenk aan onze bruiloft denk ik deze nieuwe dierbaren er bij. "Hè!? Was jij niet op onze bruiloft?" roep ik wel eens verontwaardigd naar iemand die ik in september 2009 echt nog niet kende. Die huwelijksboot op dat IJ deint in mijn hoofd steeds uitbundiger door de almaar uitdijende massa feestende dierbare…