Komkommertijd. Zoete aardappel-spaghetti met vegan gehakt.

Hoi! Het is al best lang blote benen weer. Met zulk weer speel ik buiten. Als ik buiten speel sta ik ultrakort tot niet in de keuken. Ik gooi wat smaakmakers en voorgesneden groentes in een pan, kook er wat koolhydraten bij, voeg wat peulvruchten en nootachtigen toe en loop met mijn dinertje de tuin in om te genieten van alweer een zonnige avond. Ik denk er niet aan om achter mijn laptopje te gaan zitten tikken wat ik nu weer in die pannen heb uitgespookt.

Wie schetst mijn verbazing dat ik nu hier wel zit te typen dan? Nee, niemand? Welnu, dan doe ik het zelf: mijn verbazing is van walvisachtige grootte. Mijn man heeft zojuist gekookt en ik heb geen foto's gemaakt en hem geen interview afgenomen. Waar moet ik dan over schrijven?

Er slingeren door mijn huis en tassen een stuk of wat notitieboekjes. In één van die boekjes vind ik het recept terug van zoete aardappel-spaghetti met plantaardig gehakt. Zijn daar nog beelden van? Even kijken in mijn telefoon. Ja hoor. Er zijn beelden. En er zijn ingrediënten:

- 400 gram zoete aardappel-spaghetti (ik kocht de slierten kant en klaar, je kunt ze natuurlijk ook zelf maken, respect hoor, gemak dient de mens maar zelfgemaakt smaakt lekkerder).
- 1 gesnipperde ui
- 1 teen knoflook in kleine stukjes
- 1 cm of naar smaak verse peper in stukjes
- kurkumapoeder
- gemalen komijn
- gemalen laos
- kaneelpoeder
- 175 gram vegan gehakt
- 400 gram bonen naar wens, ik geloof dat ik kidneybonen had aan de foto's te zien
- olijfolie om in te bakken
- plantaardige margarine
- zwarte peper en zout

Er is zelfs een bereidingswijze:

1. Bak de zoete aardappel-spaghetti aan in twee eetlepels olijfolie in een wok of hapjespan. Breng de hitte terug naar een matig vuurtje (wat een slecht relatieadvies hè, gelukkig is dit een recept), blijf af en toe roeren in de pan en voeg eventueel nog wat extra olijfolie en/of een klontje margarine toe. Blijf omscheppen en de slierten in de gaten houden zodat ze niet aankoeken.

2. Verhit in een andere bakwaardige pan twee eetlepels olijfolie en fruit daar ui, knoflook, peper, flinke snuffen kurkuma, komijn, laos en een klein snufje kaneel.

3. Strooi het vegan gehakt bij de specerijen en bak alles al roerende zo'n vijf minuten lang op hoog vuur. Zet het vuur lager.

4. Vergeet niet om de bakkende spaghetti af en toe om te scheppen.

5. Doe de uitgelekte bonen en een handjevol rozijnen bij het vegan gehakt en laat ze op een zacht vuur opwarmen. Strooi er nog wat peper en zout overheen.

6. Haal de pannen van het vuur, roer de bonenmix door de spaghetti.

Ik combineerde dit gerecht met een saladetje van wortel, mais en rode ui. Je zet het verschil tussen hoofd- en bijgerecht bijna niet hè? Een culinair gevalletje van ton-sur-ton, en forme-sur-forme. De jullienepeentjes verschillen voor het oog nauwelijks van de zoete aardappel-spaghetti. Misschien zijn ze wel een en dezelfde, heb je ze ooit samen gezien? Oh wacht, ja dus.

Die komkommer hou je nog van me tegoed trouwens.

Doei!

Veganistische tiramisu cakerol. Over Pennywise en dingen die je groot en sterk maken.

Hoi! Een vriendin van me laat een grote zwarte raaf boven haar hoofd klapwieken wanneer ze alleen door het donker fietst. Niet echt nee, in haar verbeelding. Zo straalt ze kracht en zelfverzekerdheid uit. Ik vind dat mooi en ik dacht er aan toen er wat warrige, lawaai makende figuren om mij heen drentelden op een verlaten station. Ik ging op zoek naar mijn eigen beschermheer m/v.

Ik begon met een tijger, tien keer zo groot als een reguliere tijger, achter me. Werkte niet, ik kon me helemaal geen correcte tijger voorstellen. Ik gooide leeuw en leeuwin, panter, tijger, luipaard, zebra en weet ik wat allemaal door elkaar en raakte bijna net zo in de war als die individuen om me heen. Ik draag nooit dierenprinten.

Ik probeerde het met de reus die in de Fata Morgana in de Efteling de schat van de sultan bewaakt. Die reus is enorm, je vaart in de attractie met een bootje tussen zijn benen door. Deze reus heeft een boze oogopslag, doorlopende wenkbrauwen, hele grote rode balzakachtige oorlellen en hij draagt een soort luier. Ik voelde me niet sterker onder zijn beluierde kruis daar op dat station. Ik voelde me belachelijk.

Hagrid dan, een personage uit de Harry Potter-wereld, ook een reus, een vriendelijke reus. Nee. Hagrid voelde te zachtaardig, goedgelovig en aarzelend. Deed het niet voor me, sorry Hagrid.

Ik stapte in de trein. Eén van de warrige stationfiguren reisde mee en ijsbeerde schreeuwend door het gangpad. Ik deed alsof ik hem negeerde, balde mijn vuisten, en dacht aan rechtse stoten en snoeiharde buiktrappen. Ik was een beetje bang. Zes lange minuten later stapte ik uit op mijn thuisstationnetje.

Ho hé wacht! Wie hebben we daar? Het is Pennywise, de dansende clown uit It van Stephen King.

Detail uit het werk "De zin van het lezen", gemaakt door Kristel Buddeke.

Pennywise huppelde naast me over het perron. Ik imiteerde zijn waanzinnige grijns, maakte een clownesk danspasje en alle angst viel van me af. De schreeuwende ijsbeerfiguur bleef achter in de trein. De treindeuren waren al weer dicht. Dat hielp ook mee.

Ik heb voortaan mijn lievelingsclown bij me. Mijn vriend in benarde situaties. Mijn afschrikmiddel. Mijn beschermheer. Mijn krachtgever. Ik doe de stem van Pennywise uit de film It de dato 1990 goed na trouwens.

"Want a balloon? Everything floats down here."

Hoor je?

"De zin van het lezen", Kristel Buddeke
Die voet is op ware grootte en komt 3d het doek uit, gaaf hè!

Een recept is wel verdiend na dit relaas, bedankt voor het lezen, laat het me weten als je ook een patroonheilige hebt, ik ben nieuwsgierig naar je verhaal.

Deze tiramisu cakerol zweeft langs je smaakpapillen voor je het weet in veel te grote hoeveelheden en in veel te rap tempo je buik in. Je krijgt extra liefdeshandvatjes. Zo is het weer makkelijker voor mijn clown om je beet te grijpen en je mee te sleuren naar daar waar alles zweeft. It nooit gelezen of de films nooit gezien? Ik raad ze aan. Ze zijn wel een beetje eng. Maar ook mooi, met vriendschap en zo, weet je wel, van die diepe ware vriendschap, met voor elkaar door het vuur gaan, dat soort dingen, hou ik van.

De ingrediënten:

* droge bestanddelen voor de cake:
- 175 gram zelfrijzend bakmeel
- 70 gram fijne rietsuiker
- 1 snuf zout
- 1 theelepel baking soda
- 4 eetlepels cacaopoeder
* natte bestanddelen voor de cake:
- 200 milliliter minus 1 espressokopje vanillesojamelk of andere plantaardige melk
- 1 espressokopje sterke koffie of espresso
- 84 gram plantaardige margarine
- 1 eetlepel appelazijn
- 1 theelepel amandelaroma
- eventueel 1 theelepel vanillearoma in het geval dat je melk zonder vanillesmaak gebruikt, maar het hoeft niet
* bestanddelen voor de vulling:
- 229 gram sojayoghurt
- 1 theelepel amandelaroma
- 104 gram poedersuiker
- 75 gram geurloze kokosolie
- 109 gram amandelmeel

De bereidingswijze:

1. Haal het bakblik uit je oven en bekleed het met bakpapier. Verwarm de elektrische oven naar 170°C.
2. Zet hele sterke (decaf) koffie of maak espresso. Je hebt er één espressokopje van nodig.
3. Meng alle droge ingrediënten voor de cake: bakmeel, rietsuiker, zout, baking soda en cacaopoeder.
4. Smelt de margarine in de magnetron of au bain marie.
5. Vul één espressokopje espresso of sterke koffie in een maatbeker aan met melk tot je in totaal 200 milliliter hebt.
6. Voeg de margarine, appelazijn en amandelaroma bij de koffie en sojamelk en mix alles goed.
7. Schenk het natte goed langzaam bij het droge goed, al roerend met een garde. Klop tot een glad beslag.
8. Schenk het beslag op het bakpapier op het bakblik en maak er met een spatel of pannenlikker ongeveer een rechthoek van.

9. Schuif het blik met het beslag in de oven en wacht 9 a 10 minuten, het deeg moet meegeven wanneer je het indrukt, dus wacht niet te lang, anders wordt het te krokant om te kunnen oprollen.

10. Laat de cakeplak buiten de oven op het bakblik afkoelen.
11. Meng ondertussen alle ingrediënten voor de vulling in de keukenmachine met het draaimes tot een romige substantie.

12. Leg het bakpapier met de cake erop voorzichtig op het aanrecht of een ander schoon oprolvlak. Eventueel kun je er nog een sushirolmatje onder leggen om te helpen rollen.
13. Verspreid de amandelyoghurtroomvulling over de cakeplak met behulp van spatel, pannenlikker of de bolle kant van een lepel. Hou ongeveer vier centimeter vanaf de bovenste rand van de cakerechthoek naar beneden vrij van roomvulling.

14. Rol het bakpapier met de cake erop om de vulling heen voorzichtig op van onder naar boven. Dit gaat waarschijnlijk niet van een leien dakje, bij mij niet in ieder geval. Ik vreesde voor een fiasco. Ben door blijven rollen, vouwde de niet besmeerde rand van boven om de cakerol heen, onder het bakpapier door en pakte het pakket stevig dicht met het bakpapier. Ik verstevigde de rol nog extra met wat aluminiumfolie en legde de cakerol in de koelkast. Wanneer de rol na minimaal twee uur genoeg is opgestijfd kun je de folie en het bakpapier er voorzichtig vanaf halen en blijkt het allemaal wel weer mee te vallen met dat fiasco.

Overigens kun je de cakerol ook invriezen en dan later via een nacht in de koelkast weer ontdooien.

Vervangingsregels in het kader van allergieën en intoleranties:
- Je kunt de sojayoghurt vervangen door het dikke gedeelte van twee blikken vette kokosmelk die een nacht in de koelkast hebben gestaan. De sojavanillemelk vervang je makkelijk door kokos- of amandelmelk. Deze alternatieven zijn lief voor mensen die niet zo goed tegen soja kunnen.
- De cacao zou je ook nog weg kunnen laten in het geval van cacao-allergieën.
- Het amandelmeel kan misschien wel door kokosmail vervangen worden ook nog als daar nog intoleranties omzeild moeten worden.
- Mijn koffie was wel sterk maar ook cafeïnevrij.
- Glutenvrij heb ik nog niet over nagedacht. Suikervrij ook niet, kom maar door als je daar goede ideeën over hebt hoor!

Sojavrije tiramisu cakerol

In ieder geval was deze tiramisurol lekker, te lekker, mijn lovehandles zijn er van gegroeid. Kom maar op Pennywise.

Doei!

Slettenbakjes: heel makkelijke cupcakes.

Hoi! Maak het jezelf gemakkelijk en bak eens met een kant en klare cakemix. Zorg wel dat je een plantaardige mix te pakken hebt, want dat is minder wreed voor dier, mens en wereld. Op mijn cakemeelverpakking staat een recept voor cupcakes.

Ik volg gewoon de verpakking van de cakemix en die gaat nergens heen dus dat leest heel gemakkelijk. Ik zal het recept hieronder parafraseren zodat niemand mij later op plagiaat hoeft te betrappen. Omdat ik geen eieren in mijn cake wil heb ik die vervangen door appelmoes. De melk die ik gebruik is zeer zeker plantaardig. Dat is voor niet-veganisten misschien een beetje out of the box, maar verder hou ik me bijna helemaal aan de bestanddelen die wel op deze doos staan.

Tadatadataaaaa, de ingrediënten voor ruim 12 cupcakes:

Voor de taartekes:
- 250 gram cakemeel
- 160 gram plantaardige margarine op kamertemperatuur
-160 gram fijne rietsuiker
- 120 gram appelmoes
- 50 milliliter kokosmelk

Als je ervan houdt om het glazuur van je tanden te laten springen, ik soms wel, dan kun je dat met de volgende bestanddelen wel bereiken:
- 100 gram poedersuiker
- 6 eetlepels kokosolie (75 gram)

Voor de versiering van de gebakskes heb ik:
- de geraspte schil van een biologische citroen
- sukade gemaakt van enkel cederappelschil, zonder dierlijke kleurstoffen, gevonden in een supermarkt bij de bakproducten oh jippie en jajee!

En dan ga ik me nu even de geestelijke arbeid toe-eigenen van de receptenschrijver op de cakemeeldoos en het als eigen werk openbaar maken. Maar dan wel met andere woorden dan die op het cakekarton gedrukt staan. Ga er maar aan staan, nou hier ga ik dus.

1. Stook je elektrieke stoof op tot een Celsiusgraad van honderdenvijfenzeventig.
2. Ransel de margarine met deeghaken (bijvoorbeeld in de keukenmachine) mals en crèmig.
3. Laat alle suikerkorreltjes bij de kunstboter rollen en mix er een ongerimpeld beslagje van.
4. Schep de appelmoes in delen in het beslag en kluts alles ongeveer drie minuten op de hoogste stand tot een gladde massa.

Ja ok, ik deed alle appelmoes in één keer erbij. En ik wilde een foto maken van de weegschaal die dan de 120 grammen aangaf die de appelmoes weegt. Maar ik tilde de bak per ongeluk op. Ik zette de bak snel terug op de weegschaal, alles woog weer veel meer dan 120 gram. Ik drukte op 'tare' waardoor de weegschaal op 0 sprong. Op goed geluk plaatste ik een espressokopje erbij (linksachter op de weegschaal, zie je?) en verdomd als het niet waar is, 120 gram!

En toen kreeg ik zoals altijd wanneer ik deze weegschaal gebruik het liedje "They wil never tear us apart" van INXS in mijn hoofd. Door dat woordje 'tare' ja (rechtsvoor op de weegschaal). Dit verhaaltje is uit, lekker slapen nu maar. Nee wacht! Maak eerst de cupcakes af.

5. Laat cakemeel en kokosmelk in delen in het beslag stuiven respectievelijk druppelen en klop het één minuut op de hoogste stand tot een egale bende.
6. Pak een muffinovenschaal en stop er 12 papieren cakevormpjes in. Vul de vormpjes voor 2/3 met beslag.
7. Zet de schaal in het midden van de hete oven en wacht 20 minuten.
8. Laat de cakejes afkoelen.
9. Smelt de kokosolie en mix haar met de poedersuiker tot een schenkbaar papje.
10.Overgiet de taartjes ruim met het papje en bestrooi ze met de sukade en de citroenschilletjes.

11.Wacht tot de glazuurlaag op de cakejes helemaal hard is geworden. Dit kan enkele uren duren. Een gratis oefening in geduld, mooi. 

12.Trek het papiertje van één van de cupcakes af en zet je tanden erin. 

Doei!

Gemarineerde balletjes en bloemkool uit de oven

Hoi! Voor dit recept gebruik ik de balletjes van Vegafit. Zoek ze maar eens op, ik vind ze erg lekker ze smaken naar frikandel. Na mijn marinade smaken ze anders, naar gemarineerde frikandel. Balletjes die naar gemarineerde frikandel smaken, Vagefit.

Ik gebruik ook bloemkool, luie bloemkool: gewassen roosjes in een plastic zak uit de supermarkt. Ik ben de luie natuurlijk, en niet die bloemkool. Sorry bloemkool. Die bloemkool gaat juist hard aan het werk voor me.

1.De bloemkoolroosjes gaan gestreeld met een eetlepel olijfolie of twee roosteren in een voorverwarmde oven (220 °C). Vergeet ze niet eerst in een vuurvaste schaal te leggen.

2.In de 25 minuten die de roosjes zeker nodig hebben, schep ze trouwens wel af en toe om, heb je mooi alle tijd om de balletjes voor te bereiden:

3.Verhit twee eetlepels zonnebloemolie in een bakpan. Mik er flinke snuffen gemalen laos, kurkuma, kardemom en knoflookpoeder in. Na ongeveer een minuut geurbakken roer je je balletjes door het prutje in de pan, totdat ieder balletje een laagje extra smaak heeft opgenomen. Zet het vuur laag.

4.Voeg een eetlepel sinaasappelsap, een eetlepel gembersiroop en twee eetlepels ketjap manis toe. Nee ik wist niet dat ketjap een man is. Volgens vandale.nl is het woord ketjap bij voorkeur vrouwelijk dus ik geloof dat ketjap vrouwis.

5.Laat de ballekes effekes lekker pruttelen en spartelen in de smaakmakkerende nattigheden en voeg dan nog vier eetlepels water toe.

6.Als die bloemkoolroosjes in de oven inmiddels bloemkoolgeroostjes zijn geworden, mag je de gemarineerde bollekes inclusief hun marinade in de ovenschaal bij de bloemkool schenken. Verlaag de temperatuur naar 200°C. Schep alles even goed om en laat de boel nog tien minuten sudderen in die oven.

7.Dat is het. Ik serveer er rijst en de één of andere oosters gedresseerde salade bij. Mijn man maakt genietgeluiden. De maaltijd is zoals altijd weer veel te snel voorbij. Gelukkig eten we iedere dag weer opnieuw.

Doei!

Ingrediënten voor twee personen:
- 400 gram gewassen bloemkoolroosjes
- 1 verpakking vegan balletjes van Vegafit
- kurkuma
- laos
- kardemom
- knoflookpoeder
- sinaasappelsap (ik gebruik zo'n klein plastic kooksinaasappelsapflesje, je weet wel, die je ook in citroenvorm hebt)
- gembersiroop
- ketjap manis
- olijfolie om in te bakken
- zonnebloemolie
- peper en zout als je wil

Salade van bladsla, rucola, gegrilde groenten, zongedroogde tomaatjes, kikkererwten en knoflookolijven

Hoi! Soms ziet zo'n Nederlandse lucht er ook gewoon uit als een vies kitsch schilderij met reliëf. Vooral tijdens zonsondergang. Ik maak vaak een foto van die roze vegen en de gouden glans van de zon die ergens achter een object of door een sluierwolk heen gloeit. De foto komt bijna nooit overeen met de werkelijkheid. De werkelijkheid heeft meer glamour. Maar ík heb een fotobewerkingsprogramma op mijn smartphone geïnstalleerd. Daarmee benader ik de pracht en praal van de werkelijkheid in een mum van tijd. Mooie omweg hè? Ik houd van omwegen, de kitsch staat voor niets. Wat vind je van mijn kitschlucht? Met die vliegende schotel zo? Net echt? Net niet echt?

Goed, en dan nu die schotel. Die vliegt in werkelijkheid niet. De foto is tóch nog spectaculairder geworden dan de werkelijkheid door die vliegende schotel. Zou je niet zeggen hè? Het is wel zo eerlijk dat ik dan het recept ook voorschotel. Wie weet glam jij mijn salade wel weer naar een hoger plan en maak je zo die werkelijkheid weer een stukje fonkelender. Dus.

Wil je een lekkere salade maken met gegrilde groentes? Om in je tuin op te eten? Met uitzicht op de ondergaande zon in een roze kitschlucht? Dan heb ik hier een stappenplan voor je. De ingrediënten staan eronder.

1. Zoek op hoe laat de zon ondergaat en begin op tijd aan dit stappenplan. Trek er maar minimaal een uur voor uit, dan zit je safe.
2. Besmeer de grillpan met een eetlepel olijfolie en gril een halve courgette in plakjes ongeveer drie minuten per kant op hoog vuur. 

3. Gril zo ook vier in schijfjes gesneden grote kastanjechampignons in de olijfolie tot ze grillstreepjes vertonen.

4. Ook schijven aubergine en plakjes knoflook worden gegrild, misschien iets korter, let maar gewoon op dat er niets aanbrandt en blijf er bij. Vergeet niet om de panbodem te blijven invetten.

5. Gril 220 gram afgespoelde en uitgelekte, drooggedepte kikkererwten in de grillpan.

6. Laat de groentes, paddenstoelen en erwten die uitgegrild zijn uitlekken op een paar laagjes keukenpapier of op een schone theedoek.

7. Draai in keukenmachine of vijzel een basilicumpestodressing van een flinke handvol verse basilicumblaadjes, drie eetlepels olijfolie, één eetlepel citroensap, twee zongedroogde tomaatjes en zout naar je eigen smaak of die van (een van) je disgenoten. 

8. Meng de basilicumpestodressing goed met 80 gram sla (ik gebruik jonge bladsla met rucola).

9. Strooi zout en peper over alle gegrilde bestanddelen en doe ze in de sla.

10. Voeg een paar zongedroogde tomaatjes in kleinere stukjes gesneden toe.

11. 10 groene knoflookolijven gaan er ook nog door en de salade is klaar voor verorbering.
12. Serveer er chips bij als je daar zin in hebt, het kan ook brood zijn, of nog iets anders.
13. Ga in je tuin zitten met je salade en toebehoren en geniet met je schotel van een schitterende zonsondergang. Maak indien gewenst een mooie foto van bord en lucht en laat hem me zien.

Doei!

Ingrediënten voor twee personen:

- 1 halve courgette

- 1 halve aubergine

- 4 grote kastanjechampignons

- 4 tenen knoflook

- 220 gram kikkerwten (uitlekgewicht)

- 1 hand verse basilicumblaadjes

- olijfolie

- citroensap

- zongedroogde tomaatjes

- zout

- 80 gram jonge bladsla met rucola of andere sla

- peper

- 10 groene knoflookolijven

Knoffie verkeerd. Soep van pastinaak en knoflook. Met gegrilde groenten, cannelonibonen en olijven.

Hoi! Op het terras in de zon. Een verse gemberthee. De stukken gember zien er uit als knoflooktenen. Knoffie?

"Heeft u een kneus kunnen maken?" "Ja doet u mij maar een knoffie."

Krijg je dan een knoflookthee? Of koffie met knoflook? Lijkt me wel heeeeel hipster. Een beetje vreemd ook wel. Knoffie verkeerd. Ik ga het maken nu, knoffie verkeerd, met pastinaak is dat, een soep. Dus geen koffie, geen thee, maar soep, ook goed toch?

Ik verwarm de oven voor naar 160 graden Celsius. Ik leg er een hele knoflookbol in. Gewoon zo'n hele bol bol van tenen in een samengepakt knuffelig kringetje. Het buitenste vlies haal ik er eerst wel even af trouwens. En dan wacht ik 40 minuten.

Nee wacht, ik heb geen zin om te wachten. Ik schrijf dit allemaal even op en schil en snijd pastinaak en ui in stukken. De ingrediënten noteer ik ook gelijk even:

Voor de knoffie:
- 1 bol knoflook
- 500 gram pastinaak
- 1 ui
- 1 gedroogd chilipepertje
- 2 bouillonblokjes
Voor erbij, erin en eronder:
- soepstengels
- 1/2 courgette
- 1/2 aubergine
- 1 paprika
- 20 zwarte olijven
- 125 gram cannelonibonen uit blik of pot

Deze ingrediënten geven je genoeg maaltijdsoep voor een persoon of twee.

Weet je trouwens wel hoe lekker dat ruikt trouwens? Zo'n poffende knoflookbol in de oven? Man man man ik krijg er zoveel trek van, ik heb nu al een halve zak soepstengels naar binnen gewerkt. Grissini bedoel ik. Dat klinkt chiquer. Voor nu blijf ik maar weer even met mijn tengels van die stengels.

De grillelementen, dat zijn courgette, aubergine en paprika, snijd ik in plakken en repen. Ik verhit een grillpan en bestrijk de bodem met een laag olijfolie. Dan gril ik de groentes in porties, kerend tot alle kanten goed gebrandmerkt zijn met een mooi grillpatroontje, en laat ze uitlekken op drie- of vierdubbelgevouwen keukenpapier.

De canneloniboni spoel ik af en laat ik uitlekken in een vergiet.

Ik verhit wat olijfolie in een soeppan en bak ui, pastinaak en peper alvast aan. De knoflook kan ik nu uit de oven halen en pellen.

Die poflook gaat bij de pastinaak en zo in de pan en ik giet er driekwart liter water bij en voeg de twee bouillonblokjes toe. Ik laat de soep pruttelen tot de pastinaak zacht is geworden en zet er dan de staafmixer in. Twee borden maak ik alvast mooi op met de gegrilde groenten:

De olijven en cannelonibonen gaan in de gepureerde knoflookpastinaaksoep. Als die ook warm geworden zijn, schenk ik de soep in de borden op de gegrilde groenten, kijk, ik heb er een filmpje van:

Soepstengels erbij en aanvallen maar. En tot slot nog een raar gedicht dat ik in één van mijn schriftjes terugvond. Ik noem het Soep.

Soep

Altijd bij het ochtendgloren,
Krijg ik bonen in mijn oren.
Het zijn de tonen van de koffie die jij zet.
En ik bof! KOFFIE!

Doei!

De stad Nijmegen en haar veganistische verrukkingen

Hoi! Ik verbleef een paar dagen in Nijmegen. Mooie stad, met haar hoogteverschillen en rivier, omringd door sappige groene gebieden en gevuld met oude en nieuwe panden vol winkel-, museum- en horecaplezier. Vooral het horecaplezier zet de etablissementalist in mij aan tot het neerpennen van dit bericht. In vogelvlucht volgen hier de veganistische verrukkingen van mijn afgelopen dagen in het Havana aan de Waal.

1. Bairro Alto, voor koffie, thee, zoets, ontbijt en lunch, aan de Kannenmarkt 6.

Dit was het eerste Nijmeegse etablissement waar we neerstreken, hongerig naar lunch en snakkend naar koffie- en chailatte. Onze keuze was raak. De lattes lieten we met havermelk komen en waren heel erg lekker. In de chailatte dobberden zelfs een steranijsvruchtje, een kaneelstokje en verse gember.

Als lunch kozen we voor een tosti en een haverkoek. De tosti bestond uit twee gegrilde grove biologische boterhammen waartussen hummus, rode bietjes, gegrilde groenten en chimichurry een smaakwals zwierden. De haverkoek was vol van zoete kaneelsmaak. De koekstructuur was plakkerig en brokkelig tegelijkertijd, misschien een beetje zoals kokosmakronen dat ook hebben, maar dan veel minder vettig en met wat knapperige stukjes noot en zachtzoete gedroogde vruchtdingetjes erdoor.

De meisjes die alles klaarmaakten en rondbrachten bij Bairro Alto waren heel erg lief en kundig en hielden al rekening met onze wensen bijna nog voor we ze zelf hadden uitgesproken. Dat vind ik knap. Ben je in Nijmegen en heb je trek in goede koffie en/of thee en een op je plantaardige wensen aangepaste lunch? Ga dan niet naar huis. Neen, ga dan naar Bairro Alto!

2. In de Blaauwe Hand, het oudste café van Nijmegen in een van de oudste panden van de stad, Achter de hoofdwacht 3.

In deze uitspanning nummer twee kwamen wij terecht voor een lekker speciaalbier van de tap. We dachten er alleen even een biertje te drinken voordat we een restaurant zouden gaan opzoeken. Was dat even buiten de kaart gerekend. De Blaauwe spijskaart welteverstaan. Ons oog viel gelijk op de twee sterretjes die aangaven dat een gerecht veganistisch was. Nadat we de borrelkaart (waarop groentesticks met hummusdip** en zoute karamel met pure chocolade en noten**) hadden doorgenomen, stuitten we op de Flammkuchenkaart. Daartussen stond de Flammkuchen met hummus, gemarineerde rode biet, rucola en balsamicodressing. Twee sterretjes: veganistisch dus, joechei!!

Enthousiast dat we onze gezellige bruine speciaalbieren-drinkplek niet hoefden te verlaten, bestelden we twee van deze Flammkuchen plus een portie friet met ketchup.

We bleven er nog lang en gelukkig zitten. De vriendelijke barman met verstand van zaken gaf ons het gevoel welkom te zijn. Twee dagen later zaten we er dan ook weer, ditmaal op het terras in de middagzon, pullen bier voor onze snufferd, genietend van het uitzicht op historische stadspanden en de Stevenskerk. Te laat kwamen we er achter dat er op de wisselkaart op een krijtbord in het café ook nog twee veganistische hoofdgerechten werden aangeboden. Wat een onverwachte rijkdom in zo'n bruine kroeg!

3.  Oortjeshekken, de knusse huiskamer in de Ooijpolder, aan de Elrecomsedam 4 te Ooij.

Op dag twee van onze minivakantie in Noviomagus wandelden we via de spoorbrug de Waal over, via de Waalbrug weer terug, om vervolgens de Ooijpolder in te trekken. Struinend langs Waal, Konikpaarden en Galloway-runderen, kwamen we op het keerpunt van onze wandeling terecht bij de verpozing Oortjeshekken, in Ooij.

Het terras dat er fijn maar leeg en wat frisjes bij lag liepen we voorbij en we namen plaats aan een tafeltje bij het raam in de huiskamer van het etablissement. We dronken er een flink glas heet water met verse gember, kaneel en sinaasappelschijven. We aten er niets. We hadden lunch bij ons. We bestudeerden wel de kleine kaart. Daarop troffen we een ciabatta gemarineerde tempeh aan en pappadums met mangochutney en rode bietenhummus. Ik vermoed dus dat er bij deze uitspanning wel iets te ritselen valt qua vegaan voer. Nu genoten we van onze gembersinaasappelkaneelthee en het uitzicht op bloesem, gras, polder en water. De terugtocht naar de oude hanzestad namen we vol goede moed en met gesmeerde keeltjes op ons.

4. Café de Plak, lunch- en avondeten van duurzame en eerlijke producten, aan de Bloemerstraat 90

We werden door een lieve vriend uitgenodigd om samen bij De Plak te gaan eten. Bij aankomst zat de tent bomvol. Het was op een dinsdag. Tien minuutjes wachtten we met een biertje aan de bar en we konden aan tafel. We bestelden het beroemde kaasgehakt van De Plak, maar dan de plantaardige versie, en tempeh en tahoe met een oosters sausje met nootjes.

Mijn god wat lekker allemaal. En dan heb ik de fantastische patatas bravas die erbij werden geserveerd nog niet eens genoemd. Oh en veganaise hadden ze ook gewoon standaard in huis. Oh en toe was er een gruwelijk lekkere kokosroomtaart met een oreoachtige bodem. En natuurlijk sojalatte. Potverrrrrrdorie wat wil ik daar weer graag eten nu. En ik heb net gegeten, kun je nagaan. Het is er gezellig en het personeel mag er ook wezen: vriendelijk, vrolijk en bekwaam. Ga er heen als je kunt!

5. Eervolle vermeldingen, zou best een leuke naam zijn voor een eetgelegenheid, ik denk dat die in Twente zou liggen, aan de Goed-binnen-te-houdenlaan ofzo, onniedan?

Door het personeel van hotel de Prince werden we tijdens onze hotelontbijtjes verwend met grote bakken hummus, extra schaaltjes salade en lekkere sojacappucino's. De afgebakken nog dampende harde broodjes bleken ook plantaardig te wezen dus de pret kon ook 's ochtends niet op in etablissementerend Nijmegen.

En nu ik het toch over Nijmegen heb, bij een andere gelegenheid hebben we daar ook heerlijk gegeten bij Crudo, een duurzaam, raw vegan eetcafé aan de Burchtstraat 126. Ik droom af en toe nog over het rauwe brood dat we meenamen naar huis en de pizza die ik daar at. Ik had nog nooit eerder zoiets geproefd! En dat is mooi, als iets heel anders smaakt op een heel goede manier. Volgende keer in Nimwèège moet ik ook weer naar Crudo.

Doei!

Citroenframbozencakejes met dikke vette poedersuikerlaag

Hoi! Eerlijk is eerlijk, deze citroenframbozencakejes zijn om je vingers bij op te eten zo lekker, maar wanneer je ze niet met een dikke laag glazuur bedekt, zijn ze een beetje grijsgroenig van kleur. Haha, nu ben je helemaal verkocht zeker hè? Wacht, ik begin opnieuw.

Hoi! Deze citroenframbozentaartjes zien er niet alleen stralend lekker uit met hun zoetwitte toplaag bestrooid met knapperige nougatine en frisgele citroenschil, ze smaken zelfs nog lekkerder dan dat ze eruit zien!

Beter hè? En klopt net zo goed. Het is ook maar net hoe je de boel beschrijft. Neemt niet weg dat ik je toch even wilde waarschuwen voor de kleur waarmee deze muffinachtige versnaperingetjes je oven uit komen piepen. Die is dus wat grijsgroenig. Ik probeerde op te zoeken waar dat aan ligt, misschien de frambozenpulp in combinatie met citroensap? Ik kan het niet zo snel vinden en heb geen zin om langer te zoeken.

Misschien ben je wel hier terecht gekomen omdat je googelde op "rare kleur deeg" of "combinatie frambozen en citroen groen deeg" of "grijsgroenig deeg", "gek gekleurde muffins". Dan kan ik je geruststellen. Het is niet erg als je cake een rare kleur krijgt, ook al zwijgt iedereen er verder over.  Het gebak smaakt toch overheerlijk. Giet gewoon scheutig met een dikke witte suikerlaag en het oog heeft ook wat.

Met Halloween zou je de cakejes zonder glazuur kunnen serveren als beschimmelde... nou ja vul daar zelf maar iets in.

En dan nu de ingrediënten.

De droge bestanddelen van het beslag:
- 175 gram cakemeel
- 50 gram fijne rietsuiker
- 1 theelepel baking soda
- 1 snuf zout
Voor in de natte bak:
- 125 gram frambozen
- 1 (biologische) citroen
- 150 milliliter sojamelk met vanillesmaak
- 1 dikke eetlepel gekonfijte citroenrasp
- 75 gram plantaardige margarine
Voor de glazuur:
- geurloze kokosolie
- poedersuiker
- nougatine
- de geraspte schil van de citroen

Het recept:
1. Verwarm de oven voor naar 180 graden.
2. Meng alle droge bestanddelen goed met elkaar en met een garde. Haal de garde na afloop uit de kom.
3. Hou 12 frambozen apart en pureer de rest. (Van de frambozen. Pureer de rest van de frambozen. Niet de rest van alle ingrediënten.)
4. Voeg het sap van 1 citroen toe aan de frambozenpulp en vul aan met vanillesojamelk tot je in totaal 250 milliliter vocht hebt. Roer de geconfijte citroenrasp er heel goed door. (Zou het hier gebeuren, het grijsgroenige verkleuren?)
5. Smelt de margarine en mix hem goed door het frambozenmelkzuur heen. (Of misschien hier wel!)
6. Voeg droog en nat al mengend samen en klop er een mooi beslag van. (Wellicht pas hier.)
7. Vul 12 papieren cupcakevormpjes in een muffinbakvorm met het beslag en leg in ieder bakje een framboos.
8. Zet de cakejes zo'n twintig minuten in de oven. Haal ze eruit en laat ze afkoelen, eerst in het bakblik, daarna het liefst op een rooster.
9. Wanneer de cakejes helemaal afgekoeld zijn maak je de suikerlaag door zes eetlepels kokosolie te smelten en deze te mengen met 100 gram poedersuiker.
10. Schenk de glazuur royaal over de cakejes, bedek ze helemaal, en bestrooi ze met wat nougatine en de geraspte schil van de citroen.
11. Laat de glazuurlaag hard worden en geniet.

Op deze foto worden de frambozencitroenrakkertjes geflankeerd door mijn befaamde kaneelmuffins met walnoot. Klik op deze tekst voor een linkje naar het recept.

Doei!

Pittige linzenhoumousse met zongedroogde tomaatjes, basilicum, knoflook en kaneel

Hoi! Potdorie er is weer geen hartig broodbeleg in huis. En dat op zondagmorgen. KAN NIET! Ik ren de keuken in en roep: "Ik ben hier voor de baan!" "De baan?" "Ja de baan! De baan van broodbelegjesmakerrrd!" "Nou eh oké dan, maak maar een belegje dan."

Ingrediënten:
- 265 gram uitgelekte en afgespoelde linzen uit een blik
- 1 dikke teen knoflook
- 1 klein gedroogd chilipepertje
- 1 hand verse basilicumblaadjes
- 6 zongedroogde tomaatjes uit een potje en 3 eetlepels van de olie uit datzelfde potje
- 1 snuf kaneel
- 1 theelepeltje zout

Deze dingen kieper ik allemaal in mijn keukenmachine met hakmesdevice erin en ik laat de machine ongeveer een minuut op de hoogste stand zijn snijbladen als een dolle door alle bestanddelen heen spinnen. Wat ik er daarna uit lepel is een heerlijk luchtige spread voor op je boterham, cracker, toastje, stokbrood, beschuitje, rijstwafel, matze, tortilla of pannenkoek. Je kunt er ook dingen in dippen ook nog.

Mijn man zei dat de linzenhoumousse hem aan de vulling van gevulde eitjes van vroeger deed denken, maar dan zonder de vieze nasmaak, ha!

Ik ben aangenomen trouwens, als broodbelegjesmakerrrd.

Doei!

Knapperige ondersteboventaart, tarte tatin om weg te happen als een baas

Hoi! Deze taart, man, we zijn er helemaal ondersteboven van, mijn man en ik. Letterlijk. We hangen ondersteboven vanaf de zitting van onze bank deze taart op te eten. Ik heb de taart dan ook ondersteboven gebakken. Ik kan prima op mijn handen werken in de keuken ja. Als niemand kijkt. Doe maar mee.

Ingrediënten:
- 1 rode ui, in stukjes
- 1 dikke teen knoflook, in stukjes
- een stukje verse peper naar smaak, in stukjes
- 2 paprika's in stukjes (bijvoorbeeld een rode en een gele)
- 20 amandelen
- 8 zongedroogde tomaatjes in olie
- 2 theelepels oregano
- 8 eetlepels passata
- 1 plantaardig bouillonblokje
- 3 eetlepels edelgistvlokken
- nootmuskaat
- 265 gram linzen (uitgelekt)
- 4 plakjes plantaardig bladerdeeg
- zout
- olijfolie om in te bakken

1. Verwarm de oven voor naar 225 graden en ontdooi vier plakjes plantaardig bladerdeeg.
2. Doe een handstand en blijf zo staan. Mik met je tenen de rode uisnippers, knoflookstukjes en peperflinters in een verhitte pan met daarin twee eetlepels olijfolie.
3. Schuif met één van je voeten de paprika van de snijplank de pan in, bak de paprika even mee op hoog vuur en zet het vuur lager naar een gemiddelde temperatuur.
4. Dribbel 20 amandelen in de pan en schop er acht in stukjes of reepjes gesneden zongedroogde tomaatjes achteraan. Klem het potje oregano tussen je tenen en dwarrel er een theelepel of twee van in de pan. Ook met je tenen verkruimel je het bouillonblokje boven de pan. Giet er dan acht eetlepels passata en de uitgelekte linzen achteraan. Roer alles goed door elkaar en zet het vuur laag.
5. Voeg 3 eetlepels edelgistvlokken en een snuf nootmuskaat toe en laat de boel nog een minuutje pruttelen.
6. Stort het natte, zware goedje in een quichevorm en bedek de heerlijkheden met het bladerdeeg. Je kunt het deeg hier en daar wat uitrekken en er passende puzzelstukjes van snijden om alles te bedekken. Besmeer het deeg met wat olijfolie. Strooi een beetje zout en edelgistvlokken over het deeg en zet de vorm 25 minuten in de voorverwarmde oven.

7. Haal de taart uit de oven en keer hem om op een schaal. Pas op dat je je tenen niet brandt. Het beste draag je ovensokken aan je voeten.

Zie daar, een hartige taart met een zompige zware vulling en dan toch een knapperige bodem! Binnen vijf minuten hebben wij haar op. Nou ja, binnen tien minuten dan. Ach ik weet niet hoe lang we aten, ik hing ondersteboven, dat doet iets met je tijdsbesef. De taart was heel snel op en we wilden dat we er nog één hadden.

Doei!

Dipderriesalade: kipkerriesalade, maar dan veganistisch

Hoi! Mijn man zat even in een dip. Waarom? Omdat er geen hartig broodbeleg meer was. Geen hummus, kokos- of notenkaas, geen paté-achtige sojasmeerseltjes, geen tapenade, geen nep filet-americain, geen plantaardige boterhamworst, niks. Huilen geblazen dus. Gelukkig had ik nepkipstukjes gekocht. Ik repte me de keuken in. En ik varieerde op een oud receptje van mezelf het volgende slaatje in elkaar. Lekker op een boterhammetje, crackertje of toastje!

De ik-haal-je-uit-je-er-is-geen-hartig-broodbeleg-dip derriesalade:

- 1 gesnipperde ui
- 1 verkruimeld gedroogd chilipepertje (als dat te pittig is laat je het weg of gebruik je zwarte peper of zoiets, cayennepeper misschien? Kijk maar! Het is jouw dipderriesalade.)
- 1 gesnipperd teentje knoflook
- olijfolie om in te bakken
- kerrie
- kurkuma
- 1 bakje plantaardige kipstukjes
- 1 theelepeltje plantaardige (kippen)bouillon (ja die bestaat, ik kocht een potje bij een zeer bekende grootgrutter)
- vijf eetlepels vegan mayonaise

1. Verhit olijfolie in een bakpan.
2. Fruit ui, peper knoflook, flink veel kerrie en kurkuma fel op hoog vuur.
3. Knikker de kipstukjes erbij, bak ze ook goed aan, doe een lepeltje (kippen)bouillon erbij, meng alles goed en bak nog eventjes door.
4. Doe dan de inhoud van de pan in een bakje, meng de veganaise erdoor en klaar!
5. Eet een toastje met warme dipderriesalade en bewaar de rest van de salade in de koelkast tot je weer toe bent aan een boterham, toastje of cracker met wat hartigs.

6. Hou op te huilen en berg de chocoladevlokken en jam maar weer op, er is dipderriesalade!

Doei!