Plantbravige burgertjes met venkelvenkel couscous

Hoi! En hiep! Blij dat ik geen werkelijk talent voor ziek zijn heb. Ja ik ben weer een gezontekontje, jiehoe! Gelijk de keuken in. Dat spreekt voor Zich. Zich sprak terug: maak maar couscous, daar hou ik van. Zich zelf trok zich terug in een hoekje en keek toe hoe ik sneed, hakte, roerde en bakte. Hakkerdehakhakhak. Enkel venkel waar ik nu aan denkel. Nee goed. Ik bedoel dus gewoon dat ik die knol venkel aan stukken hak en de dilleachtige pluissprietjes die eraan hangen ook bewaar. Dat is hip op zich, ook volgens Zich. Garnering en decoratie zijn hippe sjizzel deze dagen. Hoptsjoptsjop, tsjopperdietsjoptsjop. Ik snijd wat groentes in schijven, plakken, sneden en medailles. Alles en ieder voor Zich, die zich in zijn hoekje zit te vergapen aan mijn keukenbezigheden. Een aubergine, een avocado, twee trostomaten, een rode ui, allemaal worden ze geschijfd dan wel geplakt. Zich een glaasje inschenkend vraag ik hem of ie het naar zijn zin heeft. Op zich wel. Maar Zich is