Vegaan met die banaan!

Let op: helemaal onderaan dit bericht vind je een overzichtelijk stappenplan voor het recept.

Hoi! Ik ga een kerstbroodachtig iets in elkaar improviseren. Ik begin met drie kopjes bloem in een beslagkom.


En ik eindig met gestolde kerst:



Hoe? Nou. Met dit:

Voor het brood:
- 3 kopjes bloem
- 2 eetlepels rietsuiker
- 1 theelepel bakingsoda
- flink wat snuffen kaneel
- 1 snuf kruidnagel
- 1 snuf kardemom
- 1 snufje nootmuskaat
- 1 half kopje rozijnen
- 16 pecannoten
- 2 eetlepels zonnebloemolie
- 1 kopje lauw water
Voor de amandelspijs:
- 8 eetlepels amandelmeel
- 5 eetlepels poedersuiker
- rasp van 1 citroen
- 3 eetlepels water

Laat de oven zichzelf opwarmen naar 180 graden Celsius. Wens het zuiveringszout, de rietsuiker en alle specerijen een vrolijk kerstfeest en laat ze weten dat de bloem graag een kerstwalsje met ze maakt. Nadat ze zich dat geen tweemaal hebben laten zeggen en flink doorgewalst hebben in de kom dan kunnen de rozijnen zichzelf niet meer tegenhouden, die zwieren uitbun…

Hoi! Ik zet net een tros druiven gemengd met een flinke scheut lokale kruidenbitter in de vriezer. Tot alles bevroren is schud ik om de zoveel tijd met het bakje.  De dronken druiven worden op tweede kerstdag onderdeel van het grand dessert.


Voor het volgende onderdeel van het pretentieuze nagerecht ontpit ik acht dadels en ik carousselleer ze in de hakmolen. Dadelgehakt. Twee eetlepels vegane nootnogapasta erbij geschept en erdoor gedraaid later is het tijd voor een dikke snuf kaneel, een licht snufje cayennepeper, drie eetlepels gofio en twee eetlepels gesmolten kokosolie. Staafmixeren en dan kneden. Nee, toch te weinig voor acht personen:


Dus ik zet 75 gram pure chocola een minuut in de magnetron en kneed dit erdoor samen met nog zo'n vijf eetlepels gofio. Ik proef. Ok. Extra kaneel en cayennepeper. En nog een eetlepel gesmolten kokosolie. Kleffe bende nu, ik laat de chocola en kokosolie even wat aanharden voor ik de balletjes draai en door de hazelnotenhak wals. Nee niet dus. …

Hoi! Terwijl ik dit begin te schrijven heet het bericht nog "Een stappenplan voor frietvarianten." Ik ben benieuwd hoeveel stappen en frietvarianten het zullen worden en of dat de titel nog zal beïnvloeden.

1. Haal in huis:
- 1 grote winterpeen
- 1 courgette
- 2 zoete puntpaprika's
- 1 half zakje chipsfrietjes
- 200 gram macaroni (snelkookmacaroni)
- sojamelk
- olijfolie
- sambal oelek
- agavesiroop
- mosterd
- appelazijn
- zonnebloemolie
- 1 verse peper
- 2 tenen knoflook
- knoflookpoeder
- pepermolen
- zoutmolen

2. Zet de oven op de hoogste stand.

3. Schrap die grote winterpeen maar even lekker uit zijn vel en snijd de arme jongen in kleine frietjes. In een ovenschaal willen die peenfrietjes wel gemasseerd worden met twee eetlepels olijfolie. Scrub de laatste dode wortelhuidcellen weg met peper en zout uit molentjes en zet de schaal in de sauna. Oven. Zet de wellnessschaal in de oven. De redenen dat ik het woord wellnessschaal gebruik zijn de drie s-en in het midden e…

Hoi! Eens even kijken.

- 250 gram kastanjechampignons - 250 gram cherrytomaatjes - 30 gram verse krulpeterselie - 1 citroen - 160 gram schelpjespasta - 1 ui - 1 knoflookteen - 1 stukje verse groene peper - olijfolie  - 1 plantaardig bouillonblokje - 1 eetlepel agavesiroop - 1 handje pinda's of noten naar keuze - 2 eetlepels edelgistvlokken - zout

Ik heb nu zo'n laptop tablet combi waarop je met een pen kunt schrijven en dat doe ik. Het is een pen zonder inkt. Hij laat geen sporen achter op het beeldscherm.  Fascinerend. We schrijven 15 december, na het eten. lk schrijf in ieder geval. Wij misschien niet. Mijn man niet. Die leest zijn e-mail. En de kat? Die slaapt ergens. Denk ik. En dat de lezer schrijft terwijl ie dit bericht leest ligt niet voor de hand. Maar het kan. Ik schrijf. 
Zo en nu typ ik weer. Op het bijgeleverde softcover witte toetsenbord zoals dat zo mooi heet. Ik maak dit bericht puur voor mezelf, om mijn nieuwe speleding uit te proberen.  Ik zie dat de zesde z…

Hoi! Ik zit in de trein vrolijk te zijn met een klein glaasje wijn en een manlief de mijn. En ik dacht hé, ik heb mijn schrijfboekje mee en nog een receptje of twee, ik doe er wat mee! Tot zover mijn net te late spontstane Sinterklaasoprisping. Ja die contaminatie heb ik met opzet gemaakt, je kent me.

Ik vijzelde van de week. Ik vijzelde in stukken gesneden ui, peper en knoflook tot prut en voegde er zonnebloemolie, kurkuma, kardemom, citroengras en zout aan toe.

Manlief, die trouwens ook echt lief is, maar ook weer niet te hè want dan is het ook weer niet goed, softie en zo èhhhh, ik wil er niet overheen kunnen lopen dan liever andersom ja maar ook dat dan weer liever niet, niet altijd tenminste, gewoon dat je je wel gewoon op en top vrouw voelt maar toch ook wel net zo vaak een meisje maar dat je je ook wel serieus genomen voelt op de momenten dat dat relevant is maar dat ie ook af en toe een spiegel voor houdt maar hohoho wel met een knipoog dan hè want anders zijn de poppen al ra…

Hoi! "Als de kuikens naar oneetbare dingen pikken, dan zal hun moeder hen corrigeren door intensiever het goede voorbeeld te geven" las ik in een informatief stukje tekst over vrije kippen. Wauw! Het goede voorbeeld is de beste leerschool ooit. Die moederkloek! Kippen kennen vriendschap, ze tellen en ze hebben besef van tijd. Ze begrijpen zelfs het voortbestaan van objecten: kleine kuikentjes weten al veel eerder dan onze mensenbaby'tjes dat dingen die uit hun blikveld verdwijnen niet ophouden te bestaan. Gaaf toch?

Niet opeten dus, die kuikentjes, hennetjes en haantjes. Beter leer je wat van ze. En als je het verwennen van je eigen smaakpapillen ondanks alles toch belangrijker vindt dan het leven van een intelligent, gevoelsrijk, begripvol, sociaal wezentje, dan vraag ik je om toch eerst de vegetarische kipstuckjes van de Vegetarische Slager te proeven. Daar doe je én je smaakpapillen én de kipjes een groot plezier mee! Alvast bedankt en hier is een recept:

Kipavocaderr…