Vegaan met die banaan!

Hoi! Meer vakantievoer. Ik gebruik vandaag meer kookpitten dan één en dus ook meer dan de vorige keer. Plus mijn echtgenoot. Of nou ja, hij helpt me. Dat is misschien niet hetzelfde als dat ik hem gebruik. Eerder gebruikt hij mij dan nog. Ohohoh want wat vind ik het toch altijd leuk om te koken in zo'n vakantieparadijshuis roept ie altijd. Klopt ook wel, ik roep het zelf ook, eerder en harder nog zelfs, maar toch hè. Hij dopt 500 gram sperziebonen en schilt een kilogram lokaal geoogste aardappels. Die dingen gaan schoongewassen koken in twee pannen water op twee pitten. Ikzelf schil ondertussen een koolrabi. De helft daarvan snijd ik in dunne kleine schijfjes en verdeel ik met dunne en kleine schijfjes geschilde appel, wat gebroken walnoten en rozijntjes over een schaaltje. Om de gebroken walnoten wat te troosten sprenkel ik er wat balsamico overheen. Als de aardappels al wat zachter zijn gekookt dan gaat de andere koolrabihelft in grove stukken meekoken met de aarda

Hoi! Het eerste dat ik doe als ik zo'n vakantieappartementkeuken binnenkom rond kokenstijd? Een ui in kleine stukjes snijden natuurlijk, wat anders? En dan hop een flinke klots olijfolie in de pan, de pit aan, ui erin, afwachten hoe dit fornuis werkt, hoe snel die inductie, reductie, fuctie, non-fictie, keramiek, halogeen, haloweetikveel opwarmt en reageert, oh, dit fornuisje is langzaam. Mooi. Zo hoort dat op vakantie. Snijd ik rustig een flinke centimeter verse peper in ringetjes en kieper ik die erbij. Voorts heb ik nog een verse courgette in de vakantiebepakking zitten dus die snijd ik ook in stukkies en mik ik in de pan. Ik laat het allemaal maar lekker even bakken in die pan terwijl ik de rest van de voorraad onderzoek. Aha! Een enorme pot linzen! Ik wil niet opscheppen of zo, ja dadelijk wel natuurlijk, als het eten klaar is, maar die pot linzen is echt groot hoor. Hij heeft een uitlekgewicht van maar liefst 400 gram. En uitlekken zal ie. Het vakantiehuis heeft gelukki

Hoi! Wat doet een veganist die geen zin heeft om te koken? Koken. Maar wel heel rap en met een zak voorgesneden groenten, een pot soep en een karton plantaardige kipstukjes. Eigenlijk moet ik vragen: wat doet een veganist die geen zin heeft om te snijden? Zin om te koken heb ik wel. Het snijden van dingen is mijn drempel. Ik kan dat haten. Tegenwoordig laat ik mijn keukenmachine vaak het snijwerk doen. Mijn man doet ook graag de mis en place voor me als hij daar tijd voor heeft. Maar daarvan is vandaag geen sprake en ik heb ook geen zin om de keukenmachine aan te slingeren. Dus maak ik ongevraagd sluikreclame in mijn ingrediëntenlijst en laat ik nagenoeg kant en klare producten het werk voor me doen terwijl ik demonstreer hoe je als planteneter gauw en gemakkelijk een gezond maal in elkaar flanst. Patat halen kan altijd nog. De ingrediënten voor twee van herbivoren naar achteren: - zonnebloemolie - 1 zak met 400 gram voorgesneden Japanse wokgroente met sojabonen en paksoi -

Hoi! Ik presenteer: een gastblog. Geschreven door mijn vader. Mijn vader heeft mijn friet zuur"vlees" vele malen bereid en tot in de puntjes geperfectioneerd. Ik vroeg hem daar eens over te schrijven. Dat deed hij, lees maar hieronder. Als je nou zelf ook denkt van 'hé, maar die kaneelbilletjes heb ik inmiddels beter onder de knie dan mevrouw Vegaan met Die Banaan zelf', of 'zo'n plantaardige paella kan nog wel wat verbetering gebruiken', schroom niet en klim in de pen, stuur me tekst, foto's en uitleg en wie weet ben jij de volgende gastblogger hier. Geertjan Buddeke Frites met zuurvlees maar dan zonder vlees. Pure magie! Niet alleen het eten van Doriens frites met zuurvlees, maar dan zonder vlees, is een onvergetelijke culinaire ervaring. Het bereiden ervan is een evenzo wonderlijke beleving. Jawel! Intussen heb ik al een aantal malen dit gerecht gefabriceerd. Een keer puur alleen voor Anneke (moeder van Dorien) en mijzelf. Wij waren

Hoi! Dat je zin hebt om te bloggen over de maaltijd waarvan je nog niet eens weet of ie zal komen want ik ben net thuis en heb nog niet in keukenkast of koelkast gekeken of er wat in huis is maar dat ik toch alvast begin te schrijven. Loop even mee anders. Dan geef ik eerst de kat haar voer. Eens kijken. Een Chinese kool, een struik basilicum, een gele paprika, een ui, avocado. Ik zet de oven aan op de hoogste stand. Chinese koolbladeren laat ik even baden en droogtrommelen in mijn slacentrifuge. De helft van de bladeren gaat op een bebakpapierde bakplaat en befoezel ik met olijfolie, peper en zout. De andere helft... weet ik nog niet. Wacht. Ik wok ui, knoflook en verse peper aan in hete olijfolie en voeg er stukjes gele paprika aan toe. Qua kruiden mm... Ja nou doe maar komijn, kurkuma en djahé. Naar smaak. Da's bij mij dus vet veel kruidselwaar ja, dat is waar. In de pan dus, daar. Dat is waar. En zout. Ook naar smaak. Ik vind ook nog een blik gekookte tuinbonen van de