Fluwelen kastanjekoekjes

Hoi! Nou ja zeg, zo'n herfst in de Harz, het inspireert me wel hoor. Ik kook, ik bak, ik blog, ik teken en ik bewerk foto's dat het een lieve lust is. En een lieve lust is het. Kunst om de kunst, maken om het maken, lekker losgaan. Hoppa! Zo keek ik net na het eten recht in de ingevallen gezichtjes van een heleboel van die gekookte en vervolgens vacuüm verpakte kastanjes. Ik dacht jee wat zielig, ik moet jullie bevrijden. En ik knipte het plastic los. Open. Los is in dit geval ook correct en niet alleen een Twentse uitdrukking: Het kunststofje plopte los en de kastanjegezichtjes die eruit rolden zogen zichzelf weer vol met leven. Ik maak daar direct weer een einde aan, geïnspireerd als ik ben door kaalvallende bomen, dode bladeren en verdronken paddenstoelen. De kastanjes verkruimel, druk en kneed ik tot een deegje. Ik rasp de helft van een klein geschild appeltje en snijd de andere helft in kleine stukjes. Een theelepeltje gemalen kaneel, een grote eetlepel kandijsuiker