Vegaan met die banaan!

Hoi! Maak het jezelf gemakkelijk en bak eens met een kant en klare cakemix. Zorg wel dat je een plantaardige mix te pakken hebt, want dat is minder wreed voor dier, mens en wereld. Op mijn cakemeelverpakking staat een recept voor cupcakes.

Ik volg gewoon de verpakking van de cakemix en die gaat nergens heen dus dat leest heel gemakkelijk. Ik zal het recept hieronder parafraseren zodat niemand mij later op plagiaat hoeft te betrappen. Omdat ik geen eieren in mijn cake wil heb ik die vervangen door appelmoes. De melk die ik gebruik is zeer zeker plantaardig. Dat is voor niet-veganisten misschien een beetje out of the box, maar verder hou ik me bijna helemaal aan de bestanddelen die wel op deze doos staan.

Tadatadataaaaa, de ingrediënten voor ruim 12 cupcakes:

Voor de taartekes:
- 250 gram cakemeel
- 160 gram plantaardige margarine op kamertemperatuur
-160 gram fijne rietsuiker
- 120 gram appelmoes
- 50 milliliter kokosmelk

Als je ervan houdt om het glazuur van je tanden te laten spring…

Hoi! Voor dit recept gebruik ik de balletjes van Vegafit. Zoek ze maar eens op, ik vind ze erg lekker ze smaken naar frikandel. Na mijn marinade smaken ze anders, naar gemarineerde frikandel. Balletjes die naar gemarineerde frikandel smaken, Vagefit.

Ik gebruik ook bloemkool, luie bloemkool: gewassen roosjes in een plastic zak uit de supermarkt. Ik ben de luie natuurlijk, en niet die bloemkool. Sorry bloemkool. Die bloemkool gaat juist hard aan het werk voor me.

1.De bloemkoolroosjes gaan gestreeld met een eetlepel olijfolie of twee roosteren in een voorverwarmde oven (220 °C). Vergeet ze niet eerst in een vuurvaste schaal te leggen.

2.In de 25 minuten die de roosjes zeker nodig hebben, schep ze trouwens wel af en toe om, heb je mooi alle tijd om de balletjes voor te bereiden:

3.Verhit twee eetlepels zonnebloemolie in een bakpan. Mik er flinke snuffen gemalen laos, kurkuma, kardemom en knoflookpoeder in. Na ongeveer een minuut geurbakken roer je je balletjes door het prutje in de pan…

Hoi! Soms ziet zo'n Nederlandse lucht er ook gewoon uit als een vies kitsch schilderij met reliëf. Vooral tijdens zonsondergang. Ik maak vaak een foto van die roze vegen en de gouden glans van de zon die ergens achter een object of door een sluierwolk heen gloeit. De foto komt bijna nooit overeen met de werkelijkheid. De werkelijkheid heeft meer glamour. Maar ík heb een fotobewerkingsprogramma op mijn smartphone geïnstalleerd. Daarmee benader ik de pracht en praal van de werkelijkheid in een mum van tijd. Mooie omweg hè? Ik houd van omwegen, de kitsch staat voor niets. Wat vind je van mijn kitschlucht? Met die vliegende schotel zo? Net echt? Net niet echt?

Goed, en dan nu die schotel. Die vliegt in werkelijkheid niet. De foto is tóch nog spectaculairder geworden dan de werkelijkheid door die vliegende schotel. Zou je niet zeggen hè? Het is wel zo eerlijk dat ik dan het recept ook voorschotel. Wie weet glam jij mijn salade wel weer naar een hoger plan en maak je zo die werkelijkhe…

Hoi! Op het terras in de zon. Een verse gemberthee. De stukken gember zien er uit als knoflooktenen. Knoffie?

"Heeft u een kneus kunnen maken?" "Ja doet u mij maar een knoffie."

Krijg je dan een knoflookthee? Of koffie met knoflook? Lijkt me wel heeeeel hipster. Een beetje vreemd ook wel. Knoffie verkeerd. Ik ga het maken nu, knoffie verkeerd, met pastinaak is dat, een soep. Dus geen koffie, geen thee, maar soep, ook goed toch?

Ik verwarm de oven voor naar 160 graden Celsius. Ik leg er een hele knoflookbol in. Gewoon zo'n hele bol bol van tenen in een samengepakt knuffelig kringetje. Het buitenste vlies haal ik er eerst wel even af trouwens. En dan wacht ik 40 minuten.

Nee wacht, ik heb geen zin om te wachten. Ik schrijf dit allemaal even op en schil en snijd pastinaak en ui in stukken. De ingrediënten noteer ik ook gelijk even:

Voor de knoffie:
- 1 bol knoflook
- 500 gram pastinaak
- 1 ui
- 1 gedroogd chilipepertje
- 2 bouillonblokjes
Voor erbij, erin en eron…

Hoi! Ik verbleef een paar dagen in Nijmegen. Mooie stad, met haar hoogteverschillen en rivier, omringd door sappige groene gebieden en gevuld met oude en nieuwe panden vol winkel-, museum- en horecaplezier. Vooral het horecaplezier zet de etablissementalist in mij aan tot het neerpennen van dit bericht. In vogelvlucht volgen hier de veganistische verrukkingen van mijn afgelopen dagen in het Havana aan de Waal.

1. Bairro Alto, voor koffie, thee, zoets, ontbijt en lunch, aan de Kannenmarkt 6.

Dit was het eerste Nijmeegse etablissement waar we neerstreken, hongerig naar lunch en snakkend naar koffie- en chailatte. Onze keuze was raak. De lattes lieten we met havermelk komen en waren heel erg lekker. In de chailatte dobberden zelfs een steranijsvruchtje, een kaneelstokje en verse gember.

Als lunch kozen we voor een tosti en een haverkoek. De tosti bestond uit twee gegrilde grove biologische boterhammen waartussen hummus, rode bietjes, gegrilde groenten en chimichurry een smaakwals zwierde…