Avocadotaart. Gefeliciteerd lief!

Hoi! Mijn man is bijna een beetje jarig dus ik ga als de wiedeweerga een taart maken. Want als die klok straks twaalf slaat dan moet en zal er een mooie taart voor zijn neus staan. Zijn verjaardag vieren is uiterst belangrijk in mijn boek.

Vroeger bij zijn ouders thuis bestelde hij altijd een meerkeuzeverjaarstaart. De ene helft slagroom, de andere helft mokka. Zo’n taart haalde zijn moeder dan voor hem bij een welbekend warenhuis. I’ll keep that in mind.

Ik heb heus wel een aantal recepten van avocadotaarten voorbij zien komen op internet en van horen zeggen de laatste tijd, ik leef zeker niet onder een steen, alhoewel ik dat soms best even zou willen, onder een steen leven. Maar dan wel een mooie grote steen, ergens in een prachtig rotsgebergte met een waterval naast de deur, eh steen, naast de steen, en een donker maar toch vriendelijk bos op geen afstand, met een spiegelend bezwembaar meertje erin en helemaal niemand anders in de buurt dan mijn man. Oh. Dwaal ik af ja? Sorry, het zal de verjaarskoorts wel zijn.

Avocadotaart dus, twee helften, twee versies, één taart, één bodem. Voor de bodem gebruik ik:

– 1 rol oreokoekjes minus twee, die twee aten we op
– 10 tarwebiscuitjes
– 14 ontpitte dadels in stukjes gesneden
– 2 eetlepels gesmolten kokosolie

De koekjes laten zich het makkelijkst verbrijzelen door te vijzelen. Daarna dadels erbij en even met de staafmixer door alle zoetigheden heen rossen. Ik pulk al die dadelbrij tussen de mesjes van mijn staafmixer vandaan en kneed hem door de koekjesstamp. Ik smelt. Ik smelt de kokosolie en laat haar in de zoetprut lopen. Kneden en alvast een beetje uitrollen op het aanrecht kan geen kwaad. Ik heb de bodem van een hartvormige bakvorm met bakpapier bekleed en druk het koekjesdadeldeeg daarop. Taartbodem!

Nee dan de vulling. Geen slagroom geen mokka, wel avocado, ja dat wordt gewoon lekker hoor, geen zorgen, en liever ook geen vooroordelen, aannames en meningen. Dan liever de ingrediënten:

– 5 rijpe avocado’s, geschild en ontpit
– 6 eetlepels agavesiroop
– 150 milliliter kokosolie, gesmolten
– schil geraspt van één biologische citroen
– sap van een halve citroen
– een beetje geraspte kokos
– 2 of 3 theelepels cacaopoeder
– 1 blik kokosmelk
– poedersuiker
– vanillepoeder
– een stuk of wat framboosjes

Ik pureer de avocado’s en verdeel de puree over twee kommen. In beide kommen gaan drie eetlepels agavesiroop. Dan gaat in een kom het citroensap en in de andere kom het cacaopoeder. Goed mengen. Dan wikkel ik een reep karton in vershoudfolie en verdeel de taart to be in twee helften. Hier, de foto spreekt meer dan mijn woorden:

Door allebei de taartvullingen gaat 75 milliliter gesmolten kokosolie, goed mengen weer, zet anders de staafmixer er nog even in. Ik bedek de ene helft van de taart met de citroenavocado en sprinkel de citroenrasp eroverheen. De andere helft wordt beavochocosmeerd en bestrooid met kokosrasp.

Een uur in de vriezer, karton verwijderen, de scheidingsrand voorzichtig fatsoeneren en daarna de taart bewaren in de koelkast.

Het is een paar uur later en ik ga de taart serverenswaardig maken. Een blik kokosmelk staat al een hele tijd in de koelkast, op zijn kop. Ik pak het op, draai het om, maak het open, schep de dikke klont die bovendrijft eruit en klop deze op met wat poedersuiker en vanillepoeder. De avokeuzetaart springt uit de vorm. Framboosjes uit de vriezer rollen er op en ik serveer stukjes taart met de kokosroom.

Wat mijn man vindt van zijn meerkeuzetaart vegan style? Ik vraag hem of hij meer, of minder taart wil. Hij wil meer. Namens jullie feliciteer ik hem van harte met zijn verjaardagstaart.

Doei!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven