Hoi! Ik verplantaardig vandaag een klassiek Engels gerecht. Shepherd’s pie, maar dan the real thing. Lammetjes willen hier graag een punt aan zuigen. Geloof me.
Wat gaat er voor twee dierenhoeders in je herderstas? Dit allemaal:
– 500 gram aardappels
– 1/4 plantaardig bouillonblokje
– 100 ml water
– 50 ml witte droge vegaanvriendelijke wijn
– een blok van 200 gram tofu
– 1 knoflookteen
– 1 eetlepel Kikkoman sojasaus
– 1 grote theelepel Limburgse mosterd
– 3 eetlepels met een berg edelgistvlokken
– 1 eetlepel maïzena
– 3 eetlepels sojasmeerboter
– 5 eetlepels sojamelk
– 1 eetlepels olijfolie
– 1 klein takje rozemarijn uit mijn tuin
– 1 flinke hand verse peterselie
– 200 gram diepvriesdoperwtjes
– 200 gram wortels uit een pot
– oregano
– nootmuskaat
– zwarte peper
– zout
Allereerst behoed ik de oven voor een gênant moment later tijdens deze keukenreis. Zou toch suf zijn, als de oven nog koud is straks als er hitte gewenst is. Op 180 graden Celsius zet ik ‘m. En dan schil ik de aardappels en zet ik ze in water op het vuur om gaar te koken. In een pan, natuurlijk.
De volgende bestanddelen behoed ik voor eenzaamheid, ik laat ze samenscholen in een glad mengseltje met behulp van een garde, in volgorde: bouillon van 100 milliliter kokend water en een kwart bouillonblokje, 50 milliliter witte wijn, 1 eetlepel sojasaus, oh wacht, ik leg de tofu even in een zeef om uit te lekken! 1 eetlepel sojasaus dus (niet nog 1 hoor, 1 in totaal!), een zeeeeer fijngesneden teen knoflook, 1 flinke theelepel mosterd, 3 eetlepels edelgistvlokken en 1 eetlepel maïzena. Zo, die hebben een bal en redden zichzelf wel even.
Om de tofu te behoeden voor waterige slapheid pers ik het blok tussen twee stukken keukenpapier waar bovenop ik een zware schaal plaats. Laat maar staan.
Ha! De aardappels behoed ik dan weer niet voor waterige slapheid! Ik giet ze af en stamp en klop ze met twee eetlepels boter, vijf eetlepels sojamelk en wat zout tot een glad pureetje.
Het blok tofu behoed ik voor individualisme en snijd ik in dertig gelijke stukjes. Nou ja, gelijk, ongeveer dan hè. En ik versnipper een klein uitje.
In een koekepanachtige pan verhit ik een eetlepel olijfolie. Daar mik ik de ui en de tofuvierkantjes in. Nou ja, ongeveer vierkantjes dan hè. Ik draai zeven keer met de zoutmolen en ook zeven keer met de pepermolen boven de wokachtige koekenpan. En vier keer schud ik met een busje nootmuskaat. Dit busje is open trouwens en houd ik boven de pan.
Ik chop verse rozemarijn en peterselie fijn. 200 gram erwtjes en ook 200 gram worteltjes gaan in de pan erbij.
Zo ook de verse getsjopte kruiden, flink wat schudsels gedroogde oregano en de bouillonjus.
Weer wat bouwsteentjes behoed voor een zin- en werkloze avond! Na wat gepruttel van de ingrediëntjes, ‘ik had me net zo verheugd op een avondje luieren’ blablabla, stort ik deze sausboel in een ovenschaal.
Om dit smaakfeestje te behoeden voor uitdroging door te directe blootstelling aan ovenstraling met een hoge factor verspreid ik de wat gehardere aardappelpuree over de kwetsbare erwtjes-en-worteltjesmengelmoes. Om die puree ook weer wat te behoeden voor verbranding leg ik er wat kleine likjes sojasmeerboter op. Tot slot maal ik er heeeeel veel zwarte peper overheen, dat vindt mijn man heerlijk lekker, heel veel peper, en zet ik de schaal in de oven.
25 tot 30 minuten wachten. En dan. Klaar! Een niet te ontkennen niet te versmaden zo lekkere dieraardige behoederkoek. Mooi smullen, mooi weer wat lammetjes behoed. Als een echte herder.
Doei!
