Hoi! Ik holde drie rode bieten uit en vulde die met iets en ik sneed ook drie paprika’s tot potten waar ik iets in stopte. Plempdag. Maar wel plempdag met een voorgerecht. Een bietig voorgerecht.
Ingrediënten voor deel één van de entree voor drie personen:
– 3 voorgekookte rode bieten
– 1 middenmaat aardappel
– 1 klauw verse peterselie
– 3 walnoten (ook wel 6 halve, ze zaten in helften in mijn zakje)
– 2 eetlepels veganaise, ik had nog wat zelfgemaakte olijveganaise in de koelkast staan
– 1 half handje rozijnen
– zwarte peper
Van die bieten werd een kap afgesneden en de rest werd uitgehold, de aardappel werd geschild en gaar gekookt, de peterselie werd gewassen en fijngesneden, door de peterselie werden de walnoten geknipt, ja echt, geknipt.
De gare aardappel ging er in blokjes doorheen samen met de rozijntjes, de veganaise en de zwarte peper. De bietenbollekes werden volgeplempt met het aardappelslaatje.
De door uitholling en afkapping overgebleven bietenresten werden weer ingrediënt van het volgende onderdeel van deze paarse starter: de bietenbruschetta.
Ingrediënten voor drie:
– de kapjes en inhoud van de drie uitgeholde bietjes, in kleine stukjes gesneden
– 1 halve ui in snippers
– 1 flinke pluk verse peterselie, fijngesneden
– rasp van een halve citroen
– 1 tl citroensap
– 1 tl maple syrup
– 2 eetlepels olijfolie
– peper
– zout
– 3 lekkere boterhammen
Ja je raadt het al, mieter het maar allemaal bij en door elkaar. Ho wacht, ah, neeeeee, niet ook de boterhammen, sukkel! Die niet! Nou ja, pak maar drie nieuwe dan. Rooster de boterhammen en beleg ze met de bietensalade. Bruschetta! Je mag van mij zelf weten of je het brood of het bietenbeleg of de combinatie ervan bruschetta noemt. Weet wel dat de Italianen strikt zijn als het over eten gaat dus vertel een Italiaan maar gewoon dat je een geroosterde boterham met bietensalade hebt gemaakt. Dat is het beste denk ik.
En toen en toen en toen? Hoe zit dat met die paprika’s dan hè hè hè vertel vertel vertel! Ja ja rustig aan zeg ik heb net weekend zeg! Ja oh weekend en dan bloggen nou dan moet het wel echt een hobby zijn of niet dan? Ja nee goh inderdaad ik schrijf dit best wel voor mijn lol ja lekker in de zon in de tuin, wijntje erbij op het goede leven hè en proostend op ieders gezondheid want dat gun ik iedereen wel, gezondheid, maar ook geluk en liefde en lekker eten vooral ook lekker eten. Ok. Het hoofdgerecht. Ingrediënten voor drie: – 3 paprika’s
om de paprika’s mee vol te pompen:
– 1 blik kikkererwten (400 gram nog-niet-uitgelektgewicht)
– 1 teen knoflook
– 1 eenheid verse rode peper
– 10 eetlepels sojaslagroom
– 3 eetlepels edelgistvlokken
– 1 theelepel baking soda
voor erbij:
– fussilli voor drie personen, gewoon bereiden zoals je gewend bent
– die halve ui die je nog over hebt van het voorgerecht kun je dan samen met wat snippers knoflook en flink wat stukjes verse rode peper in flink wat olijfolie bakken en door de pasta roeren met veel zout, heb je een pasta aglio, olio e peperoncino
– salade van wat rucola, tomaatjes, zwarte olijven, olijfolie, azijn naar keuze, peper en zout, dit is meteen het recept van deze salade dus verwacht niet dat ik hier verder nog iets over zeg verderop in deze blogpost
voor een strooisel voor over de pasta;
– 1 handje vol verse peterselie
– 3 eetlepels amandelmeel
– 2 eetlepels edelgistvlokken
Drie bovengenoemde bestanddelen in de vijzel met elkaar vermengen, zout bij strooien,
– 2 eetlepels sesamzaadjes roosteren en erdoor schudden, strooisel!
Goed, dan rest mij na deze ingrediëntenlijst alleen nog de bereiding van de plemppaprika’s. De ovenstand is 180 graden Celsius. De volpomp-ingrediënten kun je mooi staafmixeren en in de paprika’s scheppen, nadat je een kap van de paprika’s hebt afgesneden en de zaadlijsten en zaden hebt verwijderd natuurlijk, laten we wel wezen, en die paprika’s kunnen na het plempen en wederom voorzien van hun volronde dak met kromme schoorsteen zo de oven in. Ik heb het niet bijgehouden, sorry, maar ik schat dat de paprika’s ergens tussen de 30 en 45 minuten in de oven hebben gestaan. Ik was ondertussen druk met kletsen, dingen bereiden, wijn drinken, bieten eten, toiletbezoek, zoeken naar een schaar, me verbazen over de acrobatische toeren van een vlucht fruitvliegjes, nadenken over de zin van dunschillers en meer van dat soort dingen. Zoals onze dinergast het zou zeggen, geen gezelligheid zonder behaaglijkheid. Nee, ik heb geen idee of ie dat zo zou zeggen. Hij, onze gast van gisteren, sprak echter een prachtige oneliner uit die mijn man en ik graag zouden citeren maar we kwamen er net achter dat we hem allebei vergeten zijn. De oneliner, niet onze gast natuurlijk. Maar we denken dat het iets was in de trant van ‘zonder mazzel geen geluk’. Maar we kunnen er ook faliekant naast zitten. Dat zou jammer zijn, maar geen wereldramp. Misschien niet eens jammer, maar iets om het de volgende keer met hem over te hebben. Als ik er zo over nadenk is het eigenlijk best ok dat we de oneliner vergeten zijn. Ik ben er blij om. Het biedt perspectief.
Doei!
