Broccolicupcakes die tot kroketten zonder kroketten verwerden. Een succesverhaal.

Hoi! “If at first you don’t succeed, redefine success.” True that! Laat me je het verhaal vertellen van de cupcakes die kroketvulling werden.

Allereerst was daar een stronk broccoli die ik wilde omtoveren in taartjes. Die stronk veranderde ik in roosjes en broccolibeestjes, kijk maar, een giraffe, een koetje en een Wile E. Coyote:

  Die rozijnenoogjes waren puur voor de foto. Ik at ze op en ging verder met het scheppen van de maaltijd.    Broccoliroosjes en -stukjes kookte ik gaar. Terwijl dat proces aan de gang was maakte ik de overkapping van wat ik dacht dat cupcakejes zouden worden.   Eet- en theelepels van het een en ander ploften in, op en door elkaar. Te weten 3 eetlepels amandelmeel, 4 eetlepels olijfolie, 3 eetlepels edelgistvlokken, een theelepel zout en een theelepel nootmuskaat. Toen de broccoli gaar en afgegoten was gingen er ook nog zo’n 3 eetlepels fijngemaakt broccolidonkergroen door de dakbedekking:  

Toen ging ik, eigenwijs als ik soms ben, of soms, eigenlijk ben ik altijd wel eigenwijs, stronteigenwijs zelfs, maar dat terzijde, maar toen ging ik dus zonder recept cupcakedeeg maken. En nou kan ik prima koken, braden, stoven en wat dies meer zij en zeker kan ik ultiem smaken combineren zonder recepten, al zeg ik het zelf, maar als het neerkomt op het maken van beslagjes en deegwaar voor taarten, cakes en andersoortigs gebakachtigs ben ik echt een sukkel en zou ik te allen tijden wel een bereidingswijze van een ander moeten hanteren. Aldus deed ik dat dus niet.

Ik schepte 6 eetlepels bloem in een beslagkom. Overigens zijn alle eetlepels in dit recept flinke eetlepels, met een bergje erop, de miertjes in mijn keuken zouden er vanaf kunnen skiën, mochten ze dat kunnen, willen en in het bezit zijn van mierenski’s. Behalve de eetlepels vloeibaar spul, die hebben geen heuveltjes, dat zou magie zijn. Maar daar kunnen de miertjes wel weer in zwemmen. En zwemmen doen ze, die miertjes, ik heb er laatst nog een stel uit mijn waterkoker gevist. Ik voelde me net een strenge badmeester, met zo’n haak. Wow, wat lullen, of niet dan?

6 eetlepels bloem dus maar ook 15 eetlepels sojamelk, 1 eetlepel appelazijn, 1 theelepel bakpoeder, 1 theelepel zout, 1,5 eetlepel edelgistvlokken, 1 eetlepel broccolikookvocht en een theelepel knoflookpoeder klopte ik met een garde tot een slik beslagje. De gare broccoli stampte ik met een stamper tot prut en klotste ik ook door het beslag. Versgemalen zwarte peper niet vergeten.

Een paar maanden geleden raakte ik in het bezit van zo’n prachtige ovenvorm voor twaalf cupcakejes. Die gebruikte ik vandaag voor het eerst. Momentje wel dus. Ik legde van die papieren cupcakevormpjes in de hiaten van de bakvorm. Ik vulde de holtetjes met het broccolibeslag en bedekte de boel met de dakpanmelange van amandelmeel en kornuiten. Op ieder not to be (daar kom ik zo op) taartje posteerde ik een pecannoot.

Dit beloftevolle plaatje flaneerde zo de tot 180 graden voorverwarmde oven in.

Nu had ik tijd om de erbijsalade te erbereiden. Daartoe fruitte ik wat backing flavours, te weten een gesnipperd uitje, knoflookteentje en klein vers rood pepertje zonder zaadjes in twee eetlepels olijfolie. In de saladeschaal met die flavours, en rap een beetje, yo yo, #raphand.

Zak gemengde ijsbergsla erdoor geroerd, vier schijven ananas in partjes, twee eetlepels ananassap, een snuf kerriepoeder, versgemalen peper en zout en dan nog even snel croutons maken. Twee boterhammen in blokjes in een ovenschaaltje met alweer twee eetlepels olijfolie, peper, zout en ook alweer knoflookpoeder kunnen zo tien minuten bij de broccolidingen in de oven.

Broccolidingen ja, want de stevigheid om ze als cupcakes uit de vormpjes te wippen hebben ze niet bereikt. Maar ook in de vormpjes streelden ze ogen en neuzen:

De structuur bleek, na dertig minuten in de oven, die van stevige ragout. We lepelden de broccoliragout uit de vormpjes en smeerden het zelfs ook nog op een boterham, vergezeld van wat ketchup. Ketchup omdat de mosterd en veganaise op waren. Maar dat smaakte dus echt wel naar een genuine broodje kroket! Vet! Dus. Misschien dat ik ooit nog eens echte kroketten ga draaien van deze broccolikroketten zonder kroketten. En misschien dat ik ook nog eens een correct cupcakerecept opzoek om alsnog de bedoelde broccolitaartjes te creëren. We zullen zien. Voor nu heb ik heerlijk gegeten en weer een mooi staaltje succesherdefiniëring genoten! Een bordbeeldje om het af te maken:

  Doei!   Ingrediënten voor twee succesdenkers:   Voor het dakje van de krokettennoncakes: 3 eetlepels amandelmeel  4 eetlepels olijfolie  3 eetlepels edelvlokkengist 1 theelepel nootmuskaat  1 theelepel zout   Voor de broccolikroketten zonder kroketten: 6 eetlepels bloem 15 eetlepels sojamelk 1 eetlepel appelazijn  1 theelepel bakpoeder 1 theelepel zout 1,5 theelepel edelgistvlokken  1 eetlepel broccolikookvocht 1 theelepel knoflookpoeder  12 pecannoten versgemalen zwarte peper   Voor de erbijsalade: 1 zak gemengde ijsbergsla 1 ui met snipperdag 1 teen knofflinters 1 klein vers rood pepertje olijfolie 4 schijven ananas uit blik 2 eetlepels ananassap kerriepoeder  2 boterhammen peper zout knoflookpoeder     

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven