Hoi! Ik kreeg een klacht. Een klacht ja, over dit blog. Een echte klacht. Het gebeurde tijdens de lunch. Mijn tanden wilden zich net in een plantaardig broodje burger planten toen ik het hoorde: “ik heb dus serieus een klacht hè, over je blog. Waar kan ik die indienen?” Mijn lijf trok zich nergens iets van aan dus mijn kaak klapte dicht en vermaalde met mijn tanden de heerlijke hap Dutch Weed Burger. “Wrrrad vrrr klah?” vroeg ik, al kauwend. “Madam! Het is 4 november en je laatste blog dateert van 24 oktober! Dat kan echt niet. Je verliest volgers zo.” Ze had gelijk natuurlijk. Dus hier sta ik dan, op woensdagavond in de keuken, met mijn reeds gisteren geprepareerde taartbodempje en een bak doorgeweekte cashewnoten.
Ik maakte die bodem van dadels en tarwebiscuitjes en met hulp van mijn staafmixer. Ik heb een erg behulpzame staafmixer. Vooral als dingen KAPÓT moeten, zoals deze dadels en koekjes. Helemaal stuk gingen ze. Tot ik ze kon kneden en in mijn lieflijke hartjesvormschaaltje kon pletten tot een stevig taartfundament. De cashewnoten gingen gisteravond in een bak water, ik zette toen ook een blik vette kokosmelk op de kop in de koelkast en ik maakte wat brownies en cupcakes. Ook lekker, brownies en cupcakes, maar dit is niet hun verhaal. Dit is casheesecakes moment om te stralen.
Goed. Daar is mijn amigo Staafmixer al weer. Hij popelt. Ik ram ‘m zo in de afgegoten cashewnoten en laat meneer zijn werk doen tot ik een crèmeachtig spulletje heb. Het blik kokosmelk gaat open en ik schep alleen de dikke substantie die is komen onderdrijven bij de cashewnotencrème. Weet je nog? Ik zette het blik ondersteboven, dus met het openmaaklipje naar beneden in de koelkast. Als je het blik na een nacht in de koelkast (het blik dan hè, niet jij) weer omkeert en dan opent, vind je de naar beneden gezakte dikke massa weer aan de bovenkant! Magisch, niet? Citroensap en gesmolten kokosolie erdoor en een eetlepel of drie agavesiroop, de helft van een gedroogd chilipepertje en een theelepel vanillepoeder en pureren maar. En dan nog even de geraspte citroenschil erdoor jassen. Die niet meer pureren liever.
Daarna heb ik de cashewkladderedatsj over het taartbodempje verdeeld en het geheel in de vriezer gezet.
En nu is het wachten tot het taartje hard is. Dan zal ik het eten. Bevroren of weer ontdooid, kan allebei. Dat gebeurt pas in het weekend, dat eten. Er is geen foto van het eindresultaat dus nu. Ik hoop niet dat ik daar ook lezers mee verlies. Zucht. Het is ook nooit goed. Oog om oog, klacht om klacht. Jongens bekijk het, ik ga kaas maken. Ik heb nog een bak geweekte cashewnoten staan!
Bedankt voor de inspiratie, klachtindienster!
Doei!
Ingrediënten:
Voor de bodem:
– 8 tarwebiscuitjes, van die goedkope ronde, maar wel zonder dierlijke ingrediënten en e-nummers
– 16 gedroogde dadels
Voor de casheese:
– 200 gram cashewnoten die een nacht gelogeerd hebben in een bak water
– 1 blik vette kokosmelk
– de rasp en het sap van 1 biologische citroen
– 4 eetlepels geurloze kokosolie, gesmolten
– 3 eetlepels agavesiroop
– 1 theelepel vanillepoeder
– 1 half gedroogd chilipepertje
