Courgetteverrassinkjes

Voor bij de borrel of bij de pasta

Hoi! Het gerechtje van vandaag maak ik als bijgerecht naast een pasta. Je kunt het ook als hapje serveren. Op een toastje, geroosterd brood of een sneetje stokbrood doen deze courgetteverrassinkjes het ook erg goed.

Wat de verrassing is? Ik hoop dat de heerlijke smaak een verrassing is, of anders één van de ingrediënten, of de temperatuur van de oven, wellicht de bereidingstijd of de pure eenvoud van het recept. Ik ga voor aangename verrassinkjes. Onaangename courgetteverrassinkjes zijn mij te verrassend.

Bereidingsverhaal courgetteverrassinkjes

Direct naar het recept

Goed. Ik heb hier dus één courgette, verrassing! Ik snijd haar in plakken, niet te dunne plakken. Terwijl ik de schijven insmeer met een mengsel van twee eetlepels olijfolie met zwarte versgemalen peper en zeezout denk ik nog: courgette, die groente moet je zo puur mogelijk proeven. Maar nee hoor, er gaan zo dadelijk wat overheersers overheen. Oh. Daar gaat de verrassing.

De oven verwarmt voor naar 200 graden. Verrassing? Voor mij een beetje. Ik twijfelde: 180/200/220 graden? Dat ik voor het gemiddelde kies is dan weer minder verrassend. Wat een normale reactie.

Onderwijl vijzel ik de volgende ingrediënten tot een verrassend lekker mengsel:

– 27 hazelnoten
– 1 teen knoflook
– eetlepel edelgistvlokken
– 1 eetlepel olijfolie
– een theelepel gedroogde oregano
– een paar flinke halen rasp-nootmuskaat
– zout
– zwarte peper

Verrassend lekker?

Een verrassend lekker mengsel, zei ik dat? Natuurlijk is dat mengsel lekker, daar is niets verrassend aan. Trouwens als we dit hapje hazelnootverrassing in plaats van courgetteverrassinkjes noemen, dan zou die courgette wel eens echt een  verrassing kunnen zijn, zeker omdat hazelnootverrassing zoet klinkt, als een toetje.

Oké. De plakken courgette gaan op een met bakpapier beklede bakplaat de verraste oven in. Hoe ik weet dat de oven verrast is? Ik ken mijn oven, geloof me, hij is verrast. Zeker zo verrast is hij nu ik na slechts tien minuten de bakplaat al weer uit hem haal.

Een voor een draai ik de courgetteplakjes om. Op elke schijf leg ik nu een kloddertje hazelnootsurprise en een klein stukje zongedroogde tomaat, dat laatste doe ik voor de kleur. Het komt de smaak ook ten goede hoor, maar het gaat me in eerste instantie om de kleur. Dat verrast mij. Meestal neem ik smaakoverwogen beslissingen in de keuken. Deze zongedroogde tomaten move is echter een duidelijke het-oog-wil-ook-wat overweging.

Ik verras de oven door de bakplaat vol verrassingen weer in zijn muil te schuiven, wacht nog zeven en een halve minuut en SURPRISE, het spul is klaar. En lekker. Maar dat is geen verrassing.

Doei!

Vergeet deze ingrediënten niet, naast de hazelnootverrassingsbestanddelen:
– 1 courgette
– net zoveel kleine stukjes zongedroogde tomaat als dat je courgetteplakjes hebt