Hoi! Terwijl ik een uurtje fluit studeerde maakte mijn man een mise-en-place voor mij, kijk!
Dat wordt pasta rauwe andijvie dus. Ik zet een pan vol water op het vuur en snij de andijvie fijner. Ik voel een vlaag van verongelijktheid opkomen over het feit dat mijn man de andijvie niet heeft fijngesneden maar druk deze neiging snel weg want daar word ik niet gezelliger van mwoahoahoa! En wist hij veel. HIJ KAN NOG STEEDS NIET IN MIJN HOOFD KIJKEN! VERSE WALNOTEN? Ik heb nog zo gezegd IK GEBRUIK WEL AMANDELMEEL! Nee hoor, verse walnoten zijn ook goed natuurlijk. MAAR DAT ZEI IK NIET! Walnoten zijn zelfs beter want die kan ik vijzelen. HEEL ZEN, WORD IK KALM VAN! Ja, ga ik nu doen ja, vijzenzelen, is voor jullie ook gezelliger denk ik. WAT? DAT DENKEN JULLIE OOK?! Sorry, ik stort me op de zeven gekraakte en gepelde verse walnoten in mijn zenvijzel. NEE WEES STIL, het gaat goed zo. Ik vijzel ze grof en meng ze daarna met twee eetlepels edelgistvlokken, twee eetlepels hele lekkere olijfolie en flink volwassen snuffen knoflookpoeder en zout. Zie hier, een strooisel voor over de pasta waar meneer Nonvegaan Parmezaan nog een puntje aan kan zuigen!
Zo. IK BEN WEER ZEN HOOR! Ik vul de waterkoker en zet ‘m aan, koken met die nattigheid ja! Ik verwarm een pan voor de backing flavours. (Met backing flavours bedoel ik: ui, knoflook en verse peper, weet je dat nou nog niet, tsss.) Twee eetlepels normale olijfolie gaan in dat pannetje en zodra die olie heet is gaat het backingteam erin. Genoeg fussilli voor mijn man en mij laat ik door mijn man in de pan met inmiddels kokend water knikkeren. JA HOOR HIJ SCHIET UIT! Nee mooi hoor, heb ik alvast lunch voor morgen.
Die achtergrondsmaken pruttelen na even hard aangebakken te zijn op een laag vuurtje en ik druip er wat zongedroogde tomatenreepjes in olie bij voor een visueel spekjeseffect straks in de pasta rauwe andijvie. NEE IK VIND DAT NIET PER SE NODIG NEE, een spekjeseffect. Maar wel leuk dus hou op te mekkeren.
De pasta is gaar en ik giet eerst voorzichtig flink wat kookwater af over de andijvie die in een slacentrifuge verblijft. NEE INDERDAAD, die waterkokeractie van net blijkt nu nutteloos. Dan giet ik de pasta helemaal af in een vergiet, meng ‘m met de ui, knoflook, peper, zontomaatjes en wat extra zout naar smaak. Naar mijn smaak in dit geval dus best nog een halve theelepel JA, EN?! Dan giet ik de andijvie af en centrifugeer ‘m nog een beetje. Door de fussilli ermee en voila, pasta rauwe andijvie met klaterkaasrasp! Pasta aglio, olio, indivia, peperoncino, cipolla, pomodori ofzoiets dus ook.
AH BAH EEN INGREDIENTENLIJSTJE MOET NOG! Vind ik het enige stomme aan kookbloggen, ingrediëntenlijstjes inswypen. Ik doe het toch. Omdat jullie zo geduldig zijn. Bedankt. – Pasta voor twee
– Een krop andijvie, ontkropt en gewassen
– Zeven walnoten uit de dop gekraakt en gepeld
– edelgistvlokken
– olijfolie
– knoflookpoeder
– zout
– half potje zongedroogde tomatenreepjes in olie
– Twee gesnipperde uitjes
– Twee gesnipperde tenen knoflook
– Een halve jalapeñopeper in ringetjes, met of zonder pitjes Doei!
