De kikkererwtenprins. Een hummus sprookje.

Hoi! Schrik niet, ik begin vandaag met een sprookje. Daarna komt een recept. Je kunt dus ook doorscrollen. De eerste zin van de bereidingswijze is vetgedrukt, wel zo makkelijk! Kijk zeker even naar de tekening net boven de eerste regel van het recept, die is bijzonder.

Er was eens een prinses die een heleboel erwten in de kasteelvijver liet vallen. Ja stom hè, wat een oen, vind ik ook! Maar gelukkig zat er een kikker in de bron en die zag zijn kans schoon en dook de erwten op. Maar pas op met kikkers, die doen niets voor niets! In ruil voor het diepzeeduiken naar de kleine bolletjes wilde hij wel voortaan deel uitmaken van het leven van de prinses. “Ja ja is goed hoor”, zei de koningsdochter. En ze rende naar huis met haar erwten om er iets lekkers mee te maken.

Een uurtje of anderhalf nadat de prinses thuis kwam staat de kikker voor de deur. Zij doet net alsof ze van niets weet maar als haar vader het verhaal hoort vindt ie dat ze de kikker moet binnen laten. “Laat hem maar helpen koken!” “Ok dan”, zucht het nestje terwijl ze een erwtje in haar mond tikt.

In de keuken wordt de kikker wat handtastelijk, hij probeert een kus te stelen en geeft haar een ferme tik op een van haar billen. De koningsdochter, die niet voor dit kleintje vervaard is en daarbij ook nog eens zwaar geïrriteerd, verkoopt de kikker zo’n enorm oplawaai dat hij al kwakend in de kom met erwten landt. De inmiddels gekookte peulvruchtjes zijn bijna allemaal gekneusd en voor een deel zelfs tot moes gestuiterd. “Oh nee”, huilt de prinses, “ik wilde er zo graag knapperige bolletjes van maken!”

“Geen nood!” Schreeuwt de kikker. “Hier, een paar erwten zijn nog heel, vlug, maak ze droog en rooster ze in de oven! Pureer de rest, zo doen we dat in Hummus ook altijd!”

En het werd me lekker! Zie het recept hieronder. Zo lekker dat prinsesjelief de kikker spontaan een klapzoen gaf, smak! En woeps, daar stond opeens een mensenjongen voor haar neus. Een hele schone jongeling, van haar eigen leeftijd. Zijn neus had wat weg van een erwt, maar op een goede manier. “Ja”, zei de jongeman, “ik ben de kikkererwtenprins van het land Hummus. Ik was door een boze tovenaar in een kikker omgetoverd en het enige dat me kon redden was de zoen van een koningsdochter die net van een erwt gesmikkeld had. Kun je nagaan hoe blij ik was toen jij die erwten in het water liet vallen! En dan nog. Want zeg nou zelf: wat zijn nu helemaal the odds!?”

De tekening hierboven heeft mijn zus Kristel gemaakt. Mooi hè?
De ingrediënten voor het recept waarmee de kikkererwtenprins de klapzoen van het prinsesje stal zijn:

1 blik kikkerewten inclusief vocht (ik heb een blik van bruto 350 gram)
3 eetlepels sesamzaadpasta (ook wel: tahin)
1 flinke eetlepel pindakaas
8 eetlepels olijfolie
1 eetlepel citroensap
1 theelepel cacaopoeder
flinke snuffen van de volgende gedroogde specerijen en/of kruiden:
Kurkuma, citroengras, kaneel, knoflookpoeder en cayennepeper
zout

Zoals je misschien al raadt wordt dit een milde, vette, vrij stevige versie van de eeuwenoude kikkererwtenpasta. Met een klein twistje door het theelepeltje cacaopoeder. Vaak maak ik hummus met verse peper en ook verse knoflook maar omdat de portie die ik vandaag maak ook als ontbijtbeleg bedoeld is hou ik het even bij de gedroogde uitvoering van deze pittige toonaangevers.

Verwarm oven voor op 200 graden. Rooster daarin zo’n 20 drooggemaakte erwten nadat je ze door een klein beetje olie en wat snufjes van de kruiden/specerijen en het zout hebt gehaald. (Ik doe dat trouwens gewoon in een schone handpalm.) 20 minuten denk ik dat het duurt, ik heb weer eens niet opgelet.

De rest van de erwten staafmix je terwijl je de overige ingrediënten er een voor een aan toevoegt. Vergeet kruiden en/of specerijen plus zoveel zout als je lekker vindt niet!

  Schep de hummus in een mooi schaaltje. Laat de 20 geroosterde kikkertjes over de hummus heen scharrelen en hoppa, wat een beeldje!

Natuurlijk is er een schier oneindig aantal aan hummusrecepten te bedenken. Dit is er een van. Ik maak mijn hummus iedere keer weer anders dus er komt hier vast nog wel eens een andere versie voorbij gewaggeld!

Voor nu: doei!