Hoi! Hallo mijn naam is Die Banaan en vandaag maak ik kaas. Nee geen kaas van melk en zuursel en stremsel, maar kaas van paranoten en kokosolie en kurkuma en komijn (jaha, vegan komijnekaas ja) en edelgistvlokken.
Wie ik nou eigenlijk helemaal ben vraag je?
Mijn naam is Die Banaan
Aangenaam. Mijn naam is Die Banaan. Van hier inderdaad. Van deze webpagina Vegaan met Die Banaan. Die Banaan, dat ben ik. Die mevrouw Plantaardig zónder banaan die dit internetdagboek normaalgesproken volkladdert, die het hoogste woord voert over koken en eten en boeken maken? Die heeft helemaal geen boek gemaakt. Dat heb ík gedaan! Ik! Die Banaan in hoogst eigen banaan! Die mevrouw Vegaan die wilde helemaal geen boek maken. Ze wilde alleen maar bloggen, lekker koken, fotootjes maken, schrijven en aandacht zoeken via het wereldwijde web.
Míjn boek!
Een boek samenstellen? Haha laat me niet lachen, dat is een heel ander verhaal. Dat is noeste arbeid. En neeheee! Daar was mevrouw niet van hoor, nee nee! Ze heeft het wel geprobeerd hoor. Ze worstelde en knokte en vocht. Een half dagje. Grootmoedig als ik ben nam ik het over. Ik zei tegen haar: Hou maar op, doe jij maar waar je schik in hebt, dan leg ik me wel toe op het selecteren van je gerechten. En dat deed ik. En ik deed het goed. Het boek gaat gelanceerd worden. (Heeft iemand nog een goed werkende lanceerinstallatie in de schuur staan trouwens?) Maar goed ik zag dus dat ze er wel met de credits vandoor gaat, het is allemaal ‘mijn’ en ‘ons’ boek dat de klok slaat. Maar ook maar een woord over Die Banaan? Ho maar! Nou ik ben het beu. Het is mijn boek. Dus ik kaap deze site. Oké, komijnekaas dus nu hier.
Bereidingswijze vegan komijnekaas:
1. Ik heb hier 200 gram paranoten, die doen me aan mezelf denken ja. Lekker, ferm, en in shape. Stoere mooiboys in halve ovaalvormshape. Zo zie ik mezelf ook. Oh. De paranoten lachen me uit. Ik pik het niet. Een nacht in een bak water met ze.
2. Ze grinniken nog steeds na de volgende ochtend, als ik ze afgiet. Sukkels.
3. Ik blender ze helemaal uit hun mooiboyshape, samen met twee eetlepels geurloze kokosolie.
Door de vormeloze brij heen hoor ik nog steeds een zacht gegiechel. Flauw.
4. Ik gooi er een theelepeltje zout bij, een theelepeltje gemalen kurkuma, drie eetlepels edelgistvlokken en ik blender verder, al één voor één toevoegend nog zes lepels kokosolie.
5. Als het een glad goedje is geworden knikker ik er een eetlepel intacte komijnzaadjes door.
6. Ik kneed de smurrie in de vorm van een homp kaas, verpak deze in plastic folie en laat het lekkere stuk vier uur opstijven in de koelkast.
Of plantaardig eten op niet plantaardig eten lijken moet? Nee, voor mij niet. Maar als je kaas mist is zo’n paranotenmooiblok in kaashompvorm een uitkomst. De kurkuma kleurt het lekkere ding wat kaasgeler. En je kunt hem nog schaven ook, kijk maar:
Hoe de vegan komijnekaas smaakt
De komijnekaas van paranoten heeft een korrelig mondgevoel, als van heeeeeeele oude kaas. De smaak is fantastisch. Deze kaas is gaaf. Als je een stukje wat langer uit de koelkast laat kun je dit verkruimelen over een bord pasta. Of je smelt er gewoon een saus van, met eventueel nog wat amandelmelk en maïzena, voor over pasta of bloemkool of wat dan ook, zie maar, verzin het maar, maak er kaasfondue van, man, de mogelijkheden zijn eindeloos.
Zie! Ik kan én kaas maken én fotograferen, én bloggen én een boek samenstellen. Daar kan mevrouw Vegaan nog een puntje aan zuigen. Man ik ben zo’n lekkere creatieve en georganiseerde slimme mooiboy, I might even go international, wie weet. En hou op te lachen, stomme kaas.
Doei!
PS: eet dit blok kaas zeker niet in één dag op, te veel paranoten op één dag kan giftige gevolgen hebben. Dus een boterham met deze kaas per dag en een sausje bij het diner volstaat. Google maar op selenium en paranoten als je alles wil weten!
Ingrediënten:
– 200 gram paranoten
– 6 eetlepels geurloze kokosolie
– 1 theelepel kurkuma
– 1 theelepel zout
– 3 eetlepels edelgistvlokken
– 1 eetlepel hele komijnzaadjes
