Diervriendelijk uit eten bij restaurant De Basis in Enschede: vijf sterren

Foto door Thom As

Hoi! Ik at een heerlijk avondje bij restaurant De Basis aan de Walstraat in Enschede. Zo’n heerlijk avondje helemaal in je eentje opeten is wat veel. Ik at daarom samen met Alfons, Astrid, Hester, Inia, Iris, José, Raimond, Thomas en Willem. De enthousiaste, gedreven, creatieve en van uitstekende smaakpapillen voorziene chef-kok schotelde ons een zes gangen veganistisch verrassingsmenu voor. ZES GANGEN? Ja, zes gangen. En ook nog van grote klasse. De volgende keer dat ik De Basis aandoe ga ik in gala. Wel zo passend.

Het begon allemaal met planken vol papadums en schaaltjes met mangochutney. De eerste gang had zijn eigen persoonlijke beat. Er was even niets anders te horen dan het breken van de papadums, het schrapen van lepeltjes mango over het knapperige platbrood en het gekraak van alle knisperigheden tussen onze tanden. Hoor je ‘m, de puls? Knak-schrrrrjt-krak, knak-schrrrjt-krak, knak-schrrrjt-krak! Als daar maar geen rap van komt.

  Een glas met een piepklein beetje bulgur en zwarte olijvenzout voor ieders nieuwsgierige snufferd zorgde opeens voor verwachtingsvolle opwinding. En tadatataaa daar was ie! De soeppot! De chef en zijn lieftallige assistente schonken de soep in onze glazen met de verve van volleerde soepgeisha’s. Een prachtige presentatie van een zeer smaakvol tomatenvloeiseltje dat op een elegante high soup niet zou misstaan.  

Yo yo carpaccio, dungesneden biet, lillend op de beat, nog van de papadrums
Op je buik een tuintje, groen en ongewied, met knof in rode wijn parfum

Althans ik denk dat het tenen knoflook gemarineerd in iets rooiewijnerigs waren, ik weet het niet zeker. Ik lette niet goed op bij de uitleg van dit gerecht. Dat komt vaker voor, dat ik niet oplet. Het geeft niet want het was toch wel heel lekker dus ga zelf maar proeven als je het beter wil weten. En sorry voor de lauwe rap die er toch nog van gekomen is.

Wat er volgde was een prachtig herfstig plaatje van gevulde en gegratineerde paddenstoelen omringd door bloemkooltjes in twee kleuren en babyworteltjes in romige crèmepjes van zichzelf dan wel bataat, en stukjes tempeh zo smaakvol en knapperig als ik ze nog niet eerder had geproefd. Score dus. Deze kok proeft en dat proef je, de smaak- en kraakverhoudingen kloppen gewoon. Fijn.

Foto door Alfons Spoler

De vijfde gangster dook op in een porseleinen frietzak en was vooral bedoeld om onze magen nog wat extra vulsel te geven. Zoals dat met patat gaat ging alles schoon op. Het begeleidende basilicumroomsausje vond ook gretig aftrek en nu was het alleen nog wachten op het toetje.

Foto door Alfons Spoler

Toetje? Neen. Dit was wel zeker en vast een volwassen dessert. De uitsmijter van de avond. Maar dan zonder spiegelei of deur-beleid. Vaak durven restaurants hun vingers niet te branden aan het maken van een volwaardig plantaardig dessert dat uit meer dan een paar stukken vers fruit en wat agavesiroop of balsamico bestaat. Deze, voorheen steakhouse voerende, chef-kokmeneer overrompelde ons met een toet van jewelste. De Nederlands-Frans geörienteerde keuken waar De Basis voor staat en zijn eigen smaak indachtig wilde de chef iets met rijstepap voor ons maken. Hij kwam op het idee om de rijstebrij gebakken in een loempia te te serveren met een bol overheerlijk vers mangoijs, notenkruim, verse aardbei en munt ernaast. Het was stil, heel stil tijdens deze zesde gang. En daarna brak het applaus voor de kok los.

De chef

Ach en er was daarna ook nog  thee en cappuccino met sojamelk voor de liefhebbers en een grote schaal pure chocoladeflinters met nootjes voor erbij. Het eten was heerlijk, het gezelschap was fijn, ik ben blij dat ik erbij mocht zijn!

Doei!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven