Er komt een boek!
Hoi! Ik rekende net uit dat ik de afgelopen twee jaar gemiddeld tweeëneenhalf blogbericht per week het wereldwijde web heb ingeknikkerd. Dat zijn minstens 268 veganistische recepten sinds 6 januari 2015, 269 kookverhalen sinds vandaag. Tijd voor een eerste boek en dat boek gaat er komen. In dat boek zijn 29 blogposts van mij opgenomen, kan ik alvast verklappen. Meer nieuwsfeitjes over dit boek volgen nog, één voor één, in willekeurige volgorde, en al naar gelang hun rijpheid van tijd en bekendmakingsheid eerder of later dan het vorige feit, ah daar gaat de willekeur alweer, dus blijf afgestemd.
Maar goed. Eerst een bonendip.
Dipje van flageoletbonen en zilveruitjes wordt pastasaus
Nu ben ik grieperig zoals dat heet in de volksmond. Een goed excuus voor mijn man om te koken en voor mij om op de bank onder een dekbed te liggen. Mijn man maakt het zich gemakkelijk in de keuken door de rest van één van de brooddipjes die ik voor het bezoek van gisteren maakte te gebruiken als pastasaus. De bonendip bestaat uit:
Ingrediënten bonendip:
– 2 eetlepels zelfgemaakte veganaise (plantaardige mayonaise) van 120 milliliter ongezoete sojamelk gestaafmixt met 1 eetlepel mosterd, 1 eetlepel agavesiroop, 1 eetlepel appelazijn en 1 theelepel zout, daarna doorgeklopt onder het langzaam bijgieten van 250 milliliter zonnebloemolie
– 5 eetlepels zilveruitjes
– 2 handen versgeplukte krulpeterselie
– 10 sprietjes verse bieslook
– 1 blik flageoletbonen, zonder vocht (265 gram )
– zwarte peper
– zeezout
Bereidingswijze bonendip
Die mooie ingrediëntjes had ik gisteren al bestolen van hun individuele kwaliteiten:
1. de staafmixer maakte korte metten met de ronde knapperigheid van de uitjes, de zachte fermheid van de bonen en het brosse gekrul van de peterselie.
2. Samen met de romige mayonaise, de holknakkige bieslook en zwarte peper en zout naar mijn eigen lust, pureerde de staafmixer de eigenzinnige karaktertjes ten behoeve van het grotere goed.
We dipten er brood en worteltjes in gisteravond. En nu roert mijn man wat overbleef door een schaal gare macaroni voor twee. Hij mengt er ook nog wat stukjes walnoot, paprika en verse peper door en doormidden gesneden cherrytomaatjes. Wat peterselie en paprikarepen erbovenop. Edelgistvlokken om mee te strooien op tafel en het maaltje is klaar en zo lekker dat ik er zelfs rechtop van ga zitten.
Doei!
