Hoi! Ik zet net een tros druiven gemengd met een flinke scheut lokale kruidenbitter in de vriezer. Tot alles bevroren is schud ik om de zoveel tijd met het bakje. De dronken druiven worden op tweede kerstdag onderdeel van het grand dessert.
Voor het volgende onderdeel van het pretentieuze nagerecht ontpit ik acht dadels en ik carousselleer ze in de hakmolen. Dadelgehakt. Twee eetlepels vegane nootnogapasta erbij geschept en erdoor gedraaid later is het tijd voor een dikke snuf kaneel, een licht snufje cayennepeper, drie eetlepels gofio en twee eetlepels gesmolten kokosolie. Staafmixeren en dan kneden. Nee, toch te weinig voor acht personen:
Dus ik zet 75 gram pure chocola een minuut in de magnetron en kneed dit erdoor samen met nog zo’n vijf eetlepels gofio. Ik proef. Ok. Extra kaneel en cayennepeper. En nog een eetlepel gesmolten kokosolie. Kleffe bende nu, ik laat de chocola en kokosolie even wat aanharden voor ik de balletjes draai en door de hazelnotenhak wals. Nee niet dus. Ik doe er eerst toch nog drie eetlepels extra gofio door en ik draai geen balletjes maar steek hartjes uit het deeg. Elf stuks heb ik er nu.
Elf stuks in twee verdiepingen die nu lekker gaan opstijven in de koelkast. Ik zeg tabee gofiohartjes, ik zie jullie op tweede kerstdag!
De makkelijke versie van dit recept is natuurlijk: staafmixer alle ingrediënten (zie hieronder) behalve de hazelnootkrokant, kneed er deeg van, rol daar weer een lap van, steek er hartjes uit, druk die hartjes in de hazelnootkrokant en laat ze opstijven in de koelkast. Die arme Lap. Eerst wordt ie gerold, dan wordt zijn hart uitgestoken en omhuld met scherpheid opgesteven in de kou. Dat gun je geen levend wezen eigenlijk. Sorry Lap.
Wordt vervolgd, dit grand dessert.
Doei!
– 8 ontpitte dadels
– 2 eetlepels vegane chocopasta-achtigheid
– 11 eetlepels gofio (of amandelmeel of ander meel dat je onbereid lekker vindt smaken)
– 3 eetlepels gesmolten kokosolie
– 75 gram gesmolten pure chocolade
– kaneel
– cayennepeper
– hazelnootkrokant (nougatine)
