Een kudde grof gebekte chocolade moeflons

Hoi! Benieuwd! Ben ik. Er staan twaalf bakvormpjes vol met chocolademuffindeeg in mijn oven. Hopelijk herrijzen ze na een half uurtje vlammen in 200 graden Celsius als chocolademuffinfeniksen uit hun beslagas. Huh? Dat is een raar en onjuist beeld. Ten eerste verbrandt dat deeg helemaal niet als alles goed gaat. En ten tweede moeten die muffins niet herrijzen maar rijzen. Aan de andere kant (en ook aan de ene kant) is mijn ovenraam zo vies dat ik überhaupt niet kan zien wat zich daar binnen in die stoof afspeelt dus ik kan niet uitsluiten dat mijn uit-hun-eigen-assen-herrijzende-feniksen-beeld allicht wel correct is.

Ingrediënten voor twaalf moeflons:
– 200 gram bloem
– 100 gram rietsuiker
– 2 theelepels bakpoeder
– 1 theelepel zout
– 180 milliliters chocoladesojamelk
– 80 milliliters zonnebloemolie
– 100 gram grof gehakte pure en plantaardige chocolade

Basis en inspiratie voor mijn grofgebekte chocolade moeflons zijn overigens te vinden op de website van De Groene Meisjes, hierzo. Dat gaat daar om blauwe bessen muffins trouwens, die bessen heb ik niet in huis en ik wil niet naar de winkel. Maar inderdaad, mijn gebakskunst is nog steeds dusdanig amateuristisch dat ik wel gebruik móet maken van andermans recepturen.

Maar goed. Bloem, rietsuiker, bakpoeder en zout zijn gigadroge humorvrinden van elkaar dus die lachen zich een slag in de rondte in mijn beslachkom. Beslagkom. Ze mengen goed samen zo, echt beslachen man! Goed mengen bedoel ik.

Dan de familie Vloeibaar: sojachocolademelk en zonnebloemolie. Zij staan op een wat slappere voet met elkaar dus ik meng ze rustig aan en na elkaar door de droge paljasmakkers. Goed roeren, ik begin met een vork en naarmate de substantie vloeisiger wordt ga ik over op het gebruik van een garde.

En dan het onbehaaglijkste onderdeel van dit project, de grofgebekte chocolade. Deze scheldende, foeterende en tierende puurheid haat vrienden en familie dus ik heb met oordoppen in de bruine brokken door het beslag geschept. Eenmaal erdoor, is het geschimp snel over hoor. De vrienden en familie zijn met meer en sterker en nemen de chocola, in eerste instantie tegen zijn zin, liefdevol op in hun midden. Het komt allemaal goed schatjes.

Nou, dat was het wel. Nu is het een kwestie van het moeflonbeslag in de muffinpapiertjes in de muffinovenvorm te gieten. Gelijkmatig verdelen enzo. En dan die oven in. 30 minuten was hier ruim voldoende, kijk maar eens even:

  Ik moet nog proeven van deze kudde grofgebekte chocoladebruine moeflons, wiens natuurlijke habitat de bergweide is. Dat is hieronder ook duidelijk in beeld gebracht. Maar hé, wacht eens even, dat zijn er maar elf! Hebben we hier te maken met een verloren schaap?  

  Ja! Een van de kudde afgedwaald exemplaar! Die eet ik mooi op. Super lekker!   

  Alleen één ding. Ik krijg dat cupcakepapiertje niet fatsoenlijk van de moeflon af. Dus als je tips hebt, gaarne. Ik heb ze nu maar gewoon geschild, echt, letterlijk. Dat lijkt me niet de bedoeling met muffins. Of is dat altijd zo en weet ik daar gewoon niets vanaf?   

Doei!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven