Hoi! Alles is een soort paella of risotto of nasi. Nou ja, niet alles. Ik bedoel dat nasi een soort paella is. En paella een soort risotto en risotto ook weer een soort nasi en nasi ook weer een soort risotto en risotto een soort paella en paella een soort nasi. Eén pot nat, met rijst, water en toevoegingen. Godslastering in culiland? Misschien. Maar daar vergaat de wereld niet van.
Het gerecht paella is vernoemd naar de pan waarin het gemaakt wordt. Paella zou van het Latijnse ‘patella’ zijn afgeleid en dat betekent ‘pan’. Twee dagen geleden maakte ik een pan. Een veganistische pan. Niet in een paellapan en ik heb ook alle regels van het paella maken met voeten getreden, natuurlijk, leer mij mezelf kennen woeptiedoepdoep, ik geloof niet in conservatisme, inflexibiliteit en creativiteit vermoordende principetradities. Maar ik had het Valenciaanse paellagerecht wel in mijn achterhoofd.
Ingrediënten voor twee pangenieters:
– 200 gram zilvervliesrijst
– 1 gesnipperde ui
– 1 fijngesneden teen knoflook
– 1 fijngesneden stukje verse rode peper
– 2 gesneden tomaten ik had romatomaten
– 1 paprika in kleine stukjes ik had een groene
– 1 blik kikkererwten, uitgelekt en afgespoeld
– saffraan
– 1 eetlepel kokosolie
– gedroogde provencaalse kruiden
– 1 half glas witte wijn
– 1 stevige theelepel bospaddentoelenbouillon of een bouillonblokje
– 1 half potje zongedroogde tomaatjes
– 1 scheutje pruimenazijn mag ook andere azijn
– 1 hand verse peterselie
De kokosolie was weer eens aan de beurt, die zeurde al dagen aan mijn kop of ze weer eens mocht bakken dus ik verhitte haar in een pan. Ui, knoflook, paprika en peper keken wel een beetje raar op toen ze de kokosolie in baggerden. Maar ze gunden het haar en spetterden vrolijk in haar rondte. Tomaat sprong er ook uitgelaten bij en de provencaalse kruiden en saffraan wervelden er verheugd doorheen.
De rijst hupte de pan in en draaide zijn korrels door de olie. Ik bood de pan de helft van mijn glas witte wijn aan. Dit werd gretig geaccepteerd. Mijn bospaddentoelenbouillon stond te trappelen om in de olie te geraken. Aldus geschiedde. Een halve liter kokend water ging in de pan en bubbelde de boel tot gezellige smaakhoogte. Na acht minuten veerden de kikkererwten erin. De zongedroogde tomaatjes sprongen uit hun eigen olie in de pan met mijn interpretatie van paella. Weer vijf minuten later schoot er nog een poeltje pruimenazijn in.
Nou en al deze smaakvolle panbezetters liet ik allemaal gewoon lekker doorfeesten met elkaar tot de rijst gaar en de smaak klaar was. En toen dat het geval was at ik samen met mijn echtgenoot die hele pan compleet leeg. Maar niet voordat ik de peterselie over het pangerecht uitstrooide.
Doei!
