Hoi! Supersnel en superpittig!? Yeah that’s me! Het eten was dat ook. Dus we gaven elkaar een boks én een high five, het eten en ik, snel als de bliksem, onzichtbaar voor het blote oog.
Deze ingrediënten boden zich aan vanavond, genoeg voor twee hongerigen om fluks wat vlotte vurigheid naar binnen te schuiven:
– 2 plakken miehoen (165 gram)
– 1 zak Thaïse roerbakgroenten (400 gram), of een anderlandige variant
– stukje verse gember, geschild
– 1 klein uitje in grove stukken
– stukje verse peper
– 3 teentjes knoflook
– een paar blaadjes verse munt
– een halve citroen
– 4 eetlepels sojasaus
– 1 eetlepel esdoornsiroop
– 1 hand pinda’s
– olijfolie
– zout
Gember, uitje, peperstukje met pitjes, knoflook, munt, flink wat zout en twee eetlepels olijfolie draaien ijlings tot een smeuïg gepeperd massaatje.
Water in een pan gaat op het vuur om te koken. Een pan om in te bakken, of wokken zo je wil, wordt heet. Mijn verse boemboetje hopt haastig in de bakpan en wordt door een pollepel uitgewaaierd over de bodem. De wokgroenten kletteren knap bij de brandende boemboe. Opgezweept door de pollepel zwieren de groentes door de pan. Citroensap perst zich uit de halve citroen en blust de groentes af. (Mijn citroen was biologisch dus ik heb de schil ook nog presto boven de pan geraspt.) Sojasaus gulpt gezwind erbij. Om de heetheid een weinig te temperen schieten er een scheutje water en een eetlepel esdoornsiroop voorbij. Oh, en een hand pinda’s voor de knapperige beet rollen ook nog de pan in.
De mihoen gaat vier minuten in het water dat net van de kook is geraakt en wordt dan schielijk uit elkaar getrokken door twee vrolijke vorken. De mihoen gaat bij de groenten.
Rap roeren, en dan gauw aan tafel, we hebben trek. Blussen kan met bier. Tel zelf maar hoeveel synoniemen van gekruid en vlug ik heb gebruikt. Ik ben ook benieuwd naar het aantal alliteraties in deze blogpost. Het goede antwoord wint een boks én een highfive van mij of van een van mijn maaltijden naar keuze.
Doei!
