Blogpost nummer 400!
Hoi! Ik sta hier dus wat uitjes in hele kleine stukjes te snijden en ik denk, wat moet ik toch nu weer voor een gerecht maken dan. (Spoiler: fussilli met spinaziesaus natuurlijk!)
Dit is mijn vierhonderdste recept hier, soort van. Het is mijn vierhonderdeneerste blogbericht en ik weet dat er zeker een paar berichten zonder recept zijn maar niet heel veel. Die zijn op een hand te tellen waarschijnlijk. Dus ik zeg gewoon: hallo recept 400, welkom in mijn blog.
Ik snipper ook maar gewoon een dikke teen knoflook en verkruimel een gedroogd chilipepertje.
Backing flavours
Ja die backing flavours zijn nog altijd steevast onderdeel van de meeste maaltjes die ik maak. De oh zo belangrijke vaste achtergrondsmaken die een gerecht de nodige flair, harmonie en een tik pit meegeven. Ui, knoflook en (verse of gedroogde) peper. Soms wordt zo’n achtergrondsmaak zelf ook een bekend gerecht, denk aan uiensoep, gepofte knoflook en gevulde pepers.
Er is verder geen verse groente in huis maar er ligt wel een pak spinazie a la crème met sojaroom in de vriezer. De inhoud van het pak gaat in een pan op een laag vuurtje eerst ontdooien en later opwarmen.
Ik giet een sliert olijfolie in een hete bakpan op het fornuis en laat de stukjes ui erin buitelen. Die worden even goed hard aangebakken tot ze een beetje bruin zien. Dan gaat de knoflook erbij, die mag ook lekker kleuren.
Wat nu?
Fussilli met spinaziesaus, linzen en gebakken amandelen
Een handvol amandelen kijkt me vol verwachting aan vanuit een keukenkastje. Die hak ik in stukjes en gooi ik samen met de verkruimelde peper in de pan bij de knoflook en ui. Het vuur gaat iets lager.
Weet je wat? Ik zet een pan met een paar liter water op het vuur, dan kan daar straks pasta in koken.
Eens even kijken, pasta, ik heb fussilli, wat smaakt er nog meer lekker bij die pasta. Ja, zongedroogde tomaatjes. Die heb ik altijd in huis. Ik prik er tien uit de olie, snij ze wat kleiner en kletter ze in de pan met backing flavours en amandelen.
Linzen! Ook vaste bewoners van mijn bijkeukenkast. Die zijn altijd lekker door de pastasaus en een goede bron van eiwitten. Ik laat een potje linzen uitlekken en kukel ze in de pan met backing flavours, amandelen en zongedroogde tomaatjes.
Ik roer de spinazie nog eens om en ook de linzen met hun entourage. Die entourage vul ik aan met een hele flinke eetlepel gedroogde oregano.
Het water voor de pasta kookt en fussilli, genoeg voor twee personen, glijdt het water in. Koken maar.
Hopsa de spinazie is warm, ik schenk haar bij de linzen in de pan, strooi er twee eetlepels edelgistvlokken bij en roer alles goed door elkaar. Een half pakje extra sojaroom plens ik er wel nog door hoor, maar je kunt ook volstaan met een scheutje ander vocht, als je die extra room te vet vindt. Water misschien, of sojamelk, misschien wat wijn of bier.
Smikkelen maar!
Als de pasta is afgegoten en de saus volledig op smaak is, daar mag misschien nog wat zout doorheen, van mij wel, maar het moet niet, dan kun je twee buiken helemaal rond eten aan deze heerlijke pasta.
Doei!
Ingrediënten fussilli met spinaziesaus:
– 2 kleine uien
– een grote teen knoflook
– 1 gedroogd chilipepertje
– een handje vol amandelen
– 1 blik of pot linzen (350 gram brutogewicht)
– 10 zongedroogde tomaatjes uit olie
– gedroogde oregano
– 1 pak diepvries spinazie a la crème met sojaroom (400 gram)
– edelgistvlokken
– 1 half pakje sojaroom (125 milliliter)
– fussili voor twee personen
– olijfolie om in te bakken
– zout
