Hoi! Ik presenteer: een gastblog. Frites Magiques. Geschreven door mijn vader. Mijn vader heeft mijn friet zuur”vlees” vele malen bereid en tot in de puntjes geperfectioneerd. Ik vroeg hem daar eens over te schrijven. Dat deed hij, lees maar hieronder. Als je nou zelf ook denkt van ‘hé, maar die kaneelbilletjes heb ik inmiddels beter onder de knie dan mevrouw Vegaan met Die Banaan zelf’, of ‘zo’n plantaardige paella kan nog wel wat verbetering gebruiken’, schroom niet en klim in de pen, stuur me tekst, foto’s en uitleg en wie weet ben jij de volgende gastblogger hier.
Friet met zuurvlees maar dan zonder vlees. Pure magie!
Niet alleen het eten van Doriens frites met zuurvlees, maar dan zonder vlees, is een onvergetelijke culinaire ervaring. Het bereiden ervan is een evenzo wonderlijke beleving. Jawel! Intussen heb ik al een aantal malen dit gerecht gefabriceerd. Een keer puur alleen voor Anneke (moeder van Dorien) en mijzelf. Wij waren meteen om. Een tweede keer voor de bedenkster en haar man (risico’s ga ik niet uit de weg). Goed bevonden, yeah! En onlangs voor Kristel, zus van bedenkster en haar lief, Richard. Sprakeloos, pas na een glas wijn kwam er weer geluid uit. Magisch wah? Dat laatste is een typisch Limburgs stopwoordje.
Het begint eigenlijk al met het verzamelen van de ingrediënten voor dit gerecht. Natuurlijk, je voelt het aankomen! De combinatie staat garant voor de zo vertrouwde smaak van frites zuurvlees, maar dan spannender. Magie! (Toevoeging van vlees zou het alleen maar verknallen.) Magisch om tijdens het koken gaandeweg te ontdekken dat het gewoon kan. En dan het absolute magische hoogtepunt: het moment dat ik de zonnebloemolie al mixend bij de sojamelkmosterdagavasiroopappelazijn doe.
Mensen wat er dan gebeurt! Een welhaast psychedelische (1967: Lucy in the Sky with Diamonds) ervaring: Een hemelse luchtige wonderbaarlijke explosie in slow motion met als uiteindelijk resultaat: een prachtige naise, niks mayo maar helemaal vega. En dat is dan nog alleen maar het begeleidertje. Omdat ik geen slaafse volger ben van wat dan ook, dus ook niet van recepten, doe ik er een flinke bos verse gesneden bieslook door trouwens.
Het volgende magische moment is de reactie van de gasten die het gerecht voorgeschoteld krijgen. Waauw, wat is dit? Hoe kan dit? Lekkerder dan vroeger! Frites zuurvlees? Ga toch weg man! Dit is veel lekkerder. Nooit meer frites zuurvlees, nee doe mij dan dit maar! Mag ik nog wat? Nee het is nu op, er zijn grenzen ja.
Geertjan Buddeke hier in beeld (links) met zijn eigenhandig geperfectioneerde Frites Magique
Zelf noem ik me een hoofdzakelijke vegetariër met regelmatige terugvallen, veroorzaakt door prikkels uit de buitenwereld (zeker niet door denkfouten of zwakheden in mijzelf). Maar terugvallen in de oorspronkelijke frites zuurvlees zal niet meer gebeuren. Ook magisch toch? Een nieuwe naam voor dit gerecht zou ik aanbevelen. Zonder vlees erin: Frites Magiques: een magisch gerecht, ook voor iedereen die niet wil geloven dat het kan: frites zuurvlees zonder vlees.
Voor alle frites magiques recepten in dit blog klik hieronder:
– de beste friet zuurvlees ooit
– smoor op Limburgs zuurvlees-smaak
– zure witte peperwieven
– pannenkoek friet zuurvlees
Hihi, dit is niet een recept wat ik anders ooit zou maken. Maar door deze geweldige blog staat hij nu als 1 op mijn to-make-verlanglijstje. Dank jullie wel, voor deze fijne blog!
Hé wat ontzettend leuk om te lezen Anita, dank je wel voor het laten weten en ik ben benieuwd hoe de recepten je bevallen!