Hoi! Ik weet niet waar ik zin in heb, zin in heb, zin in heb, ik weet niet waar ik zin in heb, in ieder geval niet in koken! Huh? Wat doe ik dan hier? En in de keuken? Hier naar staren:
Ik ben benieuwd wat ik ga doen. Ok ik pak de aardappels, zo’n 550 gram, we hebben honger dus dat is goed, en schrob ze stevig onder de koude kraan. Ik zet de oven op 200 graden. Hop de aardappels drop ik in een ovenschaal en masseer ik met olijfolie. Peper, zout en verse rozemarijn uit eigen tuin erbij en hop, op de pof, in de oven. Die aardappels zijn wel drie kwartier zoet daar, als het niet langer is want die oven is amper warm nog nu.
Overigens is mijn hele leven en dus ook deze nog grotendeels onbepaalde maaltijd gebaseerd op pure fictie. Eventuele overeenkomsten met welke werkelijkheid dan ook berusten op pure toevalligheden. Dus die courgettebol en dat ik daar iets mee wil moge duidelijk zijn. Ik was ‘m, snij de kontjes er af, wist je dat een bolcourgette twee, weliswaar totaal verschillende, maar toch wel twee kontjes heeft in mijn werkelijkheid? Goh die aardappels in de oven beginnen nu al te sissen en te doen, ik zet de temperatuur terug naar 180 graden. Watje ben ik hè? Die bolcourgette, uit de tuin van vrienden trouwens, extra lekker verwacht ik, gaat doormidden en in een pannetje met water op het vuur om te koken. Vraag me niet waarom, dat weet ik nog niet.
Even snij en toss ik een slaatje bij elkaar van een avocado, twee tomaatjes, een komkommer uit de tuin van diezelfde vrienden, die zal lekker zijn want vanmiddag at ik er al een en die was lekker, wacht, daar heb ik zelfs nog een foto van:
een blik maïs, peper, zout en een flinke scheut hele mooie olijfolie die een andere vriendin weer voor me meebracht uit Umbrië. Die olie is zo lekker, die maakt het simpele slaatje zo helemaal heerlijk af, klaar, niks anders meer nodig, echt niet.
De twee halve courgettebollekes haal ik uit het kookwater en laat ik even uitlekken. Dan hol ik ze uit en meng het uitholselspul met twee eetlepels amandelmeel, twee eetlepels edelgistvlokken, een halve theelepel zout, een theelepel Provençaalse kruiden, flink veel knoflookpoeder en een scheut van die heerlijke olijfolie. Daarmee vul ik de courgettehelften. Ik positioneer op elke halve bol nog een olijf, voor de juiste look.
Nou dan zijn we er eigenlijk al zo’n beetje. Ik heb nog zelfgemaakte veganaise over van het etentje met, ja hoor, weer vrienden, van gisteren. Allemaal fictie gelukkig. Ik keer de aardappeltjes nog even om en zet de oven nog even op zijn hoogst voor de puntjes op de fictieve i. Zo’n minuutje of vijf maar, dan is het klaar, kijk maar:
Mijn man zegt over de gevulde bolcourgette: “nailed it”, kijk maar:
Doei! Ingrediënten voor twee personages: 550 gram aardappels Olijfolie Peper Zout Verse rozemarijn Een bolcourgette Een avocado Twee tomaten Een blik maïs (400 gram) Amandelmeel Edelgistvlokken Knoflookpoeder Gedroogde Provençaalse kruiden Veganaise