Hoi! Laatst liep ik tegen groene erwten pasta op, boem pats, zo hop in de supermarkt. “Hallo groene erwten pasta, jou ken ik nog niet, ga je mee naar huis?” Ja ok dat was wel goed dan. Lekker makkelijk, die groene erwten pasta.
Nou ben ik zelf ook niet eenkennig en sommige periodes zeer easy going dus ik nam nog wat meer lekkere dingen vanuit de supermarkt mee naar huis.
– 160 gram groene erwten pasta
– de blaadjes van 6 takjes verse munt
– 6 takjes verse munt
– 1 kleine citroen, uitgeperst
– 115 gram zwarte olijven
– 1 courgette in kleine blokjes gesneden
– 1 groene paprika in kleine blokjes gesneden
– 1 stukje verse groene peper, formaat naar smaak, verflinterd
– 1 teen knoflook, verflinterd
– 1 ui, versnipperd
– gemalen komijn
– zout
– olijfolie
Bijna allemaal groentjes, wel zo makkelijk, of toch ook niet, ze moeten nog veel leren tenslotte. Nou ja ik ga het meemaken.
Die groene blaadjes verse munt liggen me toch een portie verwachtingsvol aan te kijken. “Nou, hebben jullie zelf ideeën?” vraag ik ze. Wat verlegen gegiechel. Verder niks. Zucht. Een citroentje springt op mijn schouder en stelt me met een verfrissende arrogantie voor om haar tintelende sapje te combineren met deze jonge muntmannetjes. Ok ok, goed plan, maar ik giet er wel nog twee eetlepels olijfolie bij om de muntmaagdjes niet meteen in het prikkelende diepe te gooien. Overgoten met het opwindende citruszuur en de mildstemmende olie blijven de blaadjes toch nog laf in mijn hakmolenbakje liggen wachten tot iets buiten hunzelf actie onderneemt.
Om de flauwheid te verjagen strooi ik met zout en geef ik de hakmolen vrij spel. Bam. Muntolie.
De makkelijke erwten pasta heeft alles gadegeslagen en ziet een samenkomst met de muntolie wel zitten. “Ok jij liever dan ik” zeg ik en zet een pan met veel water op het vuur.
In een andere pan verhit ik wat olijfolie, fruit ik ui, knoflook en peper wat aan en bak daarbij courgette, paprika en olijven flink op. Een dikke wolk komijn stuift door de groentes.
Als het water kookt glijdt de fussillivormige pasta in de pan om vijf minuten tot al dente fermheid te koken. Ik ris de blaadjes van de zes overgebleven munttakjes en snij ze in kleine stukjes. De pasta giet ik af en meng ik met muntolie en munt.
Boven de pan met courgette, paprika, olijven, peper, ui, knoflook en komijn draai ik een paar keer met de zoutmolen.
Nou daar gaan we, etenstijd. Ha, een heel ander mondgevoel, leuk! De structuur van pasta die gemaakt is van erwtenmeel is nu eenmaal anders dan wanneer de fussilli van tarwe is gemaakt. De nabijt lijkt wat zanderiger. Ik vind het wel lekker. Ik ben nu ook benieuwd naar de rode linzen penne die ik naast de groene erwten fussilli in het schap zag staan.
Doei!
