Hoi!
Soms maak ik een soort kaas. Nou ja kaas, er komt geen melk of stremsel bij kijken, ik noem het kaas omdat ik er tosti’s mee maak en het over pizza en pasta strooi en het dan dezelfde smaaksensatie en vettigheidsgraad geeft die ik me herinner van kaas. Maar dan nog is het geen kaas hoor.
Basiskaas maak ik van amandelmeel, kokosolie, edelgistvlokken en flink wat zout. In vijzel, keukenmachine of met de staafmixer. De verhoudingen zijn in eetlepels ongeveer evenveel kokosolie als amandelmeel en gistvlokken (1:1:1) en zout naar smaak. Nootmuskaat raad ik er ook bij aan, en knoflookpoeder.
En dan die hele boel pureren, met een staafmixer.
Als je deze kaas in de koelkast zet wordt ie wat harder zodat je hem echt ook kunt verkruimelen over pizza en pasta. Wat langer buiten de koelkast kun je hem weer echt smeren. Deze staat al wat langer in de koelkast en kan ik het best verkruimelen:
Je kunt er ook een pitatovenaarstosti mee maken. Verspreid de kaas tussen de twee helften van een opengesneden pitabroodje, misschien leg je er nog wat zongedroogde tomaten of ander lekkers op, klap dan het broodje weer dicht en leg het in het hete tostiapparaat! Klaar? Lekker dippen in mayo, ketchup of curry!
Ik heb een liedje in mijn hoofd dat mijn man en ik al jaren te pas en te onpas zingen, dat gaat zo: Kaasmaker met banaan op hoofd, naan op hoofd, naan op hoofd, Kaasmaker met banaan op hoofd, naan op hoofd. Ook soms in het Engels: Cheesemaker with banana on head, nana on head, nana on head, Cheesemaker with banana on head, nana on head. Op de melodie van The wheels on the bus go round and round. Ik heb uiteraard nooit bananen in huis maar het zal er nog een keer van komen dat ik kaas maak met naanbrood op mijn hoofd natuurlijk, want oma’s (nana’s) heb ik niet meer.
Doei!
