Hoi! Terugkomend op mijn vorige blog moet mij nog een hapje van het hart. Ik nam laatst allerhande hapjes mee naar een bruiloftsfeest. Niet ongevraagd hoor, de bruid vroeg mij erom en de gom was het er geloof ik ook wel mee eens.Wel wetende wat ze krijgen als ze hapjes bij mij bestellen maakte ik wat ongevraagd veganistische ‘kaas’pakketjes. Je zou ze ook “minipizza aardappel rozemarijn zongedroogde tomaat” kunnen noemen, zie foto. Een naam is een naam maar deze naam schept misschien wat verwarring, er komt geen rozemarijn, aardappel of pizzadeeg bij het hapje kijken.
De benodigdheden voor een hele bunch peterseliepestoflapjes zijn:
– de blaadjes van 1 plant peterselie
– 1/3 pot zongedroogde tomaatjes
– 3 dikke eetlepels amandelmeel
– 3 dikke eetlepels edelgistvlokken
– 3 dikke eetlepels kokosolie
– 1 pakje plantaardig bladerdeeg uit de diepvries
– nootmuskaat
– knoflookpoeder
– zout
– peper
De oven verwarmt voor naar 200 graden. De bladerdeegblaadjes ontdooien lui, verspreid liggend op een groot bord in de buurt van een verwarming. Alle ingrediënten behalve het bladerdeeg, de olijfolie en een paar blaadjes peterselie voor de garnering mix ik staaf. Ik meng twee eetlepels olijfolie met peper, zout en knoflookpoeder in een bakje en leg er een kwastje bij klaar.
Daar gaan we. Ik snijd ieder bladertje deeg in vieren. Op de bovenste bladertjes schep ik een theelepel peterseliekaas.
Dan leg ik de onderste deegvierkantjes op de bovenste bladertjes en druk de buitenrandjes aan.
Met een vorkje maak ik de aanhechting tussen boven- en onderplakjes nog kaasdichter. Met het kwastje beolie ik ieder pestopakje en ik druk nog een peterselieblaadje in ieder kussentje.
Op een vel met olijfolie bepoteld bakpapier dat op een rooster ligt gaan de kussentjes de oven in. Ik weet niet meer hoe lang ze in die oven toefden, ik gok een kwartiertje. In ieder geval haalde ik de hapjes eruit op het moment dat ze lekker opgebold en bijgekleurd waren. Lekker op smaak waren ze ook, deze identiteitswarrige klaterkaaskussentjes. Ach en voor de goede orde is hier nog een plaatje van de nog niet afgebakken minipizzaatjes, waarvan het naamkaartje per abuis bij de kaaskussentjes werd gelegd.
Doei!
