Koken met Vikingen. Rijstschotel met koolrabi, champignons en rookzout.

Hoi! Ik was in een Duitse supermarkt. Daar haalde ik wat veganistische etenswaren die in Nederland nog niet in de supermarkt verkrijgbaar zijn. Zoals marshmallows, omeletmix zonder ei en rookzout. Dat Deense rookzout wordt 160 uren boven beukenhout gerookt, aldus de verpakking. En dat roken van zout zou van de Vikingen afstammen, aldus de verpakking. Nou dat gaan we eens beproeven dan.

De ingrediënten voor twee zeevarende Noormannen:
– 200 gram rijst
– 200 gram champignons
– 1 koolrabi
– 1 ui
– 1 teen knoflook
– 1 stukje verse peper, ik heb gele
– olijfolie
– rookzout
– 180 veganistische miniburgers, ik heb kant en klare Bratlinge meegenomen uit Duitsland, doe ik dat ook eens:

Gram bedoel ik, 180 gram, en niet 180 van deze burgertjes, dat zou best veel zijn namelijk, begrijp je wel. Het zijn er vijf in totaal trouwens, vijf burgertjes, niet 5 gram, dat zou weer wat weinig zijn namelijk, dat begrijp je ook wel. 

Weinig ingrediënten, veel smaak. Dat klinkt al heel Vikings, vraag me niet waarom. In ieder geval zet ik een pan water op een kookpit en roep ik Thor aan om met zijn hamer het vuur aan te bliksemen. Ja oké, dat is gelijk de eerste en de laatste keer, wat een bende. Oh jee, Odin zat in Thors kielzog en met zijn speer hakt hij ui, knoflook, peper, koolrabi en champignons in stukken. Nog meer rotzooi.

Het water kookt. Thor probeert de roetschade in mijn keuken goed te maken en stort de rijst in het water met een concentratie als die van een lieftallige assistent.

Goed. Fijne bakpan op een pitje, nee Thor laat maar ik zet ‘m zelf wel…. oké, nee dit is echt de laatste keer dat ik Germaanse goden in mijn keuken laat. Gelukkig heb ik zo geen andere ouwe noordelijke godennamen paraat, behalve… Freya? Is dat er niet één…. Oh nee! Daar heb je haar al in haar wagen voortgetrokken door twee katten! Ze weent olijfolie in mijn hete pan. Ik gooi de door Odin fijngespeerde smaakmakkers in de olie en bak ze flink in het rond, een tijdje of wat. Als de boel dreigt aan te koeken vraag ik Freya of ze nog een traantje wegpinkt boven de pan. Daarna voorkom ik aankoekgevaar met af en toe een scheutje water.

Ik durf die koekenpan eigenlijk niet meer op het fornuis te zetten… Ja hoor! Onverbeterlijk, die Thor! Nou ja goed, hij kan er niets aan doen, die ouwe Noormannen hebben hem verzonnen. (What were they thinking!?) Oké Freya, beetje olijfolie mag wel in die pan, dan de Bratlinge er even in bakken aan boven- en onderkant. Odin wijst mij erop dat die laatste zin misleidend kan werken. Wanneer je zo’n burgertje omdraait wordt de onderkant bovenkant en de bovenkant onderkant. Odin vreest dat mensen tot in het oneindige de sojaschijfjes gaan lopen omdraaien. Ik denk dat het wel mee zal vallen en dat Odin zich gewoon verveelt. De filosoof. Nou vooruit, giet de rijst maar even af dan Odin.

Nou hè hè, het lijkt een simpel maaltje om te bereiden en dat is ook zo, zo lang je dus geen Noordse goden aanroept tijdens het koken. Ik strooi nog flink wat van dat Vikingenzout door de pan met koolrabi en champignons en serveer alles. De goden zijn tevreden met een snuifje rookzout, mijn man en ik smikkelen van de maaltijd. Op die omeletmix kom ik nog terug.

Een plantaardig chocoladekoekje als toetje.

Doei!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven