Hoi! Cherrytomaatjessaus en spinaziesaus, het verhaal ernaartoe.
Nachtfeestpasta met twee sauzen
Op een mooie ochtend in augustus stond er op mijn bureau op kantoor een grote kunststof bak vol met cherrytomaatjes. Ik vroeg me af wie deze rode rakkertjes was vergeten mee te nemen na een heimelijk feestmaal in een leeg kantoor.
‘s Nachts zou dat dan geweest zijn, dat feestmaal. Net als op kostscholen in kinderboeken van vroeger. Dan kwamen die kostschoolkinderen in het geheim samen in de gymzaal of soms zelfs ook bij het buitenzwembad van de school en dan hadden ze allemaal iets lekkers meegenomen. Ze aten hun buiken rond en kletsten, speelden en zwommen de hele nacht. De volgende dag waren ze niets waard en misselijk van alle snoep, koek en ander lekkers. Toffe leerkrachten knepen een oogje toe, de vervelende docenten probeerden ze te betrappen en dat lukte ze soms wel en soms niet.
De tomaatjes zagen er heerlijk uit en het verbaasde me echt dat ze niet op waren gegaan tijdens dat kantoorfeest die nacht in augustus. Toen aan het eind van de dag niemand zich gemeld had na herhaalde oproepen via mail en door de intercom, besloot ik de bak tomaatjes mee naar huis te nemen.
Het waren wel vijftig stuks! Vijftig! Ik maakte daar snel en simpel een pure, beetje zoetzure pastasaus van:
Ingredriënten Cherrytomaatjessaus en spinaziesaus:
Cherrytomaatjessaus:
– 50 cherrytomaatjes
bakte ik vijf minuutjes op gematigd vuur in
– 2 eetlepels olijfolie met
– wat zout en
– 1 theelepel gedroogde dille en ik strooide er
– 2 theelepels rietsuiker door. Ik liet de boel rustig en niet te lang stoven zodat de tomaatjes licht gekarameliseerd raakten. Ondertussen kookte
– 200 gram fussilli gaar in een pan vol water. Ik bluste de tomaten af met het sap van
– 1 halve citroen, en daar moest ik het maar mee doen. Nee dat is niet waar, Ik maakte nog een pastasaus:
spinaziesaus:
– 1 gesnipperde uitje,
– teen knoflook in stukjes en
– 1 halve verse versneden peper fruitte ik in
– 2 eetlepels olijfolie, liet daar
– 450 gewassen verse bladspinazie in slinken en
– 50 gram zelfgemaakte zonnebloempittenkaas in smelten.
Eén pasta, twee sauzen, ik at ze los van elkaar, én gecombineerd over de fussilli, allebei de varianten waren niet te versmaden.
Morgen zet ik die lege plastic bak op het bureau van die collega met zijn groentetuin. Met een briefje erin: “volgende keer je collega’s ook uitnodigen.”
Het recept van de zonnebloempittenkaas vind je door op ‘hier‘ te klikken. Hier dus. Nee ‘hier‘. Je kunt trouwens ook wel andere plantaardige kaas of room gebruiken ofzo, zie maar.
Doei!
