Hoi! Ik zit in mijn lievelingsrestaurant in Münster! Krawummel! In mijn eentje! Mijn man moet hier vanavond iets met muziek doen. Maar die is nog onderweg. Ik ging alvast in mijn uppie op tour. Met de trein. Als ik in mijn eentje de wijde wereld in trek ben ik bang dat ik kwijt raak. Ik kijk veel misdaadseries. Maar goed, ik ben nog niet zoek en ik voel me een kleine zelfstandige in het grote Duitse Münster.
Hoikkadoröllchen, heb ik besteld. Dat zijn een soort loempiaatjes vervuld van pompoenmoesgeluk. Knapperig en vet van buiten, met een smeuïgkoeken hartje aan de binnenkant. Die rolletjes liggen op een king size bed van allerhande saladeideeën. Zo denken gebakken champignons aan een verhouding met wat weerloze peultjes die zelf weer liever samenhokken met de bloemkoolroosjes die ertegenaan kroelen. Bamboescheuten, wortelflinters en radijzenschijven hebben het gezellig in de door mijzelf gekozen mangodressing die over een groot deel van mijn Teller gegoten is. Rode en witte kool denken de vertrouwde Duitse ideeën over salade, zurig aangemaakt als ze smaken. Een helft van een of ander luchthartig broodjesidee ligt ook te contempleren op het saladebed. Lekker fluffy smaakt het broodje. Ja het is weer fijn bij Krawummel! Net stak een meisje het kaarsje op mijn tafeltje aan, ik bedankte haar voor de romantiek en ze wees naar het hartje dat om mijn nek hangt. Ze zei iets maar ik verstond haar niet. Ik lachte, knikte en at verder.
En inmiddels is dit alles al weer twee dagen geleden gebeurd. En nu? Nu maak ik ananassoep en ananasijsjes. Daartoe slacht ik een ananas. Ik verstaafmix de in stukjes gesneden ananas tot pulp en schud, stomp en wrijf de pulp langdurig en nauwkeurig door een zeef. Ik snijd een restje verse basilicum heeeeeel fijn, en ook een stukje verse rode peper en meng dat samen met wat pittige speculaaskruiden door de ananassoep
Een deel van de soep giet ik in nieuwe ijsvormpjes. Ik sta al een tijdje te trappelen om die ijsinstrumentjes te gebruiken, nou jongens, daar gaan we hoor!
Zo. Die liggen in de vriezer. Ik ga die pittige ananassoep eten. Maar niet voordat ik mijn kommetje heb laten poseren voor mijn nectarineboompje en ook voor mijn appelboompje.
Wat promoot fruit beter dan fruit hè? Ik las laatst een artikel over vegetatieve filosofie, over dat planten net zo goed smeerlappen zijn. Die fruitbomen hebben mij waarschijnlijk meer gedomesticeerd dan ik hen, is het idee. Of gehortesticeerd dan, mijn bomen en ik ontmoeten elkaar tenslotte altijd in de tuin (hortus) en niet in huis (domus). Oh, ik bedoel natuurlijk dat die bomen hun mens altijd de tuin in commanderen. Door hun zoete verleidingen dwingen ze mij om ze goed te verzorgen. DE KLOOTHOMMELS! Gut, die arme hommels laten ze ook voor zich werken. Als een soort voortplantingspostbodes. Rot fruit!
Pittig ananasijsje wel!
Doei!
Ingrediënten ananassoep en ijs:
– 1 hele verse ananas
– paar blaadjes verse basilicum
– stukje verse rode peper
– snuf pittige speculaaskruiden
