Geen tegenstribbelende savooiekool
Hoi! Ben je in Duitsland doe als in Duitsland. Savooiekool, wier naam ontleend is aan de Frans-Italiaanse streek Savoye, ken ik zelf vooral van het romige Rahmwirsing, in room gesmoorde savooiekool, dat een Duits vriendinnetje ons eens voorschotelde. Dus toen ik gisteren in de Duitse supermarkt de groene kool zag liggen overviel de herinnering aan dat lekkere gerecht mij en nam ik de kool mee naar ons vakantieappartement. De kool stribbelde niet tegen, ik had ook netjes betaald.
Per ongeluk een gecombineerd streekgerecht
Terwijl ik dit tik zoek ik van alles op en kom ik tot de ontdekking dat ik gisteravond een prachtig Savoyaans combinatiegerecht heb gecreëerd. Ik zal het even uitleggen. Ik maakte een risotto met savooiekool en, wil iemand nu even mijn verbazing schetsen, ik vind dus net uit dat de risotto in het Italiaanse deel van de Savoye voor het eerst is geïntroduceerd. Padatsjiiiiing! Oh wacht, waar blijft Duitsland nu helemaal? Oh ja, ik ben in Duitsland en kocht de kool in Duitsland en raakte geïnspireerd door een Duits vriendinnetje, we zijn weer rond.
Zutaten für zwei Personen:
– 1 savooiekool, ook wel groenekool of groene kool, in stukjes gesneden en gewassen
– een gesnipperde ui
– 1 gesnipperde knoflookteen
– 1/2 gesnipperde rode verse peper
– 200 gram risottorijst
– twee glaasjes rode wijn
– 2 plantaardige bouillonblokjes
– 2 eetlepels edelgistvlokken
– 1 eetlepel sojaboter
– olijfolie om in te bakken
Bereidingswijze risotto met savooiekool
1. De savooiekool zette ik in een pan water op het vuur om te laten koken. Maar wacht, laat deze kool niet langer dan zeven minuten doorkoken. Bij een langere kooktijd gaat de kool door je huis heen rieken. Bovendien gaat ze dan na het eten in je buik liggen woelen en draaien en dat moeten we ook niet hebben.
2. De ui, knoflook en peper fruitte ik in een flinke smak olijfolie in een grote pan.
3. Een liter water in een koker was al op weg naar zijn kookpunt.
4. De risottorijst rolde in de olie en rolde verder, om en om, totdat alle korreltjes met een laagje olie omhuld waren.
5. Dat was het moment om er een glaasje rode wijn en een verkruimeld bouillonblokje bij te voegen.
6. Uiteraard bleef ik roeren en roeren en roeren, totdat er gekookt water bij moest, een flinke klots, en ik bleef weer roeren en roeren, tot er weer water bij moest, een goede golf, en ik ging weer aan de roer tot er weer vocht bij moest, dan weer roeren, dan weer water, steeds ietsje minder, proevend aan de korrels tussendoor, en opeens, ja, de perfecte korrel, de perfecte natheid, de perfecte bijtervaring, daar was ie wel, de risotto waarvan ik wist dat ie zou komen. Van het vuur af ermee.
7. Snel een ander pannetje op het vuur gezet met daarin het tweede glaasje wijn, het tweede bouillonblokje, de edelgistvlokken en de sojaboter.
8. Terwijl deze mantecatura opwarmde goot ik de savooiekool af en roerde haar door de risotto.
9. Nog even met een garde geklopt door de mantecatura, die inmiddels belletjes blazend door het pannetje zwierde, en dan hop, door de savooiekoolrisotto ermee.
10. Ik diende het gerecht gelijk op, tezamen met een slaatje van pruimtomaatjes en stukjes avocado met wat olijfolie, basilicumazijn, peper en zout.
Het was samikkelen, samullen en sanoepen, die savooiekoolrisotto. En het was te veel. Kijk mij hier vandaag ook nog eens na- samikkelen, samullen en sanoepen tijdens een pauze in een prachtige wandeling door verregende Duitse wouden:
Doei!