Portobellington: beef Wellington, beef!

Direct naar het recept

portobellington

Hoi! Voor ik ga lopen ouwehoeren over de hertog van Wellington en zijn vermeende voorliefde voor in bladerdeeg verwikkelde avonturen: zet even je oven op 200°C, haal negen plakjes bladerdeeg uit je vriezer en kook 100 gram aan waspeentjes nét niet gaar. Dan is dat in ieder geval al vast geregeld. Voor de portobellington.

Geschiedenislesje

De keuken van de hertog van Wellington bedacht ter viering van de hertogs overwinning op Napoleon, tijdens de Slag bij Waterloo, een gerecht van in bladerdeeg verpakt rundvlees. Mooi dat ook iemand die slag bij Waterloo gewonnen heeft, jammer dat zo’n rund juist hierdoor weer zijn Waterloo vindt. Dat kun je als een kwestie van perspectief zien maar ik denk dat het rund daar anders over denkt als ie zich zou kunnen omdraaien in zijn bladerdeeggraf.

De kok kwam op het idee terwijl ie naar de laarsneuzen van de hertog staarde. Zoals de oorspronkelijke leren Wellingtonlaarzen zijn doorontwikkeld naar de welbekende rubberen laarzen, is het tijd voor een veganistische versie van het oorspronkelijke vleesgerecht. Beef, Wellington, beef! Voorwaar hier, een bladerdeegkorst die puur plantaardigheden omvat!

Bereidingswijze portobellington

1. Ik leg vier portobelli met hun bolle buiken naar boven toe in een met olijfolie bekwaste ovenschaal. De puike buiken wrijf ik ook in met olijfolie en bedwarrel ik met zwarte peper en zeezout uit de molen.

2. De oven in met de schaal, tien minuten afkoelen die popelende paddenstoelen. Opwarmen bedoel ik.

Even tien minuten rust van die bandeloos babbelende baddenstoelen. Paddenstoelen bedoel ik, sorry, ik liet mijn alliteratieneurose allengs de allergrootste ovenhand nemen. Ovenwant bedoel ik. Nee overhand. Sorry, ik liet mijn alarmerend assertief aggressief associërend betekenis verschuivend letterverwisselvermogen de overhand krijgen. Maar goed.

3. Nu die prietpratende paddenstoelen ovenmeesterd worden door de oven kan ik mooi even die 100 gram gemengde noten vijzelen met een paar van de takjes geriste tijmblaadjes en een overhand vol verse platte peterselieblaadjes, woppakee!

4. Drie boterhammen, in mijn geval dat had ik je toch voorspeld brood, ik bedoel volkomen voorspelbaar brood, hè nee, nu ben ik vol koren en ontsteld brood, nee, VOLKOREN SPELTBROOD, drie sneetjes daarvan dus, plop ik in de blootrooster.

5. Ze komen er super heet weer uit sssss, dus ik laat ze uit mijn handen vallen en wacht tot ze wat afgekoeld zijn. Dan hak ik de sneetjes met mijn staafmixer helemaal aan gort. Nee, aan kruimels.

6. Ik doe de gevijzelde noten en kruiden plus een theelepeltje zout bij het blootkruim, plus drie eetlepels olijfolie, en staafmixer nog wat door.

7. Drie eetlepels edelgistvlokken en nog drie eetlepels olijfolie gaan erbij en voor ik het weet haal ik de portobelli uit de oven en kneed ik het laagje vocht dat in de ovenschaal om de paddenstoelen heen staat door de notenkruimmix. Ik draai de temperatuur van de oven terug naar 180°C.

Dit is de lange bereidingswijze trouwens, onderaan vind je een receptkaart!

8. Zes bladerdeegvellen lagen te ontdooien op een bebakpapierde ovenplaat, de andere drie had ik boven op de koelkast gelegd, die zijn nu ook ontvroren. Die zes vellen op de bakplaat plak ik in twee kolommen en drie rijen aan elkaar vast, als je begrijpt wat ik bedoel, kijk anders maar naar de foto, het moet een rechthoek worden.

9. Ik leg er drie portobelli op, met de bolle kant naar beneden deze keer. Ik stut ze met de waspenen. Er gaat ook nog een peentje bovenop, evenals de in repen gesneden vierde portobello. Kijk maar even of je er iets in ziet. Mijn man zag er een kikker in.

10. Het kruimeldeeg verdeel ik over deze paddenpeenkikker, dat ziet er bijzonder uit, ik zeg niets.

11. Ik vouw en plak de boel dicht met behulp van de drie plakjes bladerdeeg die op de koelkast liggen. Ik bekwast het bladerdeegpakket met zonnebloemolie en dan schuif ik de laarsneus in de oven en wacht ik 45 minuten tot het deeg er mooi en krokant uit ziet. Daar, je hebt het, portobellington!

Doei!