Hoi! Ik kocht deze in een Duitse supermarkt:
Sojamedaillons. De verpakking droeg op: overgiet de sojamedaillons met kokend water, laat ze zo tien minuten staan en bewerk ze verder. Dus deed ik dat braaf. Zo ben ik wel.
Terwijl die brokken stonden te weken sneed mijn man een grote knol venkel, een pastinaak, een ui en een teen knoflook in stukken voor een puree, terwijl ik drie flinke tomaten, een flinke ui, een teen knoflook en twee gedroogde chilipepertjes hakte voor de jus.
De jusingrediënten werden in de olijfolie samen met wat gedroogde rozemarijn helemaal zacht en stuk gebakken. In de loop van dit proces gingen er twee theelepels Marmite en een scheutje water bij.
Venkel, pastinaak, ui en knoflook werden helemaal zacht gekookt in veel water met wat zout.
De jusbestanddelen gingen uit de pan in een kom en werden met de staafmixer gepureerd. De sojasponsjes waren inmiddels opgezwollen tot medaillons dus afgieten die affaire. In de nu lege juspan ging nog wat olijfolie en de medaillons werden daarin zo’n vijf minuten per kant op hoog vuur gebakken. Ook werden ze met zout bestrooid. Daarna ging de saus over de medaillons, het vuur laag en het deksel op de pan. Pruttelen.
De reeds gare venkel, pastinaak, ui en knoflook werden afgegoten en gestaafmixerd. Het leek wat weinig voor twee dus er ging ook nog een potje malse veldertjes (jonge kapucijners) door die puree. En zout en peper.
Er werd nog een slaatje gemaakt van een halve komkommer in schijfjes met wat olijfolie, peper en zout. Een opgeschept bord zag er ongeveer zo uit:
Deze foto is van na dat mijn man zei: leg er nog leuk wat van die venkelsprietjes op en maak dan nog eens een foto. Hij had gelijk natuurlijk. Heel erg veel moeite om mijn bord op te maken had ik niet gedaan. Geen eigenlijk. Moeite.
Ik voelde me sceptisch over die sojamedaillons en mijn eerste hap nam ik nogal huiverig. Maar. Verrassend lekker! Toch. Na deze bereidingswijze. Om met mijn man te spreken: als dit echt vlees zou zijn dan is het niet helemaal duidelijk of het nu van een kippetje of een biggetje is geweest. Gelukkig was het dat geen van beide. Ik stopte met janken en at vrolijk verder. Kijk hier een dwarsdoorsnede van het fopvlees:
De puree smaakte lekker en rijk. Niet dat ie naar geld of onroerend goed of dure auto’s en gadgets smaakte, maar meer naar geluk, liefde, welzijn, dankbaarheid en warmte, meer mijn definitie van rijk. Je kunt dit maaltje serveren alsof het een klassiek aardappels-vlees-en-groente maaltje is. Maar dan zonder aardappels en zonder vlees. Je mag er ook wel aardappels bij serveren als je dat wil hoor, maar laat me niet horen dat je er vlees bij opgediend hebt. Van dieren dan. Vruchtvlees is oké.
Hoe dan ook, sojamedaillons, experiment geslaagd. Ik heb gelijk de volgende dag ook maar de sojasteaks gekocht. Ik was toch in de buurt.
Doei!
Ingrediënten voor twee planteneters:
voor de sojamedaillons:
– 100 gram sojamedaillons
– wat olijfolie
– zout
voor de puree:
– een grote knol venkel
– een pastinaak
– een ui
– een teen knoflook
– een potje malse veldertjes (uitlekgewicht 220 gram)
– peper
– zout
voor de jus:
– olijfolie
– drie flinke tomaten
– een flinke ui
– een teen knoflook
– twee gedroogde chilipepertjes
– wat gedroogde rozemarijn
– twee theelepels Marmite
– een scheutje water
voor het komkommerslaatje:
– een halve komkommer in schijfjes
– wat olijfolie
– peper en zout
