Hoi! Eens even kijken. – 250 gram kastanjechampignons – 250 gram cherrytomaatjes – 30 gram verse krulpeterselie – 1 citroen – 160 gram schelpjespasta – 1 ui – 1 knoflookteen – 1 stukje verse groene peper – olijfolie – 1 plantaardig bouillonblokje – 1 eetlepel agavesiroop – 1 handje pinda’s of noten naar keuze – 2 eetlepels edelgistvlokken – zout
Ik heb nu zo’n laptop tablet combi waarop je met een pen kunt schrijven en dat doe ik. Het is een pen zonder inkt. Hij laat geen sporen achter op het beeldscherm. Fascinerend. We schrijven 15 december, na het eten. lk schrijf in ieder geval. Wij misschien niet. Mijn man niet. Die leest zijn e-mail. En de kat? Die slaapt ergens. Denk ik. En dat de lezer schrijft terwijl ie dit bericht leest ligt niet voor de hand. Maar het kan. Ik schrijf. Zo en nu typ ik weer. Op het bijgeleverde softcover witte toetsenbord zoals dat zo mooi heet. Ik maak dit bericht puur voor mezelf, om mijn nieuwe speleding uit te proberen. Ik zie dat de zesde zin van de vorige alinea begint met een l in plaats van met de beoogde I. Dat heeft mijn handschrift gedaan. Maar heb je ze ooit samen gezien, de l en de I? Juist ja. Goed. Pasta dus. Een zure pasta. Zuur op een goede manier. Oh, de film begint, doei!
Nou hoi! Het is inmiddels al weer een dag later. Dat citroenpastaatje is al weer verteerd vermoed ik zo. Maar het recept luidt als volgt. Ik zal even verder typen in het inscreentoetsenbord, dan hebben we dat gelijk ook gehad.
Was alles en snij alles in stukjes. Behalve de champignons. Die borstel je schoon en laat je heel. Laat de cherrytomaatjes ook maar heel na het wassen trouwens. Na het wassen van de tomaatjes bedoel ik, niet na het wassen van je billen of de auto. Tenzij je die billen en/of auto in een adem door voor, na of met de tomaatjes hebt gewassen. Dan bedoel ik wel degelijk ook na het wassen van je billen en/of de auto. Maar dat is dan toeval. En fijn dat je met schone billen verder gaat in de keuken trouwens, eventueel bezoek zal dat zeker waarderen. Laat het wassen en in stukjes snijden van de citroen, de schelpjespasta, de olijfolie, het bouillonblokje, de agavesiroop, de pinda’s of andere noten en het zout ook maar achterwege.
Breng water aan de kook voor de pasta. Giet wat olijfolie in een hete pan en bak de fijngesneden knoflook, ui en peper aan. Champignons erbij en weer even flink aan, op en onder bakken. Cherrytomaten ook even laten stuiteren in de hitte en dan de boel afblussen met het sap van de citroen. Bouillonblokje erdoorheen kruimelen, agavesiroop erbij schenken en lekker laten pruttelen.
Kun je ondertussen de pasta in de pan met inmiddels kokend water storten. Maak ook een hartig pastastrooisel, in de vijzel, van de pinda’s, of noten, edelgistvlokken, een flinke eetlepel olijfolie en zout naar smaak. Had ik al gezegd dat het alweer een dag later is? Ja hoor, het is al weer twee nachten geleden dat we deze citroenpasta aten. Ik heb zelfs al weer een receptje klaar liggen om te beschrijven. Maar daarvan heb ik er nog wel twee of meer van nog langer geleden. Ik word de laatste tijd wat in beslag genomen door veel bezigheden. Vandaar. Leuke bezigheden hoor.
Nou ja, als de pasta gaar is kun je ‘m afgieten. Hussel de peterselie door de saus. Meng alles door elkaar en smaak af met wat peper en zout. Als nodig kun je nog wat extra olijfolie toevoegen, bij mij hoefde dat niet eigenlijk maar misschien is het in sommige gevallen wel lekker dus kijk maar hè. Ga maar lekker eten nu, vergeet het strooisel niet. Ik ben blij met mijn nieuwe schrijfgerei.
Haha, weer twee dagen later en ik voeg de foto’s toe.
Doei!
