No husbands were harmed during the making of dadelballetjes
Hoi! Sneeuw! Hiep hoi! De mooie herfstblaadjes zijn net van de bomen gevallen dus dan is het tijd voor sneeuw. Zo blijft de wereld mooi. Geïnspireerd door alle sneeuwpret die ik voorbij zag komen op internet maak ik vandaag sneeuwballetjes. Er worden voor dit gerecht geen echtgenoten in de vrieskou gezet, wees gerust, ik rol gewoon zoete dadelballetjes van studentenhaver, dadels en cacaonibs. Heeft eigenlijk niks met sneeuw te maken nee, dat sneeuwelement komt nog.
Ingrediënten dadelballetjes:
In ieder geval laat ik:
– 116 gram dadels zonder pit,
– 116 gram studentenhaver,
– 1 eetlepel cacaonibs en
– 1 eetlepel walnotenolie
een paar minuten in de hakmolen draaien tot alles helemaal verkruimeld en zacht is. Dan kneed en draai ik met mijn blote schone handen tien balletjes van het spulletje. En, nu komt het, het sneeuwbaleffect: Ik rol ieder balletje even door wat
- – geraspte kokos.
Sneeuwballetjes en hun effecten.
Dat is geen spreekwoordelijk sneeuwbaleffect maar wel een letterlijk sneeuwbaleffect, klopt. Spreekwoordelijk moeten van mijn sneeuwballetjes bijvoorbeeld weer andere sneeuwballetjes komen en nog weer meer en meer totdat en heel groot gebied van de wereld is overspoeld met zoete sneeuwballetjes. Dus ga maar aan de slag en maak sneeuwballetjes. Overigens klopt het helemaal niet dat een sneeuwbal alleen maar steeds groter wordt wanneer die naar beneden rolt, dat stopt al na een paar meter door de wrijvingsweerstand van de sneeuw (heb ik opgezocht, zie wiki), dus die hele uitdrukking is een stripverhaal en míjn sneeuwbaleffect komt beter overeen met welke werkelijkheid dan ook dus die sneeuwballetjes zijn lekker.
Ik laat ze nog even opstijven in de koelkast voor ik ze serveer trouwens, Als je er daarna eentje van eet eet je ook een volgende en weer een volgende en een volgende en zo verder en dan zijn ze op.
Of ik neem een sneeuwbal, dan wil hij er ook een en hij ook etcetera etcetera.
Doei!
