Met een Fräbelubbelbuppapje en nootmascara
Hoi! Ik maakte een stamppotje, een heel simpel stamppotje, echt het had niets om het lijf, het was zo te zeggen een niemendalletje onder de toch zo al weinig verhullende bikini’s van de stamppotjes. Mijn man riep uit dat het de lekkerste stamppot was die hij ooit gegeten had. Ooit. Dat is groots. Ooit. De lekkerste ooit. Ik probeerde hem wat af te remmen zo van nou nou, is dat niet wat overdreven, ik flans dit net zo hup, even in elkaar, stelt niets voor, het zou een kookboek niet halen zeg maar, doe effe rustig, kalm aan, het zijn maar wat spinazieblaadjes met aardappelen. Maar nee, hij bleef volhouden. Dus ik gooi het over de paranoïde boeg zo van hé wacht eens even wat heb jij goed te maken, te verbergen of waarvan wil jij de aandacht afleiden kratsverplorie nog eens aan toe rare makker van me!? Nou nee zoiets was het ook niet. En ik vertrouw hem dus ik geloof hem en besluit het recept dan maar op te tekenen. Lekker makkelijk. Ook voor de meekokers hier. Bedank mij niet, bedank mijn man. Bedankt man. Mooi man. Stamppot spinazie.
De paar componenten waaruit dit hatseklatsepotje bestaat zijn de volgende:
Ingrediënten stamppot spinazie:
– 600 gram aardappels
– 600 gram gewassen verse spinazie
– 1 ui in snippers
– een teen knoflook in flinters
– 1 centimeter verse peper in piepkleine stukjes
– 125 gram kastanjechampignons
– gemalen mosterdzaad
– gemalen laurier
– geraspte nootmuskaat
– 1 plantaardig bouillonblokje
– 6 zongedroogde tomaatjes uit zo’n potje met olie
Ratjetoetjes en allegaartjes
In mijn papieren opschrijfnoteertekenboekie waarin ik optekennotitieschrijf in etablissementen zittend achter dubbele espresso’s en occasionele salades dan wel broodjes hummus, schreef ik een zeer uitgebreid verhaal over het klaarmaken van dit ratjetoetje. Wat een enig woord voor een nog te verzinnen dessert trouwens, ratjetoetje. Net zoals allegaartje een leuk woord is voor een vrolijk bekaterd vriendenclubje. We zijn met zijn allegaartje! Maar goed, dat verhaal, dat tik ik nu gewoon over. Een simpel gerecht, verteld in uitgebreide bewoordingen. Ik kook tenslotte om te schrijven, nietwaar!
Bereidingswijze stamppot spinazie:
1. Die aardappels die moet je gewoon schillen, in stukken snijden en dan koken in water in een pan tot ze zachtgaar genoeg zijn om er een lekkere pot van te stampen.
Hoe dat met die backing flavours (ui, knoflook, peper) gaat weet de gemiddelde lezer van mijn blog inmiddels best wel. Ik teken hier wel bij aan dat de gemiddelde lezer van mijn blog doorgaans ruimschoots boven het gemiddelde van welk niveau dan ook uitsteekt. Anders zou die lezer mijn blog vermoedelijk niet lezen. Maar goed, de plant is koning, dus voor eventuele nieuwe lezers, welkom hier, de backing flavours kleuren het gerecht bij voorbaat al als volgt:
2. Verhit die olijfolie maar in een goede bakpan of wok, bak de uisnippers even goed hard aan, voeg knoflook en peper toe, snuif de geur op en ruik dat het goed is.
3. Schuif de champignonschijfjes in de pan, bak op hoog vuur tot je zíet dat het goed is en dan is dit smaakfundament klaar voor de spinazie.
Fräbelubbelbuppapje
4. Ze slinken de spinazie! Voeg beetje bij beetje de frisgroene powerblaadjes toe aan de smaak-Popeyetjes in de bakpan. Blijf roeren en omscheppen en toevoegen tot alle spinazieblaadjes geslonken zijn en noem het een Fräbelubbelbuppapje of geef het een willekeurige andere naam. Bedenk wel dat die naam niet meer willekeurig is vanaf het moment dat je hem toewijst hè?
5. Nou het Fräbelubbelbuppapje is lekker zompig dus een bouillonblokje toeft er goed in.
6. Samen met wat extra smakelaarders smikkelsmulsmurfachtigen als mosterdzaad, laurier en nootmuskaat, wuif die smakkers er maar in ruime doses doorheen. Proef dat het goed is en easy on the nootmuskaat.
Wist je dat gigantische hoeveelheden nootmuskaat tot hallucinaties kunnen leiden trouwens? Je moet wel zeker een paar noten eten om er van te gaan zweven, geloof ik, maar zoek het maar eens op als je meer wil weten.
7. Ik warm nog zes zongedroogde tomaatjes uit zo’n potje olie door het Fräbelubbelbuppapje en noem het nog steeds een Fräbelubbelbuppapje als ik de aardappels afgiet en zo verwoed stamp dat mijn nootmascara ervan uitloopt.
Whahaha oh wat een flauwe weer hè? Dat krijg je ervan, toch iets te veel nootmuskaat gebruikt.
8. Goed, ik roer het Fräbelubbelbuppapje door de gestampte aardappels en noem het een spinazie stamppotje, saai hè? Maar wel lekker.
Doei!
