Hoi! Naast koken, schrijven (daarover) en eten heb ik nog wat passies. Een daarvan is hardlopen. Het liefst ren ik samen met mijn man. Over passie gesproken. Maar die man van mij was geblesseerd sinds we afgelopen november hand in hand de Zevenheuvelenloop renden. Vandaag is een feestdag: we renden samen voor het eerst sindsdien tien kilometer helemaal uit! En het is een lentedag! Dus ik wil feest in mijn eten vanavond! En passie. Allicht. Tapassie. Een feesttafel vol tapassie!
Ik maak van alles ruim genoeg voor twee tapassionele eters vandaag.
Ik bereid eerst knapperige kikkertjes uit de hete oven voor met de volgende ingrediënten:
– uitgelekte maar niet helemaal droge kikkererwten (350 gram, vang het vocht op voor later, voor het voorgerecht)
– 4 eetlepels broodkruim
– knoflookpoeder
– zout
– 1 eetlepel olijfolie
– cayennepeper
– kurkuma
– kardemom
– kaneel
– zout
De oven wil 200 graden Celsius meten, qua temperatuur.
Alle bouwsteentjes behalve de erwten netwerken met elkaar in een kommetje en worden zo een gelijkmatig goedje.
De erwtjes buitelen in een ovenschaal. De netwerkclub dwarrelt erbij en vouwt zich als lentejasjes om de kikkertjes heen. Deze modeshow verdwijnt voor twintig minuten in de hete oven.
Het volgende gerechtje behelst de volgende bestanddelen:
– 2 zoete lange aardappels, elk zo’n 130 gram
– 3 eetlepels olijfolie
– knoflookpoeder
– zout
– peper
– verse rozemarijn
De swiet poteetoos worden geschrobd in plaats van geschild, en over de lengte van de knolletjes maak ik in de breedte insnijdingen. Ik snijd ze net niet helemaal door. Nou ja, soms een keer wel, maar dat is dan niet de bedoeling. In een ovenschaal gaat dit paarsroze liefdespaar. De olijfolie gaat een verbintenis aan met knoflookpoeder, peper en zout. Dit mengsel is de verf waarmee, vol passie natuurlijk, smaak in de gleufjes van de zoete aardappels wordt gestreken. Blaadjes verse rozemarijn worden tussen de gebalsemde groefjes gepropt.
Passioneel, niet? De kikkererwten gaan uit de oven, de paarse passiepoteetoos gaan in de oven.
Wat nog meer? Ehm. Had ik al verteld dat ik geen plan heb? Nee nou ja ik eh, ik heb kousenband! Leek me wel toepasselijk in het kader van mijn mans genezen knie! Ja, hij had een blessure aan zijn knie. En in het kader van feest: slingers! En in het kader van passie doet kousenband het natuurlijk ook erg goed, of juist niet, dat is afhankelijk van locatie en je opvattingen natuurlijk. En kleur, dat misschien ook nog wel.
– 200 gram kousenband
– 1 teen knoflook
– 1 klein rood pepertje zonder zaadjes
– olijfolie
– zout
– scheutje witte wijn
Ik kap kopjes en kontjes van de kousenbandslingers en was ze. De kousenbandslingers was ik, niet de kopjes en de kontjes, die gooi ik in de groenbak. En nee, ik was niet de kousenbandslingers, ik was waarschijnlijk gewoon mezelf, dat is hoe ik meestal rol. Ik fruit een fijngesneden teentje knoflook en een piepklein vers rood pepertje in smalle ringetjes in wat van de olijfolie die ik overhield na het smaakschilderen van de zoete aardappels. Dan glippen de lange kousenbanden in de pan en knisperen vrolijk door de pan schuivend zo’n minuut of zeven in de rondte onder toevoeging van een scheutje witte feestwijn. Dan gaat het vuur op standje warmhouden-die-hap-tot-de-rest-ook-klaar-is! Ik maal er wat zeezout overheen.
Voor de zoete rozemarijnaardappels draai ik de oventemperatuur na dik een half uur ook terug naar standje warmhouden-die-hap-tot-de-rest-ook-klaar-is, 160 graden Celsius is dat. Van wat -geraspte wortel, 150 gram, – een halve geperste bloedsinaasappel, – wat rozijntjes, – 1 eetlepel gemengde pijnboompitten en zonnebloempitten, – en olijfolie wordt in no time een uitbundig oranjefeestje gemaakt.
En ik feestte er nog een aardbeien basilicum salade tegenaan ook, met: – 125 gram aardbeien in stukken – een grote handvol mooie bladeren basilicum – een dressing van twee eetlepels balsamicoazijn en één eetlepel agavesiroop
Vervolgens liet ik een handvol gemengde noten roosteren in een droog koekenpannetje. Na een minuut of twee ging daar een beetje olijfolie bij en een goeie greep cherrytomaatjes. Alles even flink heet laten worden en met bakvocht en al in een mooi bakje laten glijden. Daar nog wat kappertjes en zongedroogde tomaatjes bij en huppakee, nog een tapassietje d’rbij ja! Er mag ook nog wel wat zeezout door dansen trouwens.
Ingrediëntjes:
– 13 cherrytomaatjes
– 1 klauw gemengde noten naar keuze
– 1 a 2 eetlepels kappertjes
– 6 zongedroogde tomaatjes
– olijfolie
– zout
Dan snel nog een eenvoudig maar verrassend voorgerecht in elkaar flansen ook, ingrediënten:
– halve liter kokend water
– 1 plantaardig bouillonblokje
– vocht van een pot kikkererwten
– halve theelepel maïzena
– zout
– 4 zongedroogde tomaatjes
– 1 eetlepel kappertjes
– paar stukjes komkommer
Ik maak een half litertje bouillon met een veganistisch bouillonblokje, heel simpel. Dat vocht van die kikkererwten? Daar doe ik dus nu een halve theelepel maïzena bij en wat zout. Ik had zo’n luxe zout met, heel handig, al wat gedroogde kruiden erdoor, dat kan dus ook nog. En nu ga ik het spulletje opkloppen, net als gisteren, toen ik meringue probeerde te maken. Toen heb ik ontdekt dat kikkererwtenvocht prima tot schuim opgeklopt kan worden, lees maar hier. Nou dat lukt gelukkig vandaag ook weer, hoe feestelijk. Vandaag probeer ik er geen meringue mee te maken. Het heeft wat tijd nodig eer ik dat weer durf, denk ik.
In twee Leffeglazen leg ik, per glas, 2 zongedroogde tomaatjes, een halve eetlepel kappertjes en een paar stukjes komkommer. Daaroverheen schenk ik de bouillon.
En daaroverheen schenk ik dan weer het kikkererwtennatschuim, kijk! Net bier hè, of niet?
Heb ik nu alles? Ja, ik geloof het wel, Wacht, ik check de tafelfoto gewoon even. Wortelsalade, cherrytomatensalade, knapperig kruidige kikkererwtjes, aardbeiensalade, zoete rozemarijnaardappelen, gebakken kousenband en ja, ik zie het soepstartertje vermomd als bier ook staan! Check dus!
Er ontbreekt alleen nog een bordbeeldje, geen probleem, is aan gedacht, kijk eens wat een kleuren, wat een passie, wat een feest! Welkom lente, welkom blessurevrije hardloopknie! Dit feest is vanwege jullie. Jongens, ik ga aanvallen, proost!
Doei!
