Hoi! Goed nieuws! Ik ben bijna helemaal beter. Dat merkte ik vooral toen ik zei tegen mijn man: ik wil wel weer eens koken! Maar wel heueueul makkelijk, en zo snel mogelijk. Aldus geschiedde.
Het eerste dat ik deed was het vergiet op het aanrecht zetten en een potje tuinbonen uitstorten in de gootsteen. “Èèèèèè!” Deed zo’n failtoeter in mijn hoofd. Nee dat klopte niet. Snel de bonen alsnog in het vergiet gewroet en schoongespoeld met stromend water. Ik had ook nog een blik fiësta maïs dat ik wél omkiepte boven het vergiet.
De foto hierboven vind ik mooi om naar te kijken, het is niet dat je er bereidingsgewijs nou echt iets aan hebt. Ja misschien zie je wat fiësta maïs is. Blijkbaar heeft maïs een feestje als ie in gezelschap van sperziebonen en rode paprika in een blik woont.
Water aan de kook brengen voor pasta. Ruim water.
Uitje en verse peper aanstoven in wat olie. Ik deed dat in olie-uit-een-potje-zongedroogde-tomaatjes-in-olie waarvan de tomaatjes al soldaat gemaakt waren. Zonde van al die olie met nog een zonnig smaakje ook om zomaar weg te gooien of niet!?
Maïs en bonen erbij in de pan. Rozemarijntakje erop neer laten vlijen. Olijven erin kaatsen. Goed heet bakken eventjes, dan een beetje heet water erbij en een flinke theelepel bospaddestoelenbouillon. In mijn geval dan. Andere bouillon is ook goed. Deze van mij geeft een zekere vleesachtige smaak af dus als je dat belangrijk vindt, dit is ‘m:
Eigenlijk best een heel erg slechte foto. Wel, de bouillon is van VITAM en ik kocht ‘m bij EkoPlaza.
Nou ja ik had de pasta inmiddels al in het kokende water laten glijden. Gelukkig kun je pasta niet horen gillen, die frequentie is te diep voor onze beperkte mensenoren.
Bij de bonen-maïsfeest menigte zul je wat water moeten voegen tot die op smaak is, proeven dus en vertrouwen op je eigen schoonheidsgevoel. Ik klokte er ook nog een fijne bel balsamicoazijn overheen. Voor een lekker zuurtje! Haha ik doe het weer ja, tonggebieden verkleinen boven een pan!
Pasta afgieten. Bord volscheppen.
Oh ik maakte er nog een simpel ijsberg-tomaat-olijf-pittensaladetje naast met een dressing van balsamicoazijn, agavesiroop, zwarte peper en zout. Nou ja ik gebruikte niet zomaar zout maar Sale Marino Speziale Mille Sapori, ook wel “snobzout” zoals de gulle gever dezes het zout noemde. Maar gewoon zout of ander snobzout is goed hoor.
Het slaatje miste haar fotomoment een beetje maar staat er toch nog knap op.
En toen deed ik iets wat ik al een hele tijd niet meer gedaan heb, ik vroeg mijn man of ie nog een toetje wilde! Verbaasd keek ie me aan maar toen ik snel zei “ja er is sojayoghurt en er zijn lijn- en maanzaadjes en natuurlijk agavesiroop” knikte hij blij en opgelucht.
En toen swypte ik ook nog eens dit hele verhaal in mijn telefoon. Nou ik ben er wel weer klaar voor, de buitenwereld.
Doei!
Oh, behalve dat ik de ingrediënten bijna vergeet op te noemen:
1 potje tuinbonen
1 blik maïs (of maïs fiësta)
1 ui,
gesnipperd klein stukje verse peper, fijngesneden
10 zwarte olijven
pasta voor twee personen
takje rozemarijn (of gedroogde rozemarijn of ander kruid, tijm bijvoorbeeld) (paddestoelen)bouillon
balsamicoazijn
