Vegan Kaiserschmarn: mislukte pannenkoek
Hoi! Vegan Kaiserschmarrn. Mislukte pannenkoek. Pannenprak. Ik had het zelf kunnen verzinnen. Maar iemand is me ongeveer een eeuw geleden al voor geweest. Dat je lekker pannenkoeken gaat bakken en dan per ongeluk meteen ál het beslag in één keer in de pan laat lopen. Alle beslag gelijk op, en die allereerste pannenkoek mislukt altijd dus daar sta je dan, woedend achter je pan. En wat doe je dan? Het beste er van maken, zo goed als je kan.
Ingrediënten beslag Vegan Kaiserschmarrn:
Dat beslag zou ik dan gemaakt hebben van
– 350 milliliter vanillesojamelk
– 180 gram bloem
– 2 eetlepels rietsuiker
– 3 eetlepels zonnebloemolie
– gemalen kaneel
– 1 zakje bakpoeder
Dat zakje bakpoeder zou ik niet bij me hebben gehad in mijn vakantiehuisje maar ik zou het wel aanraden dus ik zou het gewoon erbij noemen in de ingrediëntenlijst.
Bereidingswijze:
1. Ik zou vrolijk een koekenpan verwarmen, wat zonnebloemolie verhitten in diezelfde pan en dan dus per ongeluk al dat beslag er in één keer in laten glijden.
2. Dan zou ik op de keukenvloer gaan liggen trappelen en schreeuwen en jammeren en als ik dan weer opstond zou ik de randen van de pannenprak in de pan wat los proberen te krijgen.
3. En als de bovenkant van de rommelkoek gestold zou zijn, zou ik hem omdraaien.
4. Even zou ik nog wachten maar dan zou ik met mijn spatel die hele vervloekte prakschnitzel aan stukken hakken.
En dan zou ik denken, hé wacht eens even, deze rotzooi is nog geen verloren zaak!
5. En dan zou ik nog wat extra olie in de pan kletsen en de stukjes pannenprak lekker rondom bruin en hier en daar ook knapperig bakken!
6. Met trots zou ik het resultaat uit de pan over twee kommetjes verdelen en bestrooien met rietsuiker, rozijntjes en kaneel. In elk kommetje een grote lepel sojavlatoetje erbij en ik zou er een keizerlijke naam voor verzinnen, keizerrommel of zoiets maar dan beter denk ik.
Maar goed, Dat proces heeft iemand anders lang geleden al helemaal doorlopen dus waar heb ik het over. Ik zou gewoon smikkelen van de Kaiserscharrn waar ik tot dan toe alleen maar jaloers naar had kunnen kijken in al die Alpenboerderijen waar we deze zomervakantie neerstreken voor een Radler of een vlierbloesemsiroopje.
Doei!
