Tiramisu. Vegan. Omdat het kan.

Tiramisu van zijdentofu? Ja, doe!

Hoi! Ik maakte veganistische tiramisu. En dat alleen maar omdat er op de verpakking van de zijdentofu die ik nog over had stond dat je er ook tiramisu mee kan maken. Dan doe ik dat dus. Er was ook sojaslagroom over dus dat kwam goed uit.

Hier volgen de ingrediënten die ik heb gebruikt voor de eenvoudige plantaardige en relatief slanke versie van dit Italiaanse smikkeltoetje (vergeleken bij mascarpone is zijdentofu te verwaarlozen als je calorieën wil tellen maar er zitten natuurlijk wel veel koekjes en slagroom in dus echt slank is het nou ook weer niet).

Waar blijven de plantaardige lange vingers?!

Je kunt ook andere koekjes en/of andere likeur gebruiken uiteraard. Of de klassieke lange vingers die natuurlijk eigenlijk in dit dessert thuishoren maar die ik niet gebruik vanwege de niet volledig plantaardige receptuur van deze brosse kleine ledematenkoekjes. Ik wacht nog op plantaardige lange vingers. Die lange vingers hoef je dan niet fijn te maken maar gewoon in lagen uit te spreiden en te besprenkelen met de likeurkoffie.

Bereidingswijze:

1. Klop de slagroom op met twee flinke theelepels rietsuiker.

2. Maal de zijdentofu met de staafmixer helemaal fijn,

3. Lepel slagroom en zijdentofu helemaal door elkaar en roer goed.

4. Vijzel vervolgens de koekjes fijn.

5. Meng de koffie met de likeur en mix het goedje door de biscuitjespulp.

6. Pak een schaal en doe er een laag biscuitjespulp in. Beetje aandrukken, dan een laag van het witte mengsel erover, weer een laag koekjes, nog een verdieping tofuslagroom en dan de boel bestrooien met cacao.

Ik strooi cacao altijd door zo’n klein zeefje waarmee ik vroeger de eitjes uit het kokende water haalde.

7. Zet de schaal in de koelkast om de boel te laten opstijven.

Ik ben hierna gaan borrelen met mijn man en ons bezoek, pasta gaan maken en tafelen, best lang, ik vermoed dat de tiramisu zeker zo’n vier uur in de koelkast heeft gestaan alvorens we hem verorberden.

Was lekker, doei!