Hoi! Wat hebben we in huis? Een typisch zondagse overpeinzing nadat we weer eens ver na sluitingstijden van supermarkten thuis komen met mopperende buikjes. De volgende mondkostjes duiken op en spreken onze buikjes geruststellend toe:
– 110 gram rijstnoedels
– restje zondig gedroogde omaatjes uit een potje, inclusief de olie
– 1 ui met snipperdag
– 1 teen knoflook, ook gesnipperd
– stukje pittige rode peper in kleine stukjes
– 1 groene paprika, fijngesneden
– 1 blik maïs van 300 gram, afgegoten
– 2 eetlepels sojasaus
– 1 eetlepel sesampasta (tahin)
– 1 af te bakken ovenstokbrood
– 3 eetlepels sesamolie
– 2 eetlepels sesamzaadjes
– gemalen cayennepeper
– zeezout uit een molentje
De oven slaat aan op de hoogste stand om zich voor te bereiden op wat komen gaat. De noedels brengen een grote pan met veel water voor zichzelf aan de kook. Op een andere pit wordt een bakpan heet. Nou nou nou. Er wordt wat geredderd hier in die keuken van ons.
De olie van het restje zongedroogde tomaatjes kringelt sierlijk de hete bakpan in. De altijd weer trouw alle smaken perfectionerende onmisbaarheden ui, knoflook en peper zwieren de olie in. Al gauw huppelen paprika, maïs en zongedroogde tomaatjes er als jonge woudlopertjes achteraan. Er wordt even een warm walsje gedanst voordat sojasaus en sesampasta zich aandienen bij dit smaakfestijn. Het feest wordt op een wat lager temperatuurtje voortgezet.
De sesamzaadjes zagen het ovenstokbrood in de lengte doormidden, bestrijken beide helften met sesamolie, bestrooien het brood met zeezout en cayennepeper en gaan er zelf riant bovenop liggen loungen. Het brood wandelt de hete oven in en de oven sluit zijn raam.
De rijst, oh nee, de noedels, ach ja nee, de rijstnoedels bedoel ik, slingeren in de pan waarin het water inmiddels driftig aan de kook is. Het duurt zo’n 4 minuten voordat ze er weer uit glibberen, zo een schaaltje in.
De groentebaksels kruipen ietwat duizelig een andere kom in. Inmiddels zijn de sesambruschetta’s het saunaloungen ook beu en ze slalommen zichzelf uit de oven en door een broodmes tot meerdere stukjes van zichzelf.
Het verknipte brood, de duizelige groentes en de identiteitskritische rijst, of noedels, belanden op onze tafel en onze buikjes juichen van opluchting.
Doei!
