Hoi! Ik verzorg wat hapjes. Ik denk erover om een clown in te huren voor ze, wellicht een ballenbak en een klimrek, zeker een klimrek! Ik zie ze al gaan op dat rek, de hartvormige minipizzaatjes, fopkipbundeltjes en sandwiches vispret. Ja die visspread, daar wil ik het hier over hebben.
Vispret, benodigdheden:
– 1 blok van 250 gram tofu
– 1 vel nori
– 2 eetlepels appelmoes
– 2 theelepels mierikswortel
– gedroogde dille
– (rook)zout
– 3 eetlepels geurloze kokosolie
– kappertjes
Ik wring een blok tofu uit, dat kan makkelijk, ik weet al dat de staafmixer erbij zal komen kijken dus waarom al die moeite doen van tofu op een theedoek of op keukenpapier, onder een theedoek of onder keukenpapier met iets zwaars erbovenop zodat je dan een gaaf uitgelekt blok overhoudt. Nee hoeft niet, gewoon uitknijpen die hap en dan hop in een goeie blenderbeker of schaal. Daarbij gaan dan het norivel, in kleine stukjes geknipt, 2 eetlepels appelmoes, 2 theelepels mierikswortel, flink wat gedroogde dille, 3 eetlepels gesmolten kokosolie en wat (rook)zout. Ik hakmix alles tot pap en draai er daarna nog een eetlepel of drie kappertjes doorheen. Die kappertjes laat ik dus heel. Dan schep ik het vissige goedje in een ijsblokjeshouder of twee en vries de boel in.
Waarom invriezen? Omdat ik ergens las dat het invriezen van de tofu de structuur zodanig verandert dat die meer aan vis doet denken. Maar dat ging over het invriezen van het hele nog intacte blok tofu. Ik heb de structuur inmiddels al zo duchtig gewijzigd dat ik denk dat ik de vispret alleen maar invries omdat ik haar pas over een paar dagen nodig heb. Waarom in een ijsblokjeshoudertje? Omdat ik denk dat ik dan mooie blokjes met een prikkertje kan serveren maar dat zal weer eens niet waar blijken te zijn. Ik lees geen blog dat mij daar voor waarschuwt. Dus die ijsblokjeshoudertjes? Niet nodig, een gewoon diepvriesbakje volstaat. (Of je kunt veel meer kokosolie gebruiken, dan harden de blokjes wel echt uit en kun je prikkertjes nepvisblokjes met augurkjes erop serveren. Ook leuk.)
Het is al weer een paar dagen later geweest nu en de vispret heeft haar werk smakelijk volbracht op een prachtig liefdesfeest. Eenmaal ontdooid bleek het een heel goed smeerseltje te wezen. Ze bivakkeerde tussen twee lagen desembrood. Dat brood met de vispret ertussen werd weer in handzame blokjes gesneden zodat een en ander mooi aan de term fingerfood voldeed. Kijk maar op deze onscherpe (want uitsnede van een veel grotere foto gemaakt met mijn slimme telefoon op een liefdesfeest in uiteraard sfeervol gedempt licht dus die proffotograaf die daar rondliep was zeker van meerwaarde maar die fotografeerde natuurlijk met name mensen en dan vooral het stralende prachtige kleurrijke bruidspaar) foto:
Dit feest en dit hapje worden snel vervolgd. Waarschijnlijk. Want met mij en mijn blog weet ik dat eigenlijk nooit.
Doei!
