Wortelburgersrösti met gebakken aardappeltjes en maïskolven.

Hoi! Vroeger dacht ik altijd dat vakantie daar en dat was waar we naartoe gingen. Tegenwoordig zit vakantie in mijn eigen hoofd. Mijn hoofd maakt mijn vakantie, de plek is mooi meegenomen. Maar ik heb dus nog steeds vakantie! Hiep hoi! In het kader van: vakantie, dat ben je zelf, koken mijn man en ik vanavond samen!

  Hierboven schrapt mijn man de worteltjes en heeft ie net een rest aardappels geschild. Die aardappels worden heel even gekookt, zo’n vijf minuten, en dan weg gezet om later te bakken. Er zijn hier maar twee kookpitjes en daar doen we zuinig mee. Noodgedwongen natuurlijk! Ook dat is vakantie. Ook het feit dat we alle tijd hebben om te koken is vakantie. Volgens mijn hoofd dan.   De wortels koken we tot ze lekker zacht zijn, daar gaan we burgertjes of pannenkoekjes van maken. Op dit moment zijn we daar nog niet over uit, mijn vakantieman en ik. De lezer vast wel, ik ga ervan uit dat ik de gerechtnaam inmiddels al in de titel heb staan.    Terwijl wij hier wachten op de wortels even een vakantiefoto tussendoor.  

Ik houd van stuwdammen. Had ik al verteld dat er vanochtend drie Penthouses op de voorruit van onze auto lagen? Prachtig cadeau toch? Ook dat is vakantie!   Ik zoek even op hoe ik maïskolven in de magnetron kan bereiden. Met twee elektrische pitjes en geen oven kan dat zomaar eens even handig zijn hier op vakantie in ons vakantiehuisje! Oh mijn man zegt: gewoon gaatjes in de vacuümverpakking prikken en gaan in die magnetron. Oké.  Gaan we straks doen dan.   De wortels zijn vrij zacht gekookt nu. Mijn man gaat kruiden. Knoflookpoeder, kurkuma, kruidnagel, zout (flink wat zout, burgers weet je, geen pannenkoekjes, mijn man heeft beslist), een verkruimeld gedroogd pepertje, prakken:

  Ondertussen schep ik zes eetlepels couscous in een bakje en schenk daar voorzichtig vijf eetlepels net van de kook af water bij. Volgens mijn man moet de couscous nog een beetje gretig zijn naar het vocht van de geprakte worteltjes zometeen.   Couscous wordt door de wortelprak gemengd, evenals twee eetlepels appelmoes, drie a vier eetlepels amandelmeel, een verkruimeld knäckebrödje en een eetlepel olijfolie.

  We draaien de burgers hoor! Ze zijn misschien nog wat nat, we zien het zo wel en ik houd je op de hoogte.     

  Twee koekenpannen op het vuur hier. Met olijfolie.  Flink veel olie voor de burgers trouwens. Ook voor de aardappels, gewoon omdat het vakantie is.  Daar gaan ze hoor:  

Jeeee het ziet eruit en ruikt als vleesburgers, ik wil ze niet. Nee valt wel mee. Ik wil ze wel nog. Op gevoel bakken en omdraaien en zo. Die burgers zijn wat lastig maar het lukt net aan. Mocht je tips hebben voor een betere structuur en/of een gastblog daarover willen schrijven, wees mijn gast! Noot achteraf: lang en langzaam op niet heel erg hoog vuur maar ook niet op het laagste vuur laten garen werkt het beste.   Oké de maïs zit nu in de magnetron,  drie minuten op Mittelpower? Geen idee… Zal vast goed zijn. Met vork gaatjes geprikt in de vacuümverpakking dus. Vijf minuten duurde het uiteindelijk. Heerlijk! Kijk mijn bord!  

Uiteindelijk werden de wortelburgers wel iets meer wortelrösti, noodgedwongen, lekker in veel olie gebakken, wij eten er nog even aan door, vakantie namelijk! Oh en ik heb zelfgemaakte veganaise erbij geserveerd, altijd lekker! (Google “veganaise”, die van de vegan challenge komt bij mij altijd als eerste te voorschijn en is jummie!)

    Doei!   Ingrediënten voor twee personen:
350 gram aardappels
1 kilogram wortels
amandelmeel
appelmoes
knäckebröd
gedroogd pepertje
twee maïskolven
couscous
kurkuma
knoflookpoeder
kruidnagel
peper
zout        

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven