Hoi! Hier. Een blogpost zoals u niet van mij gewend bent.
Ik geef u de ingrediënten voor twee personen:
– 2 zoete aardappels, ongeveer 450 gram
– 1 halve Chinese kool
– 4 kardemomzaadjes
– 1 gedroogd chilipepertje
– 1 eetlepek knoflookolie
– 1 rode paprika
– 1 gele paprika
– 1 blik kidneybonen a 400 gram
– 9 zongedroogde tomaten in olie
– 1 eetlepel edelgsitvlokken
– 1 eetlepel amandelmeel
– 1 ui
– zout
– 2 eetlepels walnotenazijn
– 1 eetlepel esdoornsiroop
– 1 handje vol walnoten
En ik geef u de receptuur:
– Verwarm de grill van de oven voor.
– Kook twee geschilde in stukjes gesneden zoete aardappels tot ze gaar zijn.
– Snijd een halve Chinese kool in repen en was ze. Twee koolbladeren blijven heel.
– Vijzel vier kardemomzaadjes tot kruim, vijzel verder samen met een droog chilipepertje en een eetlepel knoflookolie.
– Snijd een gele en een rode paprika in dunne repen.
– Als de zoete aardappel gaar is: giet af en pureer met een staafmixer met de uitgelekte kidneybonen en vijf zongedroogde tomaten uit de olie.
– Hak nog vier van die zongedroogde tomaten en een eetlepel van hun olie plus een eetlepel edelgistvlokken en een eetlepel amandelmeel met de staafmixer tot een brijtje.
– Doe de zoete-aardappel-in-de-bonenpuree in een ovenschaal, en verdeel de brij eroverheen.
– Zet de schaal onder de voorverwarmde grill, op de een na bovenste tree, ongeveer zes minuten, let op dat er niets aanbrandt.
– Fruit een gehakte ui een minuut of twee op hoog vuur in de gevijzelde kardemomolie, dan nog een minuut met de paprikarepen en dan nog een minuut met de koolrepen erbij. Zet het vuur laag.
– Dwarrel zout over de warme salade en blus af met twee eetlepels walnotenazijn en een eetlepel esdoornsiroop.
– Strooi een hand walnoten over de salade.
– Maak de borden op en start de maaltijd.
Boe ja, oef nee, weinig gebabbel en gegrol vandaag, ik denk dat dat oliespook in de pan mijn verbeeldingskracht heeft gestolen. Oh, om toch nog even wat leuks in te brengen, ziet u wel dat de borden op twee verschillende manieren zijn opgemaakt? Bij de foto helemaal bovenaan dit bericht zit de salade in het koolblad, bij de foto hier direct boven is het koolblad gevuld met de puree.
De koolbladeren met inhoud kunnen uit de hand gegeten worden. Ik raad dat zelfs aan. Uit uw eigen hand. Of uit de hand van uw geliefde. Ik zou ze niet uit de hand van een seriemoordenaar eten trouwens. Tenzij het uw geliefde is misschien. Maar dan nog. Nee, doe maar niet. Uit de hand eten van een laboratoriumgast die niet in handschoenen gelooft en nog niet gedoucht heeft na zijn werkdag is misschien ook een beetje tricky. Zo ook uit de hand van een chirurg die net uit de operatiekamer komt. Maar voordat dit uit de hand loopt – oh sakkerloot schrijf ik dit echt zo op, mijn flauwheid neemt de overhand- brei ik er maar eens een eind aan. Breien kan ik overigens niet, dat geef ik liever uit handen. Haken kan ik inmiddels wel een beetje, net als met losse handen fietsen en rolschaatsen. Ik wil werkelijk waar stoppen nu maar mijn handen jeuken nog, ik weet ook niet wat er aan de hand is. Niet zo handig, maar ik hoop dat u uw hand over uw hart strijkt en mij de hand reikt. In dat geval mag ik mijn handjes wel dicht knijpen. Ik hou op nu, ik steek de hand in eigen boezem en ga mijn handjes elders laten wapperen. Zeg maar dag met het handje en geef me zeker geen vinger want dan neem ik de hele hand, daar heb ik een handje van.
Doei!
