Hoi! Ik hang even op de bank te genieten van hoe die zon onze benedenverdieping prachtig doorlentelicht. Net terug van kantoor vraag ik me af waar mijn man is, wat ie aan het doen is en wanneer hij weer thuis komt. Die kerel doet zoveel verschillende dingen door elkaar iedere dag, iedere week, iedere maand, coaching hier, workshop daar, lessen oost, optreden rechts, ik kan het allemaal niet meer bijhouden. En dan ben ik nog een administratief medewerker ook! Maar dat gelukkig alleen op mijn werk.
Moet ik koken? Moet ik nog boodschappen doen? Jip wil in ieder geval iets van me. Die probeert me te hypnotiseren. “Geef eten, geef eten, geef eten”. En zwaaien. Met haar staart. Het zonnetje in huis. Kijk maar:
Gisteren viel die zon ook al heel mooi ons huis binnen trouwens, kijk maar naar mijn maaltijdsalade van gisteren. Let ook op de opspiegelende slablaadjes, magisch, niet?
En raad eens wie er vanochtend over mijn fietsschouder straalde? Juist ja.
Ehm ja, waar gaat dit heen? Een zonnethema is duidelijk aanwezig. Maar mijn man is nog steeds niet thuis. Ik ga eens in de keukenkasten kijken. Ah, dit heb ik gevonden:
Dus dat worden patatas bravas, gevulde groenoranje paprikahelften en een kleine tomatensalade. Dan hoef ik tenminste niet meer naar de winkel. Nah, en mijn man appt me net, die is er over twee uur en heeft dan een half uur tijd om te eten voor er weer een leerling voor de deur staat. Nou, dan ga ik mooi nog even van het zonlicht genieten. Later meer over gepeperde tomaten en gebakken aardappelblokjes.
Ingrediënten voor twee dappere aardappeleters:
voor de bravas:
400 gram aardappelblokjes
olijfolie
paprikapoeder
cayennepeper
zout
voor over de patatas:
1 blik tomatenblokjes of gepelde tomaten (400 gram)
1 ui met een snipperdag
knoflookpoeder (als je verse hebt: verse gesnipperde knoflook, ik ga niet naar de winkel, dus poeder)
1 stukje verse gember in flardjes
1 klein vers pepertje (met pitjes als je durft) in stukjes
1 scheut appelazijn
zout
voor de gevulde paprikahelften:
1 oranjegroene paprika in de lengte doormidden gesneden
1 greep zwarte olijven, grof gehakt
1 klauw amandelen, grof gehakt
2 eetlepels zongedroogde tomaatjes uit zo’n potje in stukjes gesneden
2 a 3 eetlepels kaassmaker klik hier of hier voor een receptje
olijfolie
voor het slaatje:
2 tomaten
1 eetlepel pruimenazijn
1 eetlepel agavesiroop
1 theelepel mosterd
gedroogde oregano
1 eetlepel van het paprikavulsel
knoflookpoeder
peper
zout
Ha daar ben ik toch alweer! Uw zonnetje in de keuken! Te beginnen met het aanzetten van de oven op 200 graden zeg ik: doe dat vooral! En dan pak een pan, warm ‘m op en krinkel er wat olijfolie in. Verder te gaan nadat de olijfolie heet is zeg ik: snel erbij die aardappelblokjes! Lekker even aanvuren en kantelen die patatas, deksel erop en vijf minuten op hoog vuur met rust laten.
Voortgang te boeken met de paprika zeg ik: meng olijven, amandelen, zongedroogde tomaatjes en kaassmaker. Overigens heb ik de boel meer gestampt dan gehakt, in de vijzel welteverstaan. En er bleken twee knoflooktenen in de tomaatjes te wonen dus die heb ik heel gelegen mee gestampt.
Fruit ui, gember en peper flink aan, strooi knofpoeder erover en giet tomatenblokjesprut erbij. Lekker laten pruttelen.
De deksel van de aardappelen af te nemen en gedurende de rest van dit draaiboek de aardappeltjes in de gaten te houden, af en toe om te scheppen en het vuur naar eigen inzicht bij te sturen lijkt mij een vrij overbodige raadgeving. Maar je weet het maar nooit.
Om de paprikahelften te bestrijken met wat olijfolie gebruik ik een kwastje. Een ovenschaal vet ik ook wat in. De paprikahelften te vullen met het olijvenamandelkaassmakermengsel? Ja! Maar houd 1 eetlepel van het gestamp achter voor het aankleden van de verse trostomaten zo meteen. In de oven met de paprika!
Nah ja! De zon is toch al onder!? Blijkbaar slaapt ie in mijn oven.
Te dresseren? Azijn, paprikavulsel, agavesiroop, mosterd, oregano, peper, zout.
Even tussendoor zet ik na een minuut of tien/vijftien de oven terug naar 180 graden. Ook terzijde doe ik even een scheut appelazijn door de pittige tomatensaus.
Twee uit de kluiten gewassen trostomaten in stukjes snijdend is mijn huidige staat van dienst. Door de dressing ermee en ach, ik mik er ook nog wat olijven achteraan.
Paprikapoeder over de patatas strooiend vraag ik me af wat er van me geworden is. Ik had altijd een hekel aan paprikapoeder maar weet eigenlijk niet precies waarom. Daar ga ik dus achter komen zo. Of niet. Cayennepeper en zout gaan er ook overheen. En zout door de salsa.
Ik lees op internet op veel plaatsen dat de samenstelling van veel patatas bravas sauzen topgeheim zijn door een persoonlijk occult ingrediënt. Ik verklap dan ook niet welke van mijn bestanddelen geheim moet blijven. Niet doorvertellen. Nou ik ben geloof ik precies op tijd klaar, als ik daar mijn man de autodeur niet dicht hoor slaan! Snel de paprika’s uit de oven gehaald. Die hebben al met al een half uur gebakken.
De tafel te dekken: jep!
Te fotograferen een bordbeeld? Ook check natuurlijk!
Was ik even bang dat mijn echtgenoot het niet op prijs zou stellen dat ik niet eens één biertje heb ingeslagen voor na zijn twaalfurige werkdag? Ja! Was het een probleem? Nee! Mijn man had gisteren zelf al wat biertjes gekocht. Mooi man! Paprikapoeder? Nog steeds niet mijn allerlievelings maar in deze combinatie erg goed te versmaden dus de hekel is gevlogen! Zo zie je maar, alles kan verkeren. Binnenkort ook maar weer eens banaan proeven dan. Doei!
